บห

นอึนยังถาโถมเข้าใส่ ทว่าเสียงอาบน้ำของใครบางคน นั้นดังรบกวนการนอนหลับของเธอ หญิงสาวค

ี่ม

รอยช้ำจ้ำแดงอยู่ประปราย หัวหมุนติ้ว ๆ เหมือนค

ซ่า

งคิดอะไรอีกต่อไป ก้มลงหยิบเสื้อผ้าที่หล่นเกลื่อนอยู่เต็มพื้น ขึ้นมาสวมใส่อย่างรีบ ๆ ก่อนจะออกจากห้

ปิดประตูออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว

น้ำ จากนั้นก็มึนเบลอไปหมด มาตื่นขึ้นในห้องนอนของโรงแรมได้ยังไง ยิ่งคิดยิ่งไม่เข้าใจ ต้องการไปใ

่น่าเกิดขึ้นเลย ไม่น่าเลยจริง ๆ ทำไมชัญญาถึงไม

ยถามเหมือนคนเพิ่งตื่นนอ

แล้วจ

ที่ไม่ได้อยู่ดูแลแพรอย่างที่ตั้งใจเอาไว้ ขนาดตัวเองยังเอาไม่รอดเลย ไม่เจียมตัวจริง ๆ เลยยัยจอมเอ๊ย” ชัญญารู้สึกผิดขึ

ห้องน้ำ จอมเป็นห่วงนะแต่ไปตามไม่ไหว จ

กซี่กลับไปนอน เข้าใจใช่ไหม” แพรดาวไม่อยากเล่าความจริงให้เพื่อน ต

ู่ในอก จริงที่ว่าหนุ่มที่ไหนลากไปก็ไม่รู้ ดันจำไม่ได้และไม่กล้าสู้หน้าเขาด้วย เกิดเป็นตา

ด้ยินไ

ิน ๆ ม

งให้จอมไปอยู่เป็นเพื่อน ตอนนี้จอม

อก เรื่องของพี่ภัทรน่ะช่

ีเรื่องใหญ่ก

ๆ สักคนให้แพรจัง แต่ติดที่ว่าไอ้ที่รู้จักดันมีแต่พวกแย่ ๆ ไม่เ

ห้รอดเถอะย่ะ

บายจ

อสาวจอมยั่วเมื่อคืนนี้ ธีรเมทกัดฟันกรอดจนกรามนูนโหนกขึ้นมา อะไรที่คิดไว้ไม่เป็นไปตามนั้นเลย เขาคิดว่าหลังอ

องรอยเลือดสาวบริสุทธิ์ แล้วส่ายหน้าไปมาเบา ๆ หรือเขาทำไม่ถูกใจ

หมือนคนกำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่างอยู่ บางอย่างที่ตัวเขาเองก็ไม่ค่อยเ

เป็นแบบนั้น o

ความรู้สึกเจ็บหนึบใจกลางร่าง บอกได้ดีว่าเธอได้สูญเสียสิ่งที่หวงแหนมาทั้งชีวิตไปแล้ว สูญเสียให้ใครที่ไหนก็ไม่รู้

ป เธอจะไม่เมาจนไม่รู้ตัวแบบนี้อีกแล้ว ยิ่งมองเห็นร่องรอยจารึกเต็มห