้ที่ต้องสูญเสียสิ่งรักไปแบบไม่มีวันได้คืน ในช่วงเวลานี้เธอไม่ได้นึกถึงความรักที่มีต่อภัทรดลเลย แต่เธอแค้นเขาแท

ในบริษัทผลิตเครื่องจักรอุตสาหกรรมแห่งหนึ่ง แพรดาวทำงานอยู่ในสำนักงานใหญ่ใจกลางเมืองหลวง เจ้าของร่างสมส่วนเดินถือแก้วกาแฟ ตรงไปนั่งที่โต๊ะทำงานอย่างเฉื่อยชา ไม่ร่

ราะโต๊ะนั่งทำงานอยู่ใกล้กัน อีกทั้งนิสัยใจคอก็ไป

เตอร์ขึ้นมาเพื่อตรวจดูอีเมลในรอบเ

ำขนาดนี้ ตัดใจไม่ได้ก็บอกมาเถอะ

ื่องของพี่ภัทรน่ะ ขี้ ๆ ไปเลย” หลังเปิดหน้าจอคอ

าทางของเพื่อนแล้ว รู้สึกว่าคงมีเรื่องอะไรบางอย่

ต่ตอนนี้ซอรี่ไม่ได้จริง ๆ คุณเพื่อนรัก กลับไปเปิดคอมทำงานได้แล้ว หัวหน้าเดินมาโน่

าใครอีกล่ะนี่” ชัญญาเปรยเบา ๆ ระหว่างเ

ยในมาที่โต๊ะทำงานของแพรดาว สองส

า” แพรดาวกรองเ

าล้อเพื่อน ซึ่งตอนนี้ก

ยปราณชัย ก่อนจะเปิดเข้าไปภายในอย่างเบามือ

ะไรหรือเปล่

ชายสูงวัยผายมือเชิญลูกน้อ

ญ เห็นสีหน้าของหัวหน้าแล้วรู้สึกหวั่

กิดปัญหาอะไรขึ้น เพราะเขากำลังจะสั่งซื้อล็อตใหญ่จากเราเลยนะ ถ้าไม่เคลียร์ปัญหาอันเก่า

รอคะหัวหน้า” แพรดาวไม่ได้เลี่ยงงาน แต่ว่าเรื่องพวกนี้ไม่น่าจะเก

คืองานบริการลูกค้า การตลาดเขาขายได้แล้ว

รไม่ได้ถนัดงานซ่อม ส่วนใหญ่ก็แค่ประสานงานให

คุณก็ไปดูว่าลูกค้าเขาไม่พอใจอะไรห

ับติดต่อประสานงานให้ฝ่ายช่าง ไม่เคยต้องเข้าไปดูแลลูกค้าระดับใ

้าของบริษัทคนใหม่จะเขี้ยวลากดินอยู่ไม่น้อย เข้าใจที่ผมพูดนะคุณแพรดาว ผมอยากให้

งเป็นคนพูดจาโผงผางตรงไปตรงมา ไม่ค่อยรักษาหน้าใครเสียด้วย เกรงว่าเกิดพ

อกมาจากห้องทำงานของนายปราณชัย เพื่อน

้ายแรงหรื

ต้องไปดูแลลูกค้าคนสำคัญ” แ

รื่องเรามาหลายรอบแล้ว หัวหน้าช่างนี้ลมแทบออกหูเลย” หลังเห็นชื่อบ

ึงโยนงานหนั

รทำงานไม่ดีนะ แต่ว่าช่วงนี้สภาพจิตใจของแพรไม่ปกติไง จอมก็แค่เป็นห่

แต่ตอนนี้หัวหน้าช่างอยู่โร

าะวันจันทร์ส่วนใหญ่จะไปโรงงา

เข้าใจ

เกี่ยวกับเครื่องจักรทอผ้าอุตสาหกรรมล้วน ๆ ซึ่งเธอมีความรู้แค่หยิบมือ ต้องพึ่ง

น้า’ หญิงสาวค้อนประตูห้องทำงานของนายปราณชัยเบา ๆ