img ร้อยเล่ห์กลหัวใจ  /  บทที่ 8 ตอนที่ 8 | 9.20%
ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน

บทที่ 8 ตอนที่ 8

จำนวนคำ:2130    |    อัปเดตเมื่อ:25/02/2022

นท

นต้องขึ้นไปเอาตัวมาแล้วล่ะ เพราะแกจะลื่นตกจากต้น

้นมากมายเกินกว่าคนตัวเล็กไม่รู้อิโหน่อิเหน่จะทนรั

จร้าย ไ

ม้แถวนี้ดีกว่า แต่...ไม่ละ แบบนั้นดูเหมือนฉันจะปรานีแกมากเกินไป คนอย่างแกควรจะต้องอยู่ชดใช้กรรมไปอีกนาน” ชายหนุ่ม

รือเปล่า หรือจะรอให้สว่างกว่านี้อีกสักหน่อย” ผู้เป็นนายหันไปเอ่ยถ

กลับ พลางเงยหน้าขึ้นมองความสูงข

ไปรวดเร็วนัก หรือเป็นผลพวงมาจากการคิดที่จะหนีให้พ้นจากมือนาย

ลง เมื่อเห็นด้านล่างเริ่มเคลื่อนไหว แต่ตัวเ

อนนี้แข้งขาอ่อนแรงและสั่นจนไม่แน่ใจว่าจะยืนทรงตัวบนพื้นดินได้หรือเปล่า ไหนจะความเจ็บจากหัวเข่าซึ่งถลอกและมี

คนเป็นหัวหน้าตะโกนสั่งความลูกน้องที่ปีนป่ายต้นไม้อย

ร่างเล็กหล่นลงไปเบื้องล่าง อีกมือก็ปัดไล่ชายร่างปราดเปรียวที่ตอนนี้ปีนป่ายขึ้นมาจนเกือบถึงตัว แต่เพียงเสี้ยวนาทีที่น้ำฝนร่วงหล่นลงมาใส่ดวงตาจนไม่อาจลืมได้ กลายเป็น

เดี๋ยวก็ได้พลัดตกลงไปเด

ปสิ มายุ่

อยให้คว่ำ แล้วยันลงข

ะถูกเชือกเส้นใหญ่มัดรอบสะเอวโยงลงไปด้านล่าง กระแสลมแรงพัดมาให้

้ยมเกรียมแผ่กระจายมา บวกกับประกายสีเพลิงในดวงตาเข้มกระจ่างชัดในสายตาคนมอง เหมือนถ

่!!

แต่ยังไม่ทันได้ทำสิ่งใดพญามัจจุราชก็ยื่นมือมากระชากร่างเล็กโยนลงไปในหลุมดำและมืดมิด จนแทบไม่ได้ยินเสียงตก ทางออก

อตีรัวสลับผลักดันร่างหนาให้ถอยห่างอย่างไม่กล

ระทืบให้จมดินจริงๆ เลยไอ้ห่านี่” ชายหนุ่มบีบก

ับพลันด้วยคำพูดที่แว่วมาแตะใบหู จ

มเหนื่อยล้ากับอาการทางร่างกายที่ประท้วงจนจำเป็นต้องลาออก ทำให้เกิดความรู้สึกอยากเปลี่ยนแปลงตัวเอง ทำอะไรใหม่ๆ เริ่มต้นด้วยการหั่นเส้น

ป็นเด็กปัญญาอ่อนก็ยังคิดเป็นไม่ใช่หรือไง” ธีรนัยน์เถียงกลับเสียงสั่นเทา พยายามบิดแขนออกจากมือใหญ่ พร้อมฝืนตัวเอาไ

ให้ธีรนัยน์รู้สึกเหมือนกับพื้นที่ยืนอยู่สั่นสะเทือนเล

ปวดจนแทบดิ้นตาย” เขากัดฟันถามเสียงลอดไรฟัน

ตที่พร้อมจะขย้ำเหยื่อให้คอขาด ทำให้ธีรนัยน์กลืนน้

งร่างเล็กปราดเปรียวของไอ้ตัวเจ้าปัญหา ที่กล้าหาญลูบคมเสือร้ายอย่างไม่สบอารมณ์ เพราะต้องวางมือจากก

ไม่ได้ตั้งใจ กลับมีคนส่งข่าวให้รู้ จนได้ตัวมาอยู่ในอุ้งมืออย่างง่ายดาย แม้ต้องวิ่งไล่จับอยู่นาน เหนื่อยทั้

ับมือได้ง่ายกว่าน้ำเสียงเนิบนาบเคลือบด้วยก้อนน้ำแข็งที่ทำให้หนาวยะเยือกจ

หญ่อย่างลนลาน แต่ต้องนิ่วหน้าด้วยความเจ็บด้วยแ

หน้าลงไปแนบหูกับปากเล็ก “ฉันฟังไม่ถ

ทสะกรุ่นไปทั่วกาย เพราะคนตัวใหญ่สนุกสนานกับการ

ไปตรงกล้ามเนื้อท้องของคนตัวใหญ่อย่างแรงที่สุดเท่าที่จะได้ ก่อนซ้ำด้วยเข่าไปอย่

วิ่งหลุนๆ ไปจนหัวตุง ก่อนยกมือขึ้นโบกสะบัดให้ลูกน้องที่ตามมาด้วยอยู่เฉยๆ เขาจะต

img

สารบัญ

บทที่ 1 ตอนที่ 1 บทที่ 2 ตอนที่ 2 บทที่ 3 ตอนที่ 3 บทที่ 4 ตอนที่ 4 บทที่ 5 ตอนที่ 5 บทที่ 6 ตอนที่ 6 บทที่ 7 ตอนที่ 7 บทที่ 8 ตอนที่ 8 บทที่ 9 ตอนที่ 9 บทที่ 10 ตอนที่ 10
บทที่ 11 ตอนที่ 11
บทที่ 12 ตอนที่ 12
บทที่ 13 ตอนที่ 13
บทที่ 14 ตอนที่ 14
บทที่ 15 ตอนที่ 15
บทที่ 16 ตอนที่ 16
บทที่ 17 ตอนที่ 17
บทที่ 18 ตอนที่ 18
บทที่ 19 ตอนที่ 19
บทที่ 20 ตอนที่ 20
บทที่ 21 ตอนที่ 21
บทที่ 22 ตอนที่ 22
บทที่ 23 ตอนที่ 23
บทที่ 24 ตอนที่ 24
บทที่ 25 ตอนที่ 25
บทที่ 26 ตอนที่ 26
บทที่ 27 ตอนที่ 27
บทที่ 28 ตอนที่ 28
บทที่ 29 ตอนที่ 29
บทที่ 30 ตอนที่ 30
บทที่ 31 ตอนที่ 31
บทที่ 32 ตอนที่ 32
บทที่ 33 ตอนที่ 33
บทที่ 34 ตอนที่ 34
บทที่ 35 ตอนที่ 35
บทที่ 36 ตอนที่ 36
บทที่ 37 ตอนที่ 37
บทที่ 38 ตอนที่ 38
บทที่ 39 ตอนที่ 39
บทที่ 40 ตอนที่ 40
บทที่ 41 ตอนที่ 41
บทที่ 42 ตอนที่ 42
บทที่ 43 ตอนที่ 43
บทที่ 44 ตอนที่ 44
บทที่ 45 ตอนที่ 45
บทที่ 46 ตอนที่ 46
บทที่ 47 ตอนที่ 47
บทที่ 48 ตอนที่ 48
บทที่ 49 ตอนที่ 49
บทที่ 50 ตอนที่ 50
บทที่ 51 ตอนที่ 51
บทที่ 52 ตอนที่ 52
บทที่ 53 ตอนที่ 53
บทที่ 54 ตอนที่ 54
บทที่ 55 ตอนที่ 55
บทที่ 56 ตอนที่ 56
บทที่ 57 ตอนที่ 57
บทที่ 58 ตอนที่ 58
บทที่ 59 ตอนที่ 59
บทที่ 60 ตอนที่ 60
บทที่ 61 ตอนที่ 61
บทที่ 62 ตอนที่ 62
บทที่ 63 ตอนที่ 63
บทที่ 64 ตอนที่ 64
บทที่ 65 ตอนที่ 65
บทที่ 66 ตอนที่ 66
บทที่ 67 ตอนที่ 67
บทที่ 68 ตอนที่ 68
บทที่ 69 ตอนที่ 69
บทที่ 70 ตอนที่ 70
บทที่ 71 ตอนที่ 71
บทที่ 72 ตอนที่ 72
บทที่ 73 ตอนที่ 73
บทที่ 74 ตอนที่ 74
บทที่ 75 ตอนที่ 75
บทที่ 76 ตอนที่ 76
บทที่ 77 ตอนที่ 77
บทที่ 78 ตอนที่ 78
บทที่ 79 ตอนที่ 79
บทที่ 80 ตอนที่ 80
บทที่ 81 ตอนที่ 81
บทที่ 82 ตอนที่ 82
บทที่ 83 ตอนที่ 83
บทที่ 84 ตอนที่ 84
บทที่ 85 ตอนที่ 85
บทที่ 86 ตอนที่ 86
บทที่ 87 ตอนที่ 87 (จบ)
img
  /  1
img
ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY