img ร้อยหัวใจอุ่นไอรัก  /  บทที่ 7 ตอนที่ 7 | 8.05%
ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน

บทที่ 7 ตอนที่ 7

จำนวนคำ:1992    |    อัปเดตเมื่อ:25/02/2022

นท

ิ้วกับพวงมาลัยรถสองสามครั้ง “ปิ่นมั่

งยิ้มหวานให้ธวัชชัย ก่อนจะส่า

ี่สุด” ปิ่นปักบอกพร้อมกับก้าวลงจากรถ เมื่อช

ถ้านั่งรถสองแถวก็จะใช้เวลาประมาณครึ่งชั่วโมง แต่นั่งรถ

ถอยหลังไปยืนบนริมฟุตบาทและยกมือโ

ษณ์คงไ

านดีกว่านะ” ปิ่นปักรีบดักคอ อีกอย่าง หากยังยืนคุ

ยวมองหาที่มาของความรู้สึกแปลก ๆ เหมือนถู

พลางดึงสติกลับมา ตั้งมั่นในสิ่งที่จะทำ เธอเดินเข้

ยังไง เธอจะทำให้ดีท

ล้วงกระเป๋ากางเกง สายตาคมกริบมองตามร่างสูงโปร่งที่เดินลง

กัน ทำไมถึงได้มาสะดุดกับเธอคนที่หน้าตาบ้าน ๆ ท่าทางเอ๋อ

คนที่ทำให้เขามีโทสะมาเห็นเข้าล่ะก็...เธอคงจะหนาวยะเยือก หาทางถอยหนีในเร็วเชียว

จะให้ผมทำยังไงต่อ” สิ้นเสียงโทรศัพท์ภาย

ต่างบานใหญ่ สองมือสอดเอาไว้ในกระเป๋ากางเกง รอคอยหัวหน้าฝ่าย

ชิ

ทำให้ปิ่นปักหวาดผวาอยู่ลึก ๆ ฟันซี่เล็ก

กถึงความไม่ชอบใจของผู้จัดการฝ่ายบุคคลที่ตวัดมองบ่อย ๆ ก็ทำให้ปิ่นปักอดคิดไม่ได้ เธอ

ะตำแหน่งที่ติดเอาไว้ อีกทั้งในใจก็คิดเพียงว่า ต้องสู้แล

ใจอีกครั้ง ก่อนก้าวเดินขาสั่นตามผู้จั

านในวันนี้ หากเมื่อเห็นคนที่ยืนอยู่ริมกระจกหน้าต่างที่เหลียวหน้ามาก็ทำให้ใจป

งได้รูปขมวดมุ่นเข้าหากันด้วยความสงส

ะบอกชื่อผู้เป็นเจ้าของ นาม... ‘เมฆา ปรุระวงศ์’ ก็ทำให้ปิ่นปักตกใจจนร้องอุทานอ

ัก...คุณป

มิ่นแคลนมาอย่างชัดเจน ทำให้เธอรู้สึกเอือมระอา เกิดความรู้สึกไม่อยากทำงานที่นี่ขึ้นมา เพราะขนาดยังไม่ได้งาน ก็มีคนเกลียดขี้หน้าเสียแ

้มอยู่บนมุมปากและสายตาเข้มดุ

ๆ ทำไมเจ้าของบริษัทถึงได้ลงมาสัมภาษณ์เอง หรือมีอะไรลึกล

่งซิคุณ

และดวงตาดุ ๆ ก็ทำให้สั่นได้แล้ว เจอน้ำเสียงห้าวแฝงไว

ึ้นเล็กน้อย แค่มอง...ลึกเข้าไปในดวงตากลมโตก็รู้ว

วที่ช่วยได้ในตอนนี้คือเธอต้องรีบนั่งให้เร็ว

นั่ง นั่นยิ่งทำให้ตัวเองอับอายจาก

ดีใจนะที่ได้เ

้าง พลางหายใจรินรดต้นคอระหง มือข้างหนึ่งวางทับบนมือเรียวกดไว้บนขาเสลา อ

ลายฝนเห็นว่ามีรถขายไอศกรีมก็รีบเปิดประตูรถออกไปโดยที่เขาห้ามไม่ทัน หากไม่ได้ปิ่นปักวิ่งเข้ามา

ะพูดอะไรบางอย่างกับปลายฝน ทำให้เด็กหญิงที่ตกใจจนร้องไห้จ้าเงียบเสียงล

นปักเป็นเด็กสาวที่นิสัยดีมาก เธอไม่สนใจว่าคนที่ให้การช่วยเหลือไปจะเป็นคนชราที่

่มีครอบครัวและยังไม่มีแฟนด้ว

บผิวแก้มนุ่ม ทำให้สติสะตังปิ่นปักกระเจิดกระ

จากเอกสารสมัครงานแล้วนี่คะ”

รับการทำงานในตำแหน่งนี้นะคะ” ปิ่นปักข่มกลั้นความกลัวและกังวลตอบกลับไปด้

ละหน้าคุณออกไปไกล ๆ ห

img

สารบัญ

บทที่ 1 ตอนที่ 1 บทที่ 2 ตอนที่ 2 บทที่ 3 ตอนที่ 3 บทที่ 4 ตอนที่ 4 บทที่ 5 ตอนที่ 5 บทที่ 6 ตอนที่ 6 บทที่ 7 ตอนที่ 7 บทที่ 8 ตอนที่ 8 บทที่ 9 ตอนที่ 9 บทที่ 10 ตอนที่ 10
บทที่ 11 ตอนที่ 11
บทที่ 12 ตอนที่ 12
บทที่ 13 ตอนที่ 13
บทที่ 14 ตอนที่ 14
บทที่ 15 ตอนที่ 15
บทที่ 16 ตอนที่ 16
บทที่ 17 ตอนที่ 17
บทที่ 18 ตอนที่ 18
บทที่ 19 ตอนที่ 19
บทที่ 20 ตอนที่ 20
บทที่ 21 ตอนที่ 21
บทที่ 22 ตอนที่ 22
บทที่ 23 ตอนที่ 23
บทที่ 24 ตอนที่ 24
บทที่ 25 ตอนที่ 25
บทที่ 26 ตอนที่ 26
บทที่ 27 ตอนที่ 27
บทที่ 28 ตอนที่ 28
บทที่ 29 ตอนที่ 29
บทที่ 30 ตอนที่ 30
บทที่ 31 ตอนที่ 31
บทที่ 32 ตอนที่ 32
บทที่ 33 ตอนที่ 33
บทที่ 34 ตอนที่ 34
บทที่ 35 ตอนที่ 35
บทที่ 36 ตอนที่ 36
บทที่ 37 ตอนที่ 37
บทที่ 38 ตอนที่ 38
บทที่ 39 ตอนที่ 39
บทที่ 40 ตอนที่ 40
บทที่ 41 ตอนที่ 41
บทที่ 42 ตอนที่ 42
บทที่ 43 ตอนที่ 43
บทที่ 44 ตอนที่ 44
บทที่ 45 ตอนที่ 45
บทที่ 46 ตอนที่ 46
บทที่ 47 ตอนที่ 47
บทที่ 48 ตอนที่ 48
บทที่ 49 ตอนที่ 49
บทที่ 50 ตอนที่ 50
บทที่ 51 ตอนที่ 51
บทที่ 52 ตอนที่ 52
บทที่ 53 ตอนที่ 53
บทที่ 54 ตอนที่ 54
บทที่ 55 ตอนที่ 55
บทที่ 56 ตอนที่ 56
บทที่ 57 ตอนที่ 57
บทที่ 58 ตอนที่ 58
บทที่ 59 ตอนที่ 59
บทที่ 60 ตอนที่ 60
บทที่ 61 ตอนทนี่ 61
บทที่ 62 ตอนที่ 62
บทที่ 63 ตอนที่ 63
บทที่ 64 ตอนที่ 64
บทที่ 65 ตอนที่ 65
บทที่ 66 ตอนที่ 66
บทที่ 67 ตอนที่ 67
บทที่ 68 ตอนที่ 68
บทที่ 69 ตอนที่ 69
บทที่ 70 ตอนที่ 70
บทที่ 71 ตอนที่ 71
บทที่ 72 ตอนที่ 72
บทที่ 73 ตอนที่ 73
บทที่ 74 ตอนที่ 74
บทที่ 75 ตอนที่ 75
บทที่ 76 ตอนที่ 76
บทที่ 77 ตอนที่ 77
บทที่ 78 ตอนที่ 78
บทที่ 79 ตอนที่ 79
บทที่ 80 ตอนที่ 80
บทที่ 81 ตอนที่ 81
บทที่ 82 ตอนที่ 82
บทที่ 83 ตอนที่ 83
บทที่ 84 ตอนที่ 84
บทที่ 85 ตอนที่ 85
บทที่ 86 ตอนที่ 86
บทที่ 87 ตอนที่ 87 (จบ)
img
  /  1
img
ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY