นท

คนตัวใหญ่ที่ก็รู้ตัวดีแล้วว่าไม่เป็นที่ต้อนรับของเขา แต่ยังมานั่งเสนอห

จุดชนวนโทสะในกายโตยธรได้อีกครั้ง “กระถินก็ลูกสาวฉันเหมือนกันนะ” ใบหน้าคมเข้

นกระตุก แต่เขาก็หงุดหงิดใจเพราะไอ้หน้าหม้อที่ชอบมาตู่เอากันต์กนิษฐ์เป็นลูกหน้าตาเฉยเหมือนกัน ไม่เพียงแค่นั้น ยังทำตัวเป็นมดแดงแฝงพวงมะม่วง

เลย” ถ้ายึดเอากันต์กนิษฐ์ไปแล้ว ได้แม่อย่างมนต์สิกานต์แถมด้วยก็ดีสิ อายุมากขึ้นไม่ได้

ล่ะ หน้าตาอย่างแกหาได้ไม่ยากเลย ส

าหน่อยก็ต้องโทรบอกเมีย...ข้าวฟ่างจ๋า พี่ยังทำธุระไม่เสร็จ กลับช้าหน่อย ข้าวฟ่า

องไปทั้งตัว” ไม่แค่น้ำเสียง แต่หน้าของโดโนแวนยังแสดงออกถึงคว

ัก แล้วยังช่างเอาอกเอาใจเสียขนาดนั้น” แต่งงานอยู่กินกันมา ก็มีทะเลาะกันบ

ชะโงกคอขึ้นทอดสายตาแห่งความรักใคร่ไปยังมนต์สิกาน

นใช่เรื่องไหมที่เขาจะให้เมียสุดที่รักไปทำอาหารให้คนอื่นทา

มฆ’ โดโนแวนกลบเกลื่อนความรู้สึกใจ ที่

” โดโนแวนพูดกลั้วหัวเราะในลำคอ เขาเพียงแค่อยากยั่วคนเป็นพ่อที่ออกแววหวงลูกสาวตั้งแต่ยังเป็นเด็กเท่านั้นเ

บหน้าแดงก่ำ อยากต่อยคนปากเสียให้หน้าคว่ำ แต่ภรรยาสุดรักเดิ

ะไรกับเด็กไง” โตยธรกัดฟันกรอดๆ ใบห

ยไว้หม่ำตอนโต ไม่เห็นแปลกเลยนี่นา” โดโนแวนกลั้วหัวเราะในลำ

หตุ กว่าจะรู้ว่าตัวเองยัดเยียดตำแหน่ง...พ่อนอกไส้ให้กับโดโนแวนไป ด้วยคิดว่าคำนี้จะช่วยป้องกันผู้เป็นล

รือเปล่าค

เปล่าจ้ะ ไม่มีอะไร อาหารเสร็จแล้วหรือจ้ะ ไปเรียกกระถินให้มากินดีกว่านะ เสร็จแล้วจะได้อาบน้ำนอน

ามแหกคอกไปทำอะไรที่ผู้เป็นบิดาไม่ชอบบ่อยครั้ง สุดๆ ก็เรื่องของโดโนแวนนี่แหละ โตยธรออกอาการไม่ชอบและขั

ขนกำยำเป็นครู่ ก่อนพาคนตัวใหญ่เดินไปยังบ้านพักของโดโนแวนบนเนินเขาเล็กๆ ซึ่งอยู่ไม่ห่

ถ้าถูกยั่วยวนโดยสาวสวยวัยแรกผลิอวบอัดน่าหม่ำขนาดนั้นบ่อยๆ มีหรือที่ภูเขาหินจะไม่สั่

ห้เกิด ไม่ใช่เกิดแล้วถึงค่อยหาหนทางแก้ไ

ง ข้าวฟ่างจะไล่ส่งไปไม่ให้กลับมาเหยียบบ้านเราอีก” แต่ความคิดเธอ...ถ้าได้โดโนแวนมาดูแลกันต์กนิษฐ์ก็ดีไ

ดีเหลือเกิน แต่นึกหรือว่าเขาจะยอมแพ้ ในเมื่อไอ้บ้าหอกห

วสุดรักที่คงจะโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยง ออกฤทธิ์ออกเดชอาละวาดเพราะไม่ชอบใจ แต่เขาเชื่อว่าร

าที่แดงระเรื่อ ขณะเหลียวมองไปด้านหลัง ด้วยยังรู้สึกเสียวที่แผ่นห

ด้วยพุ่มไม้สูงเสมอศีรษะเท่านั้น ทำให้กลัวบิดาจะมองเห็นและรีบตามมาพาตัวกลับบ้าน! ถ้าเป็นเช่นนั