ิฟอร์เนียใช่ไหมแต่ทำไม

ตัดใจ เสือที่เห็นก็ยังเป็นแมวห

่นอ

ะของเราคงแค่นี้ ส่วนความคิดถึงต้องฉลองกั

ันจะจัดสิ่งท

ช็ดปากแ

งนะ ตามสบายคิด

ูจะเป็นบ้านคนอย่างฉ

้นโค้งคำน

่เป็นส่วนหนึ่งในก

่น แววตาจริง

ัก วันนี้ขอพูดอีกครั้ง นายคงไม่ทำใ

์สบต

้างกองขยะเพราะความคิดถึงแม่ พ่อแม่จุลช่วยให้เขาได้มาตามหา

ขาไม่พร้อมจะอยู่ในที

“เราเจอกันอีกครั้ง มิตรภาพระหว

ที่ซึ้ง จุ

ปลี่ยนใจขึ้นไปห้องทำงานซึ่งอยู่ชั้นบนสุดของโรงแรมห้าดาวแห่ง

างสมส่วนน่ามอง เป็นคนพูดน้อยแต่ขยันขันแข็งทำงานแม้ทำได้เพียงสองเดือ

ขึ้นชื่อเรื่องการจับผิดพนักงาน เธอไม่เคยเจอบอส ว

คนที่มองเห็น สมแล้วที่สาวๆต่างฝันใฝ

ยืนอยู

ตือนสติเธอเดิ

ไม่หมดเพราะแมสที่เจ้านายสวมใส่

ี่

จริง

เป็นผู้ชายคนนั้นจริงๆ แม้ผ่านมาสามปีเธอไม่เคยล

่ฝาด สองปีก่อนวงหน้าคมคายนี้เ

นนี่มันครั้งแรก แกก็รู้ฉันนอน

นั้นคือความฝัน คิดว่าตนเองจะ

็นนัยว่าให้ทำตัวปกติ ฐิตานันท์ก

ีอย่าใจสั่นเพราะความหล่อล

เดินตามหลังมา ฐิตาน

บอกว่าป้าโทรมา เธอขอตัว

้จัดการได้ยินเพราะฝ่ายนั้นเคร่งครั

งานและแขก เรื่องมหัศจรรย์ใจที่อยู่ด้านหลังพยายามลืมแต่เธอก็ทำไม่ได้ มือที่กุมมือถือสั่นอย่างไม่เค

อ อาจจะเป็นความซวย ความโชคร้ายที่ฝั

เจอ เขาอาจจำไม่ได้ด้

ว่าไง ว

เข้ามา หญ

วงเลยตาจะพยายา

ญามาก่อนฉัน

รางวัลที่ 1 ซะที คิดด้วยความท้อแท้ผสมความเพ้อฝัน แต่ไม่เคยซื้อจะถูกกับเขาได้อย่างไ

ามทวงทุกวี่วันสัญญาจะหาไป

ต่คนที่พิมพ์ตัวอักษรนั้นกลับขมวดคิ้วสีดำที่ไม

ยค่าบ้านไม่สิ้นสุดซะที มือที่เหนื่อยล้ามาทั้งชีวิตเลื่อนแมสออกจา

ที่ยังเล็กเธอ

ิตานันท์แหงนหน้ามองท้องฟ้าที่สว่าง

ับเรื่องราวทุกข์ เจ็บปวด แค่นี้เธอคงไม่ถึงตาย หลายครั้งที่อยา

ไปสามก้าว “ขอโทษค่ะ” กล่าวตะกุกตะกัก ก้มหน้าก้มตาเพราะไม่รู้ว่าคนตัวใหญ่ท

คุ

ายคนนี้คือเลขาผู้ชายคน

ิบ ไม่รู้จะพูดอะไ

ผู้ชายคนนั้นทำไมเ

็นเลขาค

น้า “มีอะไรกั

จ้านายที่ห้

ม่ได้ว่าเคยเจอที่ไหน และเขาไม่สนใจจะจำ เพียงทำหน้าที่

ุณดลลธีหรือ

ุณด