ล่ะก็... วาดแนะนำ คุณควรทานอาหารเหล่านี้นะคะ” หญิงสาวเปรยลอยๆ เธอยกถาดอาหารนั่น เด

างคนดันประตูให้เปิด เขาเด

ม่ค่ะ ของเก่ามันเย็นชื

นั่งถลึงตาปูดโปน พร้อมกับย

นั้นนะ หากเธอต้องการคนช่ว

นมีปุ่มนูนๆ ขึ้นมา เขาอธิบายวิ

องฉันไหว มีอะไร...

กฟื้นของโจนาธาน เขาหมุนตัวจากไป แต่ก

ต้องการใคร ไม่อยากให้ใครมาเดิ

าอยากเข้าไปนั่งมองวันวาด แต่จะเป็นการทำให้ โจนาธานอวดอำน

เขา เบนยิ้มกว้าง...คงวุ่นวายอ

นห้อ

้องการ

ร้องถามเสียงสั่น เมื่อวิ่งมาสุดพลัง

่ะ...ไม่ต้องเยอะนะคะ ขอคร

งึกหงัก เมื่อวันวาดสวมชุดพยาบาลสีขาวสะ

ง...ฉันไ

ขาเชิดหน้าขึ้นมอง

หารของคนป่วยด้วย ที่เหลื

จสาวใช้ หล่อนหน้าแหยๆ เมื่

ักครู่นะค

ริ่มผูกมิตร เมื่อยังไม่รู้จักใครสักคน นอกจากเจ้

ดี๋ยวแป้นรีบไ

หล่อนรีบวิ่งฉิวออกไป ไม่ฟังเ

นใส่มาในปากฉัน ฉันก็จะพ

เมื่อเริ่มรู้สึกว่าสิ่งของตรงห

ลกๆ ของคนป่วย คงฟาดงวง ฟาดงา จนแรงหมด เมื

จนาธานขมวดคิ้ว เขาอยากลืมตา แต่เมื่

ฮึ

วยหมอนใบเดิมที่ชายหนุ่มใช้ขว้างเธอ มือเรียวสอดลงไปใต้แผ่นหลังของคนป่วย เธอส่ายใบหน้าแรงๆ เมื

วันวาดถอยหลังมามองชายหนุ่มแบบหนักใจ ถึงเขาจะเป็นคนป่วยที่ช่วยเ

ดนั่นนี่ ไว้จนครบ อาห

พักฟื้นของนายน้อยเข้ามา เขากำลัง

.ถ้ามีอะไรกดกริ่งเ

อเธอเคยผจญกับภาวะอารมณ์สุด