ที

ถึงจะไม่หิว ก็ควรจะกินสักเล็กน้อยนะเจ้าคะ ม

ุดมสมบูรณ์มากราวกับจะให้คนกินเ

รก็ช่วยชิมสักหน่อยนะเจ้าค

พราะขัดต่อเสียงเกลี้ยกล่อมของสองส

็พอเจ้าค่ะ” เสี่ยวชุ่ยยิ้มแป้

ครึ่งชาม กินกับไปเพียงเล็กน้อยก็อิ่ม เขามองอาห

ิ้งเจ้าค่ะ” เสี่ยวหงริ

บ่าวไพร่ได้หรื

งฟูเหรินย่อมได้เจ้าค่ะ”

ช่นนั้นก็แจกจ่ายอาหารที่เหลือนี่ให้บ่าวไพ

้าค่ะ” สองสาวร

ณชาย...พระชายามารอท่านอยู่ที่ห้องรับรอ

ง มีสาวใช้คอยรินน้ำชาให้ด้วยกิริยานอบน้อม นางแสร้งทำเป็นไม่เห็นคุณชายที่เดิ

วะพระชา

คุณชายอยู่ครู่หนึ่งด้วยทีท่าข่ม จนคุณชายรู้ส

ค่อยเหยีย

าวว่าเจ้า

“ขอ

พักรักษาตัวที่เรื

ี้เพื่อขออนุญาตกลับเรือนขอรั

้าไม่

เสียงก็ก้าวยาวๆ เข้ามาในห้อง ติดตามด้ว

นพลางลุกขึ้นยืน ก่อนจะยอบกายอย่

อมกาย “คารวะท

เก้าอี้ตำแหน่งประธาน แล

ี่ตำแหน่งเดิมด้วย

อีกฝั่งของโต๊ะน้ำชา ก็เท่ากับนั่งเส

่านอ๋องเอ่ยสำทับทั้งยั

่านอ๋อง ทำให้พระชายานึกขั

งจำใจต้องนั

มาต้อนรับชินอ๋อง ส่วนอี

ตำหนักนี้เป็นการถาวร” ชินอ๋อง

๋องโปรดใคร่ครวญดูอีกทีเถิดเจ้าค่ะ” พระชายา

ือไม่ ข้าเป็น

ยาก็ไม่กล้าคัดค้านอีก ส่วนคุณชายไ

จะต้องไปยกน้ำชาถามไถ่พระชาย

ะจะใช้ช่วงเวลานั้นเยาะเย้ยถากถางอีกฝ่ายให้เจ็บช้ำน้ำใจบ้าง แม้พอ

รื่องราวใดแล้ว เชิ

เช่นนี้...พระชายาก็ได้แต

อยขอตัวก่

ุณชายอย่างชิงชัง แล้วก้าวผ่านไปด้วยกิริยาสง่างามและแช่มช้อย สา

ชายก็น้อมคำนับชินอ๋อง

จ้าจะ

หนได้นอกจากกลั

อนตัวที่ห้อ

รู้แล้วยั

งเจ้าเป็นอย

ม่ตอบก็ไม่ได้ “ดี

เช่นนั้นเจ

ล้ เอื้อมมือจับข้อมือคุณชา

อ่อ่า ตกแต่งเรียบหรู ข

้าก็ย้ายมาอย

“ฮะ

คิ้วเข้มของชินอ๋

่อ...ข้าน้อยหมายถึงว่าอยู่ห้อ

้ข้ากลับไปอยู่เรือนเล็ก

จะกอดเจ้านอนเล่า ข้ามิต้อง

กค้าง สมองไม่ท

เจ้าจะต้องทำหน

ข้ายังไ

้นตึกๆ จนตัวเองยังได้ยิน เพราะเก

วเราะเบาๆ “หึๆๆ

นน้ำลายอย่าง

...ช่วยอาบน้