รกเธอคิดว่าจะน่าเบื่อแต่เมื

วยที่กรุงเทพมากกว่า แต่หากแม่มาเห็นที่นี่ต้องเปลี่ยนใจ ดุสิตายิ้มดีใจ

นี้ ดูแลพี่หมอ ดูแลลูก ชีวิต

ปหาอาจารย์ที่โรงเรียน ผู้ชายตัวสูงที่หล่อ

าๆ เข้ามาในสมอง

อะไรห

ียนมัธยมพี่หนึ่งคงฮอตน่าด

ตอนนั้นเราน่ะอา

ดเปล่า

กหก ใบห

้มเอ็นด

พี่หมอเย็นก็กลับบ้านไม่

้าน เขารีบกลับไปรับนิทราต่างหาก และพาเธอไปหาที่นั่งอ่านหนังสือ กินขนมด้วยกัน เด็กที่ขัดสนเงินท

ียนคิดเรื่องนี้ รีบเดินเข้าครัวไป

ันลมๆ

อบแฮ่กๆ มาใกล้ ปากตะโกน “อย่าเพิ่

ต้มหร

ชีวิตจะมีแต่เรื่องตลก เรื่องกิน นินทา ว่าแล้วเดินไปห้องตนเอง ป้า

้านคิดอะไรอยู่ หญิงสาวเก็บกุญ

เขากลับมาบ้านไร่ นั่งกินด้วยกันอย่างมีความสุข หยอกเย้า พะนอเอาใจ แต่ต

อ้

สเตอร์ยามาปิด และรีบทำกับข้าวให้เร็วที่สุด เธออยากเอาไปวางบน

นถาด จัดให้สวยงามเหมือนอาหารที่เคยได้รับคำชม พลันค

อวบระยะสุดท้

กวันนั้นตามมาง้อ ถูแก้มสากกั

ายเธอ แต่เธอยับยั้งชั่งใจไม่หวั่นไหว อยากให้คื

น้ำตา จากนี้คงจดจำเพียงเรื่องที่โดน

ินคืนนี้นะไม่ใ

ายืนชิดด้านหลัง ก้นงอนงามของเธอสัมผัสกับร่างกาย

จะเอาข้าวไป

่ต้

ม่ได้ สบนัยน์ตาไร้ความรู้สึกหัวใจพล

หน ไม่ว่ายัง

นั้นขอตัว

หลืองและกางเกงสแล็ก กลิ่นหอมคุ้นเคยทำให้ใจเธอปั่นป่วนจนเธออยากออกไปให้พ้นห้องครั

ุณหมอจ

งเขา ดวงตายังคงเย็นชา นิทราดิ้นรนหนีร้องให้เขา

งเขา เคยบอกจะ

ไม่ใช่หรือ ดู

น เธอจะไม่ยอมให้เขาสัมผัส แววตา

ญิงบนตึกนิท

ะ คุณบอกเองลืมหรื

พูดเ

อไหร่ เธอเหนื่อยไม่อยากทะเลาะกั

อยคนของคุณ

บให้แตะตรงน

ไม่อยากร้องไห้ เธอเริ่มเหนื่อย ร้อง

แล้

ิเถอะ คนของคุณร

ปวดร้าวไม่ได้ ซึ่งมันได้ผล เข

เธออาจจะรู้จัก เพราะเขาเป็นคนที

นรักใหม