ว่าเขากำลังเอาใจผู้หญิงคนนั้น งานที่ต้องทำตรงหน้าเริ่มพร่ามัว เธอจึงใช้เวลานานกว่าเคยเพื่อเก็บกวาดในครัว และเดินก

อยใจ เศร้าใจที่ไ

ตายไปพี่จะหายแค

อภัยแม่นิได้ไหม ให้นิทำอะไรอีกนิยอมทั้งนั้น

นชะเง้อมองไปที่บ้านเรือนไทย แต่กลัวเห็นอะไร

๋าสั่น เธอรีบ

งคะทำไมย

ไม่กลับบ้านอีก ฉันลำบ

ี้นิจะรี

าให้ฉันหึ ไหนว่ามีงานแล้ว เราไปอยู่บ้านหลังให

ลายเป็นผู้หญิงขี้โมโห หญิงสาวสงสาร

ทุกอย่างที่

้าน ฉันต้องมีคนร

่วยฉับพลัน ทั้งๆ ที่ตอนนี้มีคนดูแลอยู่ใกล้

และเมื่อถึงเวลานั้นเธอก็เมื่อยและผล๊

ั

เป็นป้าแม่บ้าน แต่พบว่า

ณมา

ไปไหนก็ได้ทำไมต้อ

าดันประตูแต่แรงมือใหญ่แข็งแ

ยมือเ

อย แล้วจะคิดมากทำไมเมื่อฉันมาหา ฉันก็แค่

ี้ “ปากคุณเป็นอะไรหรื

มือใหญ่บิดข้อมือเล็

้ฉันมาที่นี่ มาแล้วไ

“ฉันเปล่าวา

ล้ง ก็ไม่ได้

นนี้คงนอนรอฉ

ิด นิจะปล่อยพี่ไปแล้ว หลายเดือ

าเย็น

แพ้ ต้องให้มีใครสูญเสีย ต้อง

ง นิทราถอยห่าง ส่ายหน้า “นิยอมแพ

เธอม

มีทรัพย์สินอะไรให้พี่ยึดเอาไป

้นทุกวัน เขา

วสินะ คิดจะ

ด้ แต่รอสักนิด อาจจะช้าหน

น ไม่อย่างนั้น คืนนี้เธอ

้อยากไปให้พ้นความสุขของเข

” ว่าแล้วตรงไปที่ประตู แต่กลับโดนผลักให้กลับเข้าห้อง กลิ่นเหล้าที่

ปนอนซะ ไปไหนไม่ได้ตร

างนั้นอ

วนกวนประสาท ทำงานที่เกือบหกเดือนมีแต่ความห่างเหิน ไม่

มอคะ

ไปทันที นิทราเอามือจับหน้าท้อง หน้

่งที่โซฟาตัวเล็ก จับ

อนาคตที่วาดไว้ เรียนหนังสือให้ไม่จบ อาชีพคุณครูที่ใฝ่ฝัน

ย เธอและแม่กลับไ

เขา นิทราซบหน้ากับโซฟา ถ้าไม่มีแม่

รงที่ก้าวย่างเข้าไปนอกบ้านชะงัก แต่

ใจแล้ว หรืออยากเห็นแววตาหึงหวง ถ้าเป็นอย่