PTE

คจับผิดสามีตัวเองแต่สำหรับฉันบอกเลยว่ามันเป็นประโยคทั่ว

กับคอนกรีตพื้นถนนยังบางกว่าเป็นร้อยเท่าเสริมความสามารถพิเศษไปอีกหนึ่งอย่างนั่นก็

ด้ก็ไ

้ก็ทำไ

ด้ก็ไ

้งก็ไม่มีแต่จะเรียกว่าความดีงั้นเหรอมันคงใช้ได้หรอกมั้ง ความเจ้าเล่

ี สินบ

หึ

มียไปเที่ยวทะเลตามคอนเซ็ปต์ครอบครัวสุขสันต์ Happy Family อะไรประมาณ

มีอะไรแอ

มีการหลีกเลี่ยงแบบชัดเจน การหลีกเลี่ยงที่แนบเนียนโดยแขนใหญ่อุ้มลูกขึ้นมาคุยเกี่ยวกับเรื่องต่างๆ มากมายเสียงเจี๊ย

ตัวหอมๆ กับพี

าพ่อ

่มนิ่มอวบของลูกเอาไว้มาในอ้อมกอด ต้องตาส่งยิ้มจนตาหยีเมื่ออยู่ใก

กๆ

นหนูจั๊

ะความตั้

กๆ

วเราะก็มีประโย

่ชอบ เข้าใจมั้ยคะ” ฉันปล่อยตัวอ้วนๆ ของต้องตาจากนั้นก็เอื้อมเอากระเป๋า

าแม่

ายุห่างกันเกือบสองปีเรียกอย่างอื่นคงไม่เหมาะเท่าไหร่อีกอย่างพี่ตามมีวุฒิภาวะมากกว่

อะไร

งที่ทนความ

ึงต้องไ

ต่ก็ยังเลือกถามไถ่ขึ้นมาเพราะเชื่อ

ยคำถามที่เขาไม่เข้าใจแกมสงสัยด้วยมั้ง “เรื่

ปเที่ยวทั้งทีต้องมี

ู้อะไร

เริ่มร้

กมาจนดวงตาแทบออกมานอกเบ้าจากนั้นก็เอื้อมมือไปคว้ากระเป๋าคว้ารูปด้านในมาวางไว้ตรงหน้าพี่ต

กว่าครั้งน

นักที่จะปฏิเสธว

รึ่งใบหน้าทว่ากับยิ้มแย้มอวดกล้องด้วยความร่าเร

นตามพี

ลยแหละ โอเคฉันเข้าใจแล้วจะจำและเข้าใจว่าศึกครั้งนี้ตัวเองช

ม่ตามให้เส

านปัจจุบันก็ถือว่าไม่ได้ย้ำแย่อะไรมีอันจะกินทิ้งกินขว้างก็ยังได้เลยด้วยซ้ำไปถ้าอย

หมือนความรักของวัยรุ่นทั่วไปใ

งฉันกับเขามันพัฒนาท

าดหรือเปล่าเรื่องที่มันเกิดขึ้นระหว่างเ

ะเรียกสิ่งที่เกิ

เย็นยะเยือกเท่านั้นที่จะสามารถเอาชนะได้ถึงแม้เขาจะเป็นคนควบคุมอยากแต่ก็ใช่ว่าจะทำไ

้เฮี

กไปภายในพริบตา พี่ตามคงเข้าใจสิ่งที่ฉันพยายามสื่อออกมาแล้วส

ำว่าพลาดคง

เมียตัวเองไม่คิดหน่อยเหรอว่าหนึ่งในนั้นฉันจะมีส

ื่อบุ๋มเนี่ยพึ

ื่อนกับเ

๋ม.

ครั้งเดียวในสถานการณ์เพื่อนแนะนำให้รู้จัก เธอแรงและร้ายเอาการพอตัวเลยแหละเท่าที่ฟังส

ช่ใครคนหนึ่

าในชีวิตของพี่ตามเดี๋ยวก็หายไปทว่าฉันกับมองผิดพลาดไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง ถ้าเธอไม่เข้ามายุ่งกับ

ใช้ไ

สำหรับฉันมันสำคัญ ร้ายมาก็แรงกลับไปถือว่าแฟร์ๆ ดี ไม่ชอบก็ควรอยู่ในที่ๆ ของตนเองไม่ใช

คิดเช่นเด

่านั้นอย่ามองโ

กเจอะเจอปัญหาที่แตกต่างกันออกไปแต่ที่เหมือนกันก็คือการคิดหาทางแก้ไข เมื่อเจอปัญห

คนอ่อนแอแต่

ไว้ใจคนง่ายแต

วถ่วงความเจริญแต่ตอนนี

ง่ายเหมือนหมาที่โดนใส่ปอกคอแต่ตอ

่อน เลเวลก็เลื่อนขึ้นเรื่อยๆ จากต่ำไต่ระดับขึ้นไปยังจุดสูงและมั

แววตาของเขาเหมือนเพิ่มฉายแววความเข้มขึ้นเช่นเดียวกับท่าทีก็ดูจริงจังเพิ่มมาก

ับอึ้ง ใช่มันไม่มีอะไรในกอไผ่ทั้งนั้

ันธ์ทางกายอ

..

ูน.

ดันมาสู่ตัวเองมากเพียงไหน สมองมันทำหน้าที่คอยย้ำเตือนย้ำคิดทุกฝีก้าวยิ่งกว่าเครื่องจักรกลที่ก

มีอะไรข

มณ์ของฉันก็คงเป็นดิน นิ่งสงบไม่แปรปรวนอะไรแต่สิ่งที่อยู่ภายใต้พื้

คะ

ยอมตกลงไปเที่ยวกับไอ้บอลก็ตาม ผู้หญิงคนนั้นเ

ต่เอาเถอะ

ี่จะได้ยินอีกอย่างหนึ่งก็คือไม่ต้องกินหญ้าที่อีกคนยื่นให้และก็สวมเขาเป็นเครื่องประดับให้ใครหัว

ราน

ว่าฉันเป็นคนพูดมันขึ้นเอง โอเคเรื่องที่เขาติดสินบนกับลูกก็เพื

้ถูกต้องพร้อม

ืดอธิบายให้มันมาก ความปัญหาแค่นี้จัดการเองได้ไม่ต้องถ

ายลมเย็นๆ พัดตีหน้าเบาๆ พร้อมกับกลิ่นอายของทะเลที่เบื้องหน้าเป็นสีฟ้าครามสดใส

็กๆ

กฉันก็คงเ

..

ๆ ใช่ม

ุ่งนี้กับมะรืนจะเป็นวันหยุดแต่เขาอาจะไม่มีเวลามากมายขนาดนั้นก็ได้ พี่ตามเป็นเจ้าของบริษัทต้องมีความรับผิดชอ

ราะไม่ได้ไปเที่ยวทั้งๆ ที่พ่อตัวเองรับปากแล้ว ความรู้สึกมันสำคัญมากกับ

ล่านั้นก็กลับมาทำร้ายตัวเองไม่จบไม่สิ้นไปเสียที

้าน

องคงซีดเผือกไม่มีแม้กระทั่งสีเลือดฝาดอะไรทั้งนั้น ความทรงจำทุกอย่างถูกตี

้ายมากกว

อื่นดีก

งที่อื่

มันดีที่สุดสำหรับตอนนี้ การพบเจอไม่ได้สร้างความดี

ใจ =

เรื่อยๆ ยังสบายใจมากกว่าเป็นหลายร้อ

ป็นปีกว่าแล้วที่

..

้ คำว่าลูกอกตัญญูช่างเหมาะกับฉันเหลือเกินไม่ว่าจ

ไปด้วยการกระทำ ฉันไม่ลงไปหาท่านส่วนท่านก็ไม่เคยย่างก้าวขึ้น

ุการณ์ว

บแม่ไปแล้วทิ้งภาระ

ลงได้กระทั่งวันเผาศพน้ำตาฉันก็ไม่มีแม้แต่หยดเดียว ถ้าพ่อมีหัวคิดแม่คงไม่ต้องทำงานหนักจนเลือดตาแทบกระเด็น ถ้าพ่อเลือกปกป้องแม

ี่ว่าคิดถึงต้อ

ับปากทั้งที่ไม่

บปากก็เปลี่ยนไปที่อื่นได

่น ทะเลเมืองไทย

เรื่องบ้าๆ ที่ชวนปวดหัวเป็นที่สุดไม่รู้แม่ท่านอยู่ไปได้ยั

่ได้ ความอดทนสำหรับเรื

ดื

งมองด้วยความไม่พอใจ ฉันไม่ใช่เด็กแล้วไม่เหมาะกับค

ได้ดื

งได้ป๊อดขนาดนี้ล่ะตูน” เขาไม่เข้าใจต่างหากทั้งที่ก็เคยได้สัมผัสมาก่อนแล้ว “ปีกว่า

หน้ากันเท่านั้นเองส่วนไอ้เรื่องความเข้มแข็งจากเรื่องก่อนหน้ามันหายไปหมดจริงแต่มันก็คนละเ

ร้างล

่าตูนไม่อยา

ู้สึกเห็นใจตัวเองบ้างซึ่งเขารู้ดี รู้สาเหตุดี

ันหนีไม่พ้น ยอมรั

ขากับไม่เ

นดี มันไม่ใช่เรื่องง่าย

ับผิดชอบหนี้สินทุกอย่างแทนฉันกับแม่อย่างเงียบๆ แต่ยังถูกญาติพ่อซึ่งไม่รู้อะไรเหม็นขี้หน้าเพราะ

เห็นพวกเราอยู่ในสาย

นเรื่องยาก พี่รั

ิทธิเหนือใครหน้าไหนว่างั้น อิจฉาลูกขึ้นมาเสียแล้วสิ “รู

ต่เธอเป็นแม่คนแล้

เป็นแม่คนแล้วไงคิดแบบฉันไม่ได้หรือไง ทำไมต้องฟังในสิ่งที่คนอื่นพ

งก็ไม่จำเป

นี้ก็ไม่ต้อง

หอะ

่างไม่แคร์สายตาของเขาสักนิด ยังไงก็จะไ

..

บจิตใจแทบไม่เจอ บ้านที่หลงเหลือแต่ความทรงจำเลวร้ายพวกนั้น บ้านของผู้ชายคนหนึ

ู้สึกส่วนลึกตรงก้นบึ้งของหัวใจขณะพูดไปฝ่ามือทั้งสองข้างของตัวเองก็เ

ัยทัศน์การมองไปตรงหน้ามัวไปหมดเห็นความชัดเจนได้ยากยิ่งแทนที่กระพริ

กเข่ากับพรมตรงหน้าฉัน ฝ่ามือใหญ่ส่งมาวางบนหัวไหล่ทั้งสองข้างกอบกำกระชับร่างกาย

า” แปลได้อีกอย่างนั่น

อยมือ

ว่าตอนนี้นิ้วโป้งพี่ตามค่อยๆ แทรกเข้ามาแกะนิ้วมือที่บีบเกร็งออกจนในที่

ว่าที่ตัวเองหลั่ง

ง ตูนไม่ไปลู

ตู

ลังเจ็บไม่เจ็บก็ช่างแม่งไม่สนใจก่อนที่ฉันจะเลือกยืนขึ้นเพื่อเดินหนีทว่าเดินไปนิดหน่อยข้อมือกับถูกมือใหญ่ก

้อยนิดมองพี่ตามด้วยสายตาอันแข็งกร

ไม่ได้เรื่องก็ตะโกนอีก