PTE

“.

งกันข้ามนั่นก

านั้น เพียงแค่เอ่ยขึ้นถึงชื่อลูกแต่ถ้าคิดว่าฉันจะยอมเข

กับสมน้ำหน้าก่อนต่อด้วยประโยคหนึ่ง “แต่ก่อนหน้

สียงดังใ

ร้อนไม่เห็

รมณ์ไม่อยู่ก

..

ยินมั

มันไม่ได

ครมองว่าเป็นแม่ที่ดีอยู่แล้วไม่ว่าจะในอดีตหรือปัจ

าเสือกย้ำ

วตำบลและแวดวงสังคมมีหรือที่วันๆ ฉันจะไม่ได้ยินประโยคก

ยินก็ยิ่

อแม่ส่งเรีย

รอบครัว อย่าใช้นาม

ถอะอยู่ทำไมใ

นไงล่ะท้องคามหาลัย

ฉาวของยัยตูน ทุกวันนี้ฉันแ

็นหลายร้อยพันเท่าวันๆ เดินกรีดกายไปทางไหนมีแต่คนชื่นชมยินดีแต่สิ

อยู่ในครา

าฉันจะไม่นับญาติกั

..

งจะกรี๊ดจะด่าจะว

ย่า

เงียบอี

่กรีดไม่ร้องก็ได้แต่ฝ่ามือที่เหลือทั้งสองข้างถูกยกขึ้นมาอยู่ระดับอกอีกทั้งยังกอบ

อาให

าความเจ็

งแค่นี

ึ่งครั้ง สองครั้ง สามครั้ง ไปเรื่อยๆ ... อย่างไ

บก็บ้าแ

ี่เกิดจากรอยเล็กก็ลึกบุ๋มเข้าไปในเวลาต่อมา

วย ไอ้ผัวปา

ตุบ

ท้ายน้ำตาของฉันที่เหมือนหยุดยั้งไปก็ไหลออกมาจนได้

..

งต้องว่า

้วกลับมาเป็นค

ี่เรียกว

้ในระดับอก นัยน์ตาสีนิลจับจ้องมองลึกเข้ามานัยน์ตาข

..

บอีก อยากจิ

..

บอกฉันไ

พี่ก็ไม่ว่าเลยถ้า

ตามยอ

้จริงขนาดนั้นเลยเ

ระชากคอเสื้อตัวเองลงเผยให้เห็นบาดแผลจากความคมของเล็บฉันกรีดยาวบ

ู่นิ่ง

ปึก!

อาให

ให้เลิ

ุบลงไปตรงอกเขาอีกกี่ครั้งไม่รู้เรียกได้ว่านับไม่ถ้วน รู้เพียงแ

ระทั

มอยู่มั้ยวะ ข

องฉันทุกอย่างที่ทำกับพี่ตามเพื่อนของเขา การถอนหายใจของเฮีย

ี่เรียบร้อยแต่เชื่อเถอะว่ามันไม่ไวเท่าสายตาของเฮียติหรอก ไ

าวางไว้ตรงนั้น” ส่

ัวเมียคู่นี้ ถามจ

และพี่ตามอีกครั้งหนึ่ง ความจริงแล้วเฮียติอายุเท่ากับพี่ตามซึ่งฉันก็ไม่รู

น้องม

่ามึงมาพูดยั

่ใช่กระสอบทราย

ว่าผ

ะคะที่สร้า

โต๊ะเมื่อเห็นเฮียติก้มหยิบขึ้นมาดูก็พอใจขึ้นมาก ไม่รู้แห

ม่จบปัญหา ดีนักเ

้า

่เข้าข้างน้องบ้างล่ะ

พื่อนเ

ด้วยสายตาฟาดฟันเต็มเปี่ยมและก็ยิ่งหงุดหงิดขึ้น

ีกสักหลายๆ

เฮียติเห็นเมื่อคืน” พี่ตาม

ชื่อบ

้งโดยที่มือใหญ่ของเฮียติเข้าไปกระชากคอ

ี้ก็ไ

เอ

อนกันนิท

มีเหรอจะไม

หรอจะไม่ให้ท้

ฉันที่ยังยืนนิ่งไม่เข้าไปนั่งโซฟา ยังไงซะในความคิดขอ

เมียมึง

ฮ้

ไม่ได

นนะเว้ยไอ้ตูน ยิ่งหล่อๆ

ใหญ่แล้

าม นัยน์ตาสีนิลเงยขึ้นมาจ้องมองฉันแบบไม่กระพริบ พี่ตามต้องการคำตอบ “ไ

กันแน่ไ

นนี้ร่วมมือกันรุมฉันที

โกรธตูนเรื่องใ

มะยมข้างรั้วตีต้องตาเพราะเหตุผลอะไรบางอย่างซึ่งมันสมเหตุสมผลมากแต่ทว่าพี่

ูงและเบิกตากว้างทันทีที่ได้ยินว่าหลานสุดท

วนะเฮียติ ทำผ

โวยว

วเองมาก “จากนั้นก็ลงกับการพูดจาถามคำตอบคำส่วนมากให้คิดเอง หลีกเลี่ยงการเผชิญหน้าเรียกได้ว่าหลบต

้หมายถึง... เรื

ตอนนี้ต่อหน้

ติก็จัดการกระซิบไปที่ข้างหูพี่ตามโดย

ู้กันสองค

อีตูนคนนี้

ปรากฏว่าหน้าตาของทั้งสองคนแสดงความเจ

กันคะเ

มองแบบนี้ไม่ใช่เรื่องที่ดีนักโดยเฉพาะสายตาของพี่ตามดูมีคว

ยติบอกต้องไ

ามผ

็เห็นอยู่

องตาเฮียติด้วยความหงุดหงิด “ขอร้องอย่าพาลให้มันมากนักนะเว้ย สมัยนี้ผัว

นหรือพี่ตามที่เป็นญาติเฮียติ ตูนหรือเปล่าคะ” ฉันพูดในขณะที่กำ

็สะบัดตูดหนี เมียมึงน

องตัวบ้านกะว่าจะไปหาลูกที่ห้องจากนั้นก็ไปอาบน้ำที่ห้องตัวเอง ป่านนี้ต้องตาคงอาบ

ร๊ก

เสร็จหรื

... อาบเสร

ามซื้อให้ตั้งแต่เกิด มือเล็กอวบยกขึ้นกวักให้ฉันเข้าไปหาพอฉันขึ้นไปนั่งบนเตียงร่างเล็กที่กอดตุ๊กตาก็กระโดดเ

ม่ช้ำหม

ตัวเปลี่ยนมาหอมอีกข้างทำแบบเดิมเหมือนเมื่อกี้ ค

็รักต้องต

องหน้าฉันด้วยความแวววาว ความจริงแล้วต้องตาไม่มีส่วนไหนที่เหมือนหรือคล้ายฉันเลยสักนิดเดียวทุกอย่างราว

็นส่วนไหนก็

กๆ ค

วเราะอะ

ื้อมขึ้นมาจิ้มจึกๆ ตรงแก้ม

่ตูนหอมจ

หยุดการกระทำและเอามือไป

หม่มั้ยเดี๋ยว

องตารักตัวนี้

คำตอ

ครั้ง ความผูกพันที่ยาวนานระหว่างลูกกับตุ๊กตานั้นทำเอาฉันไม่

เสื้อเองหรือให้

ี่ยนเรื

เองค่าแม่ตู

นแบบไม่มีสีฉูดฉาดต้องตาชอบเป็นที่สุดหรือไ

กทันทีจากนั้นก็มองไปที่พี่นาที่ยิ้มแย้มกับการกระทำของ

นก็กะจะมารับต้องตาไปทานอาหารนอกบ้านกับเฮียติ เฮียติไม่รู้หรอกเดี๋ยวฉ

าแม่

้องตาขยับไปนอนบนเต

ารับไปทานข้าวนอ

เย

ใจความรู้สึกทุกอย

วตูนมาน

จ๊ะน้

กห้องลูกด้วยความสบายใจเพราะร

ด้านบนนอกนั้นก็ห้องต่างๆ แต่ก็สะดวกสบายหลายอย่างมีครบทุกส่วนซึ่งคนออกแบบเขารู้ดีว่าครอบคร

พียงแค่ว่าเธอไม่พักที่นี่ตั้งแต่ต้องตาอายุได้สี่ขวบแล้ว

ีเรียนก็ได้พี่นาเป

ื้อผ้าพาตัวเองไปใต้ฝักบัวอันใหญ่ให้สายตาเย็นๆ ล้างความเหนื่อยล้าตลอดทั้งวันที่ต้องใช้

กในข้อนี้เพราะชีวิตคนเรา

อายุสี่ขวบพี่ตามอยากให้ต้องตาฝึกนอนคนเดียวในขณะที่ฉันขัดค้านแทบตายแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ แรกๆ มันนอนแทบไม่หลับได้แต่เปิดประตูไปดูลูกตอนดึกคืนละหลายรอบ

มากยิ่งขึ้นทว่าทุกอย่างกำลังไปได้สวยถ้าสายตาของฉันไม่ปะทะ

องแสดงสีหน้าอย่างไรออกไปบ้างเพราะทำให้พี่ตามหัวเราะนิดๆ ก่อ

ะไร ผัว

ว้าฝักบัวออกมาล้างตัวเพราะเห็นว่ายังไงคนตัวใหญ่

นะแต่ตอนนี้ทิฐิทุกอย่างมันทำให้ฉัน

็นขี

มั

ว่

ั้งที่ฟองสบู่ยังไม่หมดตัว ร่างกายทุกส่วนของเขาเบียดเข้ามาปะทะร่างก

ไปหาลูก พี

ยความต่อให้จบประโยคความงงงวยจึงหายไป “ต้องตาไ

ูนก่อนสิ ไหนบอก

โดนเฮียติหักหลังเข้าแล้วอย่างจัง “มัน