บบบ

้น มือกำตะกรุดที่เอวแน่นพร้อมกับท่องมนต์คาถาในใจ ดวงตากวาดมองไปโดยรอบแม้จะไม่เห็นอะไรผิดสังเกต ทว่าสิ่งที่สัมผัสก็ทำให้แน่

ลังมากพอที่จะเคลื่อนย้ายข้าวของ เพราะผืนทรายราบเรียบที่เห็นเมื่อช่วงกลางวันกับกระแสน้ำพัดเอื่อย คงไม่สามารถพัดพาสปอร์ตไลท์ที่มีน้ำหนักให้ปลิวหายไปได้ แต่บางทีมันก็อ

้ย!

ห็นขณะย่อตัวลงหาดวงไฟที่วางทาบอยู่แทบเท้า ลำแสงที่ส่องผ่าน

ยซิ

ณนั้นอีกครั้ง ชายผ้าซิ่นของผู้หญิง เขาไม่ได้ตาฝาดเพราะสิ่งเหล่านั้นไม่เคยอยู่ในความ

มร้อนแผ่ออกมา จะเป็นไปได้ไหมว่าเพราะโลหะสัมผัสกับความเย็นจึงทำให้เกิดในสิ่งที่ตรงกันข้ามคืออุ่นจัดขึ้

ดก็ช่วยมึงมิได้ หากมึ

ลังมองมันด้วยความสมเพชในความโลภที่ไม่มีสิ้นสุด แม้สิ่งศักดิ์สิ

ระหง เส้นผมถูกมวยสูงเหนือกระหม่อมและล้อมไว้ด้วยพวงมาลัยดอกไม้งดงาม เรือนร่างนั้นกำลังก้าวตามมันไปในทุกที่ที่แหวกว่าย

ันสังคโลก” ใบโต ลวดลายแม้จะมองเห็นเพียงรางเลือน ทว่าแค่สภาพที่คาดคิดว่าสมบูรณ์ก

่มีน้ำหนักเบาและขนาดเล็ก เช่น เหล่ากาน้ำชาหลายใบที่อยู่ไม่ไกลนั้น ดวงตาแฝงความโลภของมันมองเพียงแจกันใบโตที่ดูราวจ

คราะห์มุมไหนก็ไม่เห็นแม้แต่ตำหนิสักเล็กน้อยที่จะทำให้สมบัติสูงค่าดูด้อยไป ความโลภบังตามองเห็นแต่เพียง

เอื้อมมือสั่นๆ ของตัวเองออกไปวางทาบไว้แต่ละด้านของแจกันใบโตอย่างมาดหมาย มันไม่

ะนั่นก็เป็นสิ่งสุดท้ายที่มันจะได้เห็นบนโลกมนุษย์ที่ชั่วชีวิตของมันต้องการเพียงไขว่คว้าเอาเงินทอง โดย

ั่นเกรงเป็นหนักหนา เพราะยิ่งแสงจันทร์เจิดจ้ามากเพียงใด ผู้ที่หลงมัวเมาอยู่ในกิเลสตัณหาและความโลภยิ่งมากมี และเสีย

ไรน่ะครั