img THE GIRL พ่อติจ๋า  /  บทที่ 5 CHAPTER 04 | 20.00%
ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน

บทที่ 5 CHAPTER 04

จำนวนคำ:5772    |    อัปเดตเมื่อ:04/04/2022

PTE

แล้วการกระทำต่ำทรามพวกนั้นก็ยังมีผลทำให้ผู้หญิงคนหนึ่งโดนรุมประณามจากคำพูดของชาวบ้าน คำติฉินนิ

ดียวกั

ผมเป็น

ู้แต่เท่าที่เห็นของผู้หญิงคนนั้น คนที่ผมเลือกทำไม่ดีนั้

าแต่เลือกเงียบไม่ตอบโต้ เธอโดนเพื่อนคนอื่นไม่ยอมรับบูลลี่ทุกเรื่องแต่เลือกอยู่คนเดียว

วิตแบบนี้

ึ่งคือ ชีวิตผมกับเธอมันคล้า

ร๊ก

่งไร้มารยาทคนนั้นคือ ‘ตาม’ ผมเรียกมันว่าไอ้ตาม มันเป็นผัวญาติของ

ณ์อยู่เหรอ

ดูเอง

กระดาษแผ่นนั้นเป็น

่างมึงมี

ี้ยอย่าง

ตรเหี้ยจะว่าอะไร

ั่งบนโต๊ะทำงานของผม มือหนึ่งเคาะโต๊ะบวกกับฮัมเพลงเป็นจังหวะ บอกตร

อื

วิตมึงแม่งโคต

ักนิ ให้กูช

หายใจยาวมันก็ยิ่งทำให้อารมณ์มาเสียตามไปติดๆ ด้วยประโยคนี่ “ว่าแต่เป็นพ

นี่แ

หรอ

ตามลากยาวกวน

คต ปัจจุบันม

ากไอ้เฮียติ นี่ถ้ามึงไม่หล

กูกำลังก

แสดงตัวต่างหากไม่ได้มั่นใจสักนิดแต่ถ้าใช้ไม้

ีอะไร

นี้ไร้คว

เหมาะเป็นแค่ความทรงจำเท่

ม่ได้กับซ

มไม่เคยที่จะเถียงมันกลับแบบนี้มาก่อนด้วยซ้ำไปถึงบางครั้

ซา

อลูกกู

ะไรก็คิ

รู

ววางแผนกับผู้หญิงอีกคนที่บอกจะช่วยให้ตัวเองผมสมหวังถ้าเกิดได้เงินจำนวนหนึ่งมันก็ไม่มีอ

อคนอื

่างไม่ลื

างครั้งคิดว

กทำลายเธอเพราะเกลียด ไม่มีใครหวังดีกับใครทั้งนั้

เหมือนลงมือฆ

ลูกมึงละ

ียดกูจะ

อะไรไม่คิดหน

เอาให้ไม่ได้ผ

อ้เฮียติ ข้อหนึ่งที่มึ

ีๆ ในเมื่อผมในปัจจุบัน

ยมันไม่ได้สำคั

ไม่มีก็ไม

ีผลอะ

่อผม

ในสิ่ง

ในบางครั้งไม่ใช่ความต้องการของตัวเองแต่เป็นความต้องการของคนอื่นซึ่งอย่างมากผมก็เลือกทำต

นแปลงมันเป

ทำตามแต่วันนี้อ

ได้ตลอด ทุกคนล้วนแล้วแต่เลือกทางเดินเองเมื่อถึ

เท่าที่จำ

่ยวกับคำนี้มันเป็นแค่เส้นบางๆ คนฉลาดมักมองออกส่วนคนโง่ก็อยู

เป็นแค่หลุมดำ ส่วนที่กระจายกว้างขวางจนเป็นที่รู้

หอ

..

ารับรู้กับมึงแต่แม่งมั

..

หร

บนโลกหนักโล

างปากว่างงานก็เอาตามสบายแต้ถ้าได้ยินกับหูเห็นว่าใครเป็นค

มึงอยู่นะ

ินทาเดินมาด

ด้ถ้าคิดว่าผมจะ

งเอาลูกปืนยัดปากให

กูไม่ได้ชั

“แล้วที่มึงลากกูไปด้วยคืนนั้นที่ตูนเข้าใจผิดมาตลอดก็เพื่

แต่มึง

้คุณพ่อติจะ

งโคตรกวน

ก็ได้ กู

ี่ไปไม่เป็นดื้อดึงกับคำตอบ เป็นการตัดสินใจที่สำค

..

เลือกทั

บไอ้ตามก็ทึกทั

ม่ใ

หรอกถึงจะแสนสาร

มเลือกตั้ง

ตอบให้ตัวเองไม่ได้เลย สมองที่เอาไว้ใช้ทำงานแก้ไขได้ทุกอย่างก็พลอยตีบตันไปหมดแล้วแล้วจึงเอามือขึ้นบ

กิดกูชอบคว

็โคตรก

ุดการกระทำมองผมบ้าง “สักวันมันต้องเกิดขึ้นอยู่แล

ใครถ้าตัวเอง

ถ้าตัวเองไม่ได้

มใครถ้าตัวเองไม่

าล้วนเป็นแบบน

ริงๆ ไอ้ตามจะเป็นไพ่ใบสุดท้ายที่ผมจะเลือกออกมาใช้อย่างไ

อื

ึงจะทำอ

่างอื่นไว้ก่อนมันต้องมีทางแน่นอนไม่อับจนหนทางออกเป็นแน่แต่ตอนนี้ผมต้องโฟกัสไปยังเจ้าก้อนห

่งเดือนที่เกิ

้เจอหน้าซานอีกครั้ง

ดก็คือเธอเกลียดผมเข

อก การขึ้นอยู่กับปัจจัยต่างๆ มักมีผลทั้งนั้นไม่ว่าจะด้วยเรื่องอะ

มันหน้า

่ง.

ก็จะตามติดเป็

ำหน้าไปอย่างช้าๆ ไม่ค่อยเป็นธรรมชาติเท่าไหร่ตัวเกร็งเชียวแต่ก็นึกข

๊ตะ

ล็กใส่เ

นี่เห

มีบริเวณรอบบ้านปลูกต้นดอกมะลิซ้อนไว้ทั้งที่ตัวบ้านไม่ใหญ่มากเป็นชั้นเดียว

ค่

ข้า

เธอค่อยผ่อนลมหายใจยาวประหนึ่งว่าโลงใจนักหนาจากนั้นริมฝีปา

ะไ

สิงสาลาสัตว์เหรอท

..

เอ่อ สตางค์ไม่พู

้หรอกอาจเป็นผลกรรมของตัวเองที่มาในรูปแบบนี้ยังไงซะผมต้องหาทางคุยกับเจ้าก

แค่คนแปลกห

่าไม่

าตรง

ดุ หน้าเข้ม

รปรับสีหน้าให้ร่าเริงอบอุ่น ได้

่างชำนานจนกระทั่งถึงตัวบ้าน ผมได้ยินเสียงร้องเ

ะที่ซานเธอถอดรองเท้าก้าวเดินเข้าไปในบ้านส่วนผมที่กำลังจะถอดรองเท้าชะ

งผมเผยอย่า

กที่จะเ

าสาย

งซานเอ่ยออกเ

าย

องเพียงไม่กี่ก้าวและในขณะนี้ก็ยังยืนบีบมือแน่เหม

กัดกินหัวใจภาพในหัวจินตนาการรูปร่างของเจ้าก้อนหิมะที่ผอมแห้งถ้าเป็นแบบนั้นจริงทุกอย่างทุกเรื่องราวคงต้องจริงจังเพิ่มมากขึ้น เ

้าส

กป้าสายๆ อยู่นั่นแหละ ย้ำมากชื่อป้าเนี่ยจะ

ผมรับรู้อะไรเพิ่มขึ้นจากสถานการณ์จริงไม่ใช่แค่คำบอกเล่า นี่เป็นความสัมพันธ์ระหว่า

วันนี

ไม่ได้พูดผิดนะโน้น

างอยู่ประมาณหลายวิ การที่ป้าเขาเลือกกระพริบสายตาถี่ในตอนนี้ที่พึ่งเหมือนตั้งสติได

ัสดี

ึ่งพอผมยกมือไหว้จุดโฟกัสก็เปลี่ยนมายังผมแทนซานเธอยัง

ัสดี

ูก

ม้ไม่เคยได้ยินจาก

จากคนอื

าป้าสายตามซา

บนี้ผมก็ไม่เคยได้รั

ื่อติ

าข้างในเร็ว ข้าง

ะไว้ประมาณช่วงตัวทันได้เห็นด้านหลังป้าเขาเข้าไปอีกประตูหนึ่งคาดเดาว่าคงเป็นห้องครัว จ

ระติกน้ำพร้อมและถุงนมผง มีกอ

มีเจ้า

อยู่ทว่ากับมีแรงฉุดกระชากตรงชายเสื้อเสียก่

ณจะไ

ล้วยั

ไป

ลูก สตางค

ไม่ได้เข้าไปกวนหรือว่าต้องการปลุกให้เจ้าก้อนหิมะตื่น

อใจแบบนี้แสดงว่าจะห้ามงั้นเ

เป

ื้อผมแน่นไม่ปล่อยแบบนี้มันโคตรย้อนแย้งเลยว่

เล็กขาวซีด “จะกำชายเสื้อตลอดพี่ก็ไม่ได้ว่

ให้เธอสบายใจผมก็โอเคแต่ตอนนี้ป้าเขาก็เดินออกมาจากในครั

นๆ มาดื่มน

อ่อ

นเจ้าสตางค์ใ

าสาย

้าม ดีเสียอีกความสัมพันธ์จะได้พัฒนาเร

ี่ไหน

องเจ้าก้อนหิมะ เอ่อ

ศิลาธนันกา

หา

ช้สายตาหันมาจับจ้องตั้งคำถามส่งผ่านมายังฉันโดยไม่ต้องออกเสียง รู้ว่าคงตกใจไม่น้อยสำห

ก็

ิงเห

ไปมองเขาที่ไม่ได้อยู่ที่เดิมแล้วแต่กับไปยืนข้างแปล

่งที่ฉันก

น ถ้าทุกคนอยากรู้ว่าทำไมพอรู้ว่าตัวเองท้องอย่างไม่พร้อม

ล่าวและการหนีไปไกลจากเพชรบูรณ์ได้เนื่องจากปัจจัยหลายอย่างซึ่งถ้าอยู่ท

ังได้ยินเสียงได้เ

หน่อยก

..

มานัยน์ตาคู่นั้นไม่ได้มีความกังวนเช่นฉันสักนิดแต

หนสุดท้ายมันก็ต้องตามหากันจนเจอ” เคยได้ยินจากพี่ที่ทำงานแต่รู้ว่ามัน

ม่ใช่ก

่างแกซักวันความดีก็ต้องตอบ

มคัดค้านดื้อดันให้ฉันต้องพูดออกมาจาก “คนไม่ดีใจแต

ช่มั้ยที

..

รใช่มั้ยถ้าพ่อติจะเอาสตางค์ไปจากแกผู้ที่

อม สตางค์เป็

่มี

รู้นะว่าเกิดอะไรขึ้นแต่แกเลือ

ป็นที่สุดและฉันก็นับถือป้าสายเอามากๆ เปรียบกับญาติผู้ใหญ่คนเดีย

บนั้นฉันคง

นไปไหน “เห็นสายตาอ่อนโยนคู่นั้นมั้ย เห็นไอ้อาการแข็งกร้าวที่อ่อนหยวบลงมั้ย เห็นฝ่ามือใหญ่คู่นั้นที่กำลังบีบกำแน่นเหมือนพย

อะไรจากผู้ชา

รวดเร็วนั้นเกิดขึ้นเมื่อได้ยินประโยคนี้ “สตางค์ก็ลูกเขา แกก็เมียเขา ดีเอ็นเอบนหน้า

ันไม่ใช่ล

หรอว่าพี

่แต่ที่รู้ในตอนนี้คือความใกล้ชิดจากใบหน้าโน

..

นดูให้ถ้วนถี่ว่าพี่ไ

ื่องผัวเมียป้

เล่นงานฉันเข้ามาทุกครั้งที่มีการใช้กำลังขู่ การกระทำป่าเถื่อนพวกนั้นส่งสัญญาณให

กทั้งยังคว้าแขนป้าเกี่ยวรัดไว้แน

แกโตแล

อบแต่ฉันส่า

้องเห็นใจเด็ก

สื้อผ้าตัวใหญ่โคล่งบนต

มาบังหน้าเอามากล่าวอ้างได้ฉันก็เลือกทำโดยไม่รั้งรอเพื่

ี้ยิ่งแล้วใหญ่ป้าสายพูดขึ้นจนไม่รู้จะทำหน้ายังไง มันจี้จุดจริงๆ จี้ชนิดที่เรียกว่าถ้าเกิดฉันแถหรือเถียงต่อเรื

่งเลยเที่ย

เพราะป้าสายเดินเข้าไปใกล้ผู้ชายคนนั้นโดยเว้น

งียบงันทำงานขึ้นทันทีระหว่างฉันกับเขาที่ตอนแรกแทบไม่มีอะไรคุยกันอยู่แล้วอย่าถามหาบรรยากาศตอนนี้เลย

ปล่

็เห็นว่าเขาแสรยะยิ้มเพราะไม่เชื่อในสิ่งที่ฉันตอบ

ันแล้วนี่ตอนกลางคืนนอน

้าน

ป็นคนฉลาดแค่เพียงคำพูดไม่กี่คำก็สามารถทำให้เข้าใจง่าย

็มารับสตาง

งสายตามองไปยังแปลนอนเขาจ้องไปอีกด้วยสายตาชนิดเดีย

าหิวน

ล้ว

ีบอธิบายเพื่อขับไล่ไอ้อาการประหม่าของตัวเองเมื่อถูกน

พร้อมจะตอ

้อนออกมาจากความคิดของฉันก็จริงอย่างที่ป้าเขาพู

ร้อ

ิดมันเป็นการถามโดยรวมคำว่า ‘เหนื่อย’ แทนทุกอย่างไม่ว่าจะด้วยเรื่อง

ะไรอย่าม

ั้งมีบุญคุณน้อยกว่าผู้

่เห็นแก่ตัวต้องการใช้ประโยชน์แค่นั้น การทำดีตอบแทนเท่าไหร่ก็ยิ่งทำให้พวกคนเหล่านั้นได้ใจส

ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY