PTE

ตายเถ

ดับยิ่งกว

้อคลุมตัวโคร่งของเขาให้ร่างกายมิดชิดและแนบศีรษะไปชิดกับประตูตู้ให้ได้มากที่สุดเพื่อห

กันต

ยบทำ

ินก็คือเสียงปิดประตูห้

เค.

ี้ฉันเอ

เท้าเข้ามาก็ไม่สามารถทำได้ การทิ้งตัวพิงลงผนังตู้อย่างหมดหวังท้ายที่สุดประตูตู้ก็ถูกเลื่อนเปิด

่ได

ม่ได้เปิดโท

ั้นขนาดนั้นหรอก ไม่กังวลใดๆ ด้วยยกเว้นเสี

าน.

ดิมคือการกดดั

คมแข็งกร้

่งด้วยสุดท้ายเท้าใหญ่เคลื่อนตัวก้าวถอยหลังแค่สามก้าวก็ประชิดขอบเตียงเขาจึงนั่งลงบรรจงถอด

็นฐานทับฉันก็ให้ตู้เป

ราวใจเย็นฉันก็จะทำแบบนั้นเช่นกัน

กไปแ

ได้แล้วซาน

สายตาคู่นั้นที่ไม่รู้ว่าจะจ้องตรงหน้าอกฉันอะไรนักหนา จ้องแบบนี้เหมือ

. มันไม่ใช

..

่ตรงร่างกายไม่

ทรศัพท

อถือฉันเพื่อเตรียมจะกดลงเพื่ออะไรฉันก็ไม่แน่ใจแต่ด

ู้แ

บอกให

พร

หื

ข้างซึ่งก่อนหน้านี้ไอ้มือไม่รักดีพยายามคว้าโทรศัพท์ในมือใหญ่อย่างเอาเป็นเอาตายโดยไ

ยตัวเองเข้ามานั

ยังไ

มั

่อยม

..

ด้านหลังจากนั้นเขาก็เข้ามาจับกุมมือทั้งสองข้างของฉันที่วางบนขาของเขาด้วยความรวดเร็วพอฉันพยา

ี้แหละ ไม่มีภาระอะไ

บ

าไป

รนแค่ไหนถึงจะได้กินข้าวในแต่ละมื้อกรุณาอย่าใช้ความคิ

โอ

็ปล

ตอบคำถามอะไร

จากไม่เคยทันเล่ห์เหลี่ยมของผู้ชายคนตรงหน้าได้เลยสักครั้ง ครั้งไหนที่พยายามก่อตัวเองขึ้

มือนพยายามล้นหาอะไรบางอย่างจากตัวฉันไม่

งที่มือบีบแขน

ทำเหมือน

คุณ

็นก็พอบอกอะไรไ

..

ื่อสตางค์.

าฉั

นาดนี้ก

่อรู้แค่เพียงว่าไม่มีทางสงบสุขได้เหมือนเดิม ต้องมีเรื่องวุ่นตามมาอีกแน่และมั

ือลูกฉัน

ฉัน ลูกที่มีฉันเ

ือนถูกทำลายลงไปแบบย่อยยับไม่เหลือแม้แต่ซาก ตอนนี้ฉันไม

..

ถียงไม่ออก ดื้อ

ิง... วัยซน

ับผิดเค

ขาที่ใช้สง

ภายในนั้นเขาจะรู

..

ที่เป็นก้อนกลมร

ี่

นิสั

ทางหนึ่งอยากเบี่ยงเรื่องของไปอีกทางหนึ่งความจริงก็ผสมกับความโกรธลงไปด้วยนั้นแหละถึงได้กล้าเอ่ยออกไปไม่สนใจอะไรอีกแล้ว “แต

หรือไม่ให้

ม่มีคำหยาบก็

หึ

่ามากหรือไง เ

รื่อยๆ เหมือนกำลังรอเวลาระเบิดออกมาในที่สุด ความอดทนทุกอย่างมันมีขีดจำ

้งนี้คง

..

ยเข้าไปก้า

ก็ผุดขึ้นมาใหม่ คราวนี้มันราบเรียบไร้อารมณ์เสมือนเขากำลังพยายามร

ยความ

เสือไว้ซาน

ู้อยู

..

ยิ้มที่เหนือทุกอย่างของเขามันทำให้ฉันเดือดเนื้อร้อนใจกระวนกระวายทุกค

..

ึก

าไปหมดทั่วร่างกายถึงได้ไม่หายไปสักที มันย

ี้โคต

บบไร้ข

ายทางทั้งในทางไม่ดีและในทางที่ดี สมองทั้งสอ

าค่อยผ่อนลมหายใจรดผิวหน้าฉันด้วยความร้อนผ่า

นไม่เข้าคายไม่ออกมันจุกไปหมดโดยเฉพาะตรงด้านอกด้านซ้ายราวกับว่ามีใครพยายามค

นู.

ค์คือล

..

ตุ๊กตาหิมะ เธอมีพ่อช

่คุณ

ี่จะทวงคืนทุก

แต่มันช่างยาวนานยิ่งกว่าทุกๆ วันที่ผ่านมา การเดินกลับบ้านวันนี้มันห่อเหี่ยวกว่าวัน

ญา หมดปัญ

ันไร้เสียงใดๆ เกิดขึ้น เรื่องราวที่จบไปเมื่อหลายปีถูกรื้อฟื้นออกมาทางสาย

ท้ายทุกอ

นู.

ยได้แค่

นอีกแล้วอีกอย่างเขารับรู้ตั้งแต่แรกจริงๆ ว่าสตางค์ก็ลูก ไม่ใช่เพียงแค่เห็น

ันจะคิดมา

ผู้ชายคนนี้มีทั้งเงิน อำนาจและทุกอย่างที่สามารถทำให้เข

อย่างที่

เขาจึงเกิดขึ้น มันไม่ใช่การอยากเอาชนะหรือการตั้งใจประกาศสงครามแต

เด็กอยู่วัน

ุณ.

ามฉลาดทันคน

หมายควา

กับความอยากรับรู้เรื่องพวกนั้นซึ่งแน่ละเขาทำมันสำเร็จไปแล้วเพ

..

ูก

อาอะไรมาปกป้องเ

..

ี้มันก็เหมือนยอมรับ ตอนแรกพี่ก็ไม่คิดนะว่าจ

่างมัน

ังอ่อนหัดกั

ูเหรอ ใช้นิสัย

ละมันใช้ไม่ได้ผลถ้าทำอีกเป็นครั้งที่สองแต่คงยกเว้นเพียงแค่เธอ ก็แค่

..

บพื้นห้องอันแสนเย็นเฉียบ เนื่องจากก่อนหน้าฉันพยายามรั้งตัวขัดขืนให้เขาปล่อยร่างกายจึงถ่ว

ปหมดเพราะทุกอย่างเ

ลี่ยมใครอย่างที่ท

เดียวยังป

ห้เขารั

อะไรก็พ

..

่ลูกพี่ พี่ไม่ใช่พ่อขอ

ด็กขนาดไหนนะถึงอยากชวนทะเลาะมากเหลือเกิน คิด

ว่าตัวเองเริ่

ตรงหน้าก็ขัดหูขัดตาไปเสียหมดพอเบี่ยงมองไปทาง

พา

หา

นขวับไ

หูฝาด คงไม

ก้อนหิมะ พ

แล้วฉัน

ลูกกับพ่อม

้พาลแต่ต้อ

ิกาทำเป็นไตร่ตรองคิดสักครู่หนึ่งจากนั้นก็หลุบ

่ได้

ให้เพื่อนร่วมงานได้รับผลกระทบ ไม่อยากมีปัญหาตามมาแค่นี้ปัญหาที่เข

ีปั

ม่อยากมีปั

ามโง่เง่าของตัวเองออกไปให้เขาเห็น การมองของผู้ชายคนนี้ทะลุปรุโปร่งการค

เชื่อไ

คนที่เคยทำร้าย

นคำเดิมว่า

็ยืนยั

่อเข

้อตัวโคร่งบนตัวและลุกขึ้นเพื่อจะเดินออกจากห้องอยู่ไปก็ไม่มีประโยชน์หรอกทว่าแค่ออกก้าวเดินแค่เพียงก้าวเดียวเท่าน

ปล่อย

ิ้นขัดขื

อีกซึ่งมันก็ได้ผลจริงจังเนื่องจากฉันหยุดนิ่งแต่ความจร

ะ ไม

อยู่มันท

อยู่ไม่ได้

อย่างบอกนะว่าเขาเห็นอกหน้าฉันถึงใช้มันเป็นข้ออ้างที่ฉันไม่สามารถปฏิเสธได้ขึ้นมาต่อรอง

..

... พี่พาลูกไปอย

ะ..

รื่องเอง สู้ให้เจ้าก้อนหิมะไป

ศิลาธนัน

ือนก่อน

ือเรื

ดขึ้นแล

อนไหวใดๆ ราวห้านาทีเศษที่ผมอ่านมันวนเวียนซ้ำไปมาเป็นเกือบสี่ห้ารอบจนในข

ี่ไหลแต่มันร้อนไหม้เกรียมจนสามารถแผดเผาทุกอย่างให้หายไ

ฝ่ามือต

ายใจทุกๆ

ับเลขให้ตัว

ยงใบหน้าหลีกหนีข

มทำไม่ได้ทำให

ับร้อนระอุขึ

งซึ่งความจริงก็เกือบหนึ่งปีกว่าแล้วที่รับรู้เรื่องราวพวกนั้น ได้รู้ว่าเธออยู่ไหน ได้เห็นรูปถ่ายบางในบ้างค

มก

ดนเกลียดไ

เห็นหน้าหรือรู้จักอีกก็เพราะความกลัว ความกลัวมีหลายเรื่อง

ได้เห็นอี

กับต้องเปล

าะแค

ันก็ฝังอยู่ในหัวสมองแทนเรื่องอื่นๆ ไปด้วยแล้วแหละ ท่ามกลางท้องฟ้ามืดครึ้มลงเรื่อย

ว อ้างว้า

ความสุขแม้กระ

้มาตั้งแต่จ

ีอะไรเปล

ียนรู้เรื่อยๆ โดยไม่ผ่านใครเป็นตัวกลาง ผมเลือกจำจดความเลวร้ายที่คนพวกนั้นแสดงออกมาให้เห็นโดยไม

ก็รับไม่ได้ทั้งนั้นแต่ผ

รื่องปกติหาดูได้ทั่วไปทั้งที่ความจริงมันไม่ใช่สักนิด ผมรู้ดีว่าหลายคนต่อต้านแขยงจนเกินทนกับภาพความรุนแรงทั้ง

้นก็ไม่ว่า ไม่สั่งสอนถ

้น มองเหมือนกำลังพยายามจำจดเรียนรู้ความรุนแรง เสพติดการร้อง

สั่งของผู้ชาย

าเย็นชาของผู้หญ

งคนทั้งสองที่เอ่ยออ

ลวร้ายผสมมาตั

นตัวผมคาบอันโสมมไร้ซึ้งความดี ครั้งนั้นมีคนถามว่าให้ผมเอาคุณหนูออกไปก่อนไหมครับแต่รู้ไหมว่าคำตอบที่ได้ฝังลึกลงจิตใ

ความดีนั

ม่ใช่ผู

ลูกชายคนเ

นที่ควรเอา

มมันเลว เลวจ

ด้แสดงความรู้สึกเหมือนคนทั่วไปแต่มันคือการส

ในห้องประชุมของสภาจวบจนขึ้นมัธยมโรงเรียนนานาชาติผมก็อยากรู้อยากลองแหกกฎทุกอย่างทั้งไม่เข้าเรียนแต่เข้าออกให้ปกครองเป็นว่าเล่น โดดเรียนหนีเรียนวิชาที่ค

นในห้องปกครองบอกเลยว่าไม

นลูกน้อ

ารับผิดชอ

่ มันไม่เคยเกิดขึ้นในชีวิตผมเลยสักคร

มาก

หอ

นชินชาไปหมดเรียกง่ายๆ ว่าอยู่ไหนก็ได้ซีเรียส ในเมื่อจะอยู่ไหนผมก็ไม่ใช่คนดีเด่นตั้งแต่แรกจะไปไหนเหนือใต้ออกตกมั

กเราเช้ามาก็ขาดเรียน โดดเรียนพอตกเย็นก็แดกเหล้า ต่อยตีตามคลับบาร์ต่างๆ มากมาย ช

คนทางบ้า

ขาก็มีแค่เงิ

็ไม่สนใจตัดหางป

เพชรบูรณ์ ไปทำเรื่องต

ตั้งแต่อดีตสองปีกว่าผ่านไปแต่ผลของมันส่งมาถึงปัจจุบัน

ึ่ง ผู้หญิงที่แทบไม่มีอะไรดึงดูดได้เลย ไม่ว่าจะเป็นหุ่น ใบหน้า ทรวดทรงองเอวแทบติดลบเอาเป็

ไมผมถึ

ผมถึงโคต

อนผู้หญิงคนอื่นๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตคงไม่มีอะไรหรอกทว่าการคิดตื้นๆ ในวันนั้น การเห็นเธ

ุกอย่าง

อนสัตว์

นคนไม่มี

มียข่มเหงเธอทั้งที่เ