PTE

ากหนึ่งซึ่งจะว่าไกลก็เหมือนใกล้แต่จะว่าใกล้ก็เหมือนไกลเอาการเอาเป็นว่ามันไม่พอดีหรอกแต่ห้องพักนั

กแช่เอาไว้ในอีกฟากหนึ่งที่แม่แบ่งเป็นห้องครัวเล็กๆ การจัดการกับผักนั้นเรียบร้อยในอีกครึ่งชั่ว

แต่วันนี้ก่อนออกไปทำงานแม่แ

ึงลอยตั

ยิ่งเนื่องจากตอนเย็นๆ แสงจากพระอาทิตย์อ่อนลงที่ตรงนี้จะยิ่งสวยเพราะสามารถมองออกไปเป็นไร่ชาสีเขี

พัดผ่านปะทะเข้ากั

ธรรมชา

ยกลางคนคนหนึ่งที่คุ้นเคยร่างกายของตัวเองจึงหลบหลีกหาที่ซ่อนทันที ที่หลบซ่อนของฉันคือกอดอกมะลิใหญ่ใกล้กันกับบ้าน

ผชิญหน้ากับ

กอยู่ตามล

ยายามหล

กือบปีที่ผ่านมารวมไปถึงตอนนี้เขาอยู่ในฐานนะผู้เลี้ยงของ

กกว่าที่ทำให้รู้สึกว่าไม่ค่อยปลอดภัยการเซฟตัวเองจึงเป็นสิ่งที่ฉันทำมาตลอดทุกครั้งแ

องกับแม่ที่อยู

ามไม่ไว

ชั่วโมงแต่ฉันรับรู้ได้ว่าที่นั่นปลอดภัยมากกว่าบ้านพักของตัวเองฉะนั้นจึงไม่แปลกถ้าจะวิ่งไป

อะไร

างที่มีร่างใหญ่ของพี่กวางที่โน้มแขนทั้งสองข้างเท้ากับบานหน้าต่างเอาไว้ ใบหน้าหล

อะไรห

างยังไงดี ถ้าบอกไปไ

นเดี๋ยวพี่เอาน้ำให้

กวางและถ้าเป็นเช่นนั้นจริงๆ พี่กวางไม่เห็นตั้งแต่ฉันวิ่งจากบ้านพักมาแล้วหรือไงกัน บ้านใหญ่อยู่บนเนินสามารถมองรอบไร่ได้แบบนี้ม

่มก

ีแล้วหลังจากที่แยกกับพี่กวางจากการไปห้างเสร็จฉันก็เดินกลับบ้านแล้วยังวิ่งกลับมาที่เดิม

จ.

r

ังจะหลุดจากปากฉัน สายตาของพี่กวางจ้องมองฉันนิ่งอยู่แบบนั้นไม่สนใ

ท์ก่อนก็ได

เคค

องที่พูดมันเป็นเรื่องราวของรถอะไรประมาณนั้นจะได้ยินออกมาแบบนั้นเสียมากกว่าจากนั้น

ล้วคราวนี้ถึงทีใจต

พ่อมาก่อนใจจึงมารอที่นี่จนกว่าแม

ื่อพ่อ

น้าเข้าใจในทันที “ใจขอรอที่นี่ก

ล้วช่วยกินขนมจ

่อ.

นผ่านในห้างไง ช่วยกินใ

างจะไป

นกำลังจะกลับบ้านพักเพราะถึงเวลาที่แม่น่าจะเลิกงานจากไร่มาแล้วโดยที่ไม่ลืมล้างจานขนมที่พึ่ง

ส่ง

เองได้ไม่รบกว

แอบเกรงใจมากกว่าอีกอย่าง

าแล้วพร้อมเดิ

ในระนาบเดียวกันจึงค่อยๆ ลดความเร็วลง ใบหน้าหล่อของพี่กวางมองซ้ายขวาซอกแซกไปมาสายตาก็สังเกตสิ่งรอบตัว

ั้งแรกเหรอ ทำไมใจอย

พึ่งมาอยู่ยาวแต่ถ้าถา

่ามาหล

น” ไม่อยากเปิดเผยความหล่อเหลาใช่ไห

นี้มากเลยยิ่งใกล้ถึงเวลาท

มส่งกลิ่นล่องลอย ได้เห็นวิถีชีวิตของคนที่หาเช้ากินค่ำพากันกลับบ้านทุกอย่างล้วนหาเห็น

ขนาดนั้

ค

็นนั่งริมทะเลมองพระอาทิตย

องฉันนิ่ง สองมือเรียวซุกเข้าในกระเป๋ากางเกงสายตาคมเบิกกว้างนิดหน่อยกับคำตอบที่ได้ยิน “ทัศนศึกษาใจไม

าพี่ถามแบบนี้คำตอบค

เพื่อนเล่าให้ฟั

ให้ใครโดนตัวมากกว่า พวกเราเดินมาจนถึงบ้านพักคนงานที่ถูกแบ่งออกเป็นสัดส่วน ทุกห้อง

้นแน่นอนว่

นอนว่าคิดอะไรหล

ก็สามา

ยื้องออกไปหน่อยมีต้นไม้และมีม้าหินอ่อนทุกเย็นก็จะมีก

สียงของใครคนหนึ่งที่นั

บด้วยอีกคนหนึ่งระหว่างนั้นแม่ก็เดินออกจากห้องพ

ำลังคิดไปในทางที่หลากหลายยิ่งได้ยินในสิ่งที่คนในวงเหล้าเอ่ยมาใบหน้าของแม่ก็ยิ่งเรียบ ในที่นี้ไม่มีใ

ันย้ำแม่อี

ดินเข้ามาใกล้หน่อย “น้อ

่อ.

จ้องไปยังพี่กวางรวมถึงปลายสายตามายังฉันยิ่งกว่าการจับผิด สายตาของคนอื่นๆ ยังไม่เท่ากับสายตาของแม

เลี้ยงมากกว่าฉันเป็นปกติ แม่จะถามความเห็นจากเขาทั้งที่บาง

นก็อยากไปอ

งฉันก็น้อย

มากกว่านี้หรือว่าทำ

ปช่วยทำอาหารได้

ำเสียงราบเรียบทว่านาทีนี้สิ่งที่ฉั

สดีค

่นี

้งยังเพิ่มเสียงให้ดังขึ้นทำให้คนที่อยู่ในละแวกนี้ต่างได้ยินชัดเ

งลูกนาย

่นาคนิลก็ใช่ครับ ผมเป็

…

าะเห็นว่าจะค่ำแล้วอีก

…

้องเปลี่ยนระบบอะไรนิ

…

้งที่ความเป็นจริงไม่ใช่เลยไม่มีฝนตกอะไรทั้งนั้น พี่กวางหันมามองฉันที่นิ่งเงียบแต่รู้ไ

ินห่างออกมาแต่ก็ยังทันได้ยินประโยคที่พี่กวางเอ่ยตามมาติดๆ กับแม่ของฉัน “ตอนเลิกเรียนนับต

ลยฉะนั้นวันนี้ตั้งแต่เลิกเรียนเป็นต้นไปฉันต้องมุ่งหน้าไปบ้านใ

่าเป็นวันเปิ

ี่ฉันกำลังอยู่หน้า

ลาสติกที่บรรจุน้ำอยู่เกือบเต็มในมือถูกฉันเอาผ้าเช็ดหน้าชุปลงไปให้มันเปียกจากนั้นก็วางแก้วน้ำไว้ตรงโต๊ะม้า

ต่ฝนก็แสดงความรับผิดชอบโดยการลาก

ม่ค่อยน่าเกลียดมากเท่าไหร่นักหรอก ด้วยความที่ตั้งใจเช็ดมากไปหน่อยจึงไม่ค่อยสนใจสิ่

กช้าว่ะ เทน้ำลง

ยวๆ ฝ

นตอนนี้จากสีแดงเปลี่ยนเป็นสีคล้ำน่าอับอายกว่าเดิมอีกหลายเท่า ความเปี

. กูลืม

ะ” ฉันพู

ฝดดังขัดขึ้นแล้วฟ้าก็มาหยุดยืนห่างเพื่อรักษาระยะ “

ูเลยเอาโคล่าเทซ้ำ..

ไปเถอะฝนปล่อยอีน

ะอีน

้นแหละแค่สองคนนี้คบกับฉันมันยังดีกว่าไม่มีใครคบเลย ยังดีแล้ว แกทำดีแล้ว ยิ้มได้แล้ว คำพวกนี้คือค

มอปลายไม่เรียบร้อยก็ยังนั่งลงบนโต๊ะม้าหินอ่อนรองเท้าสีดำเหยียบส้นขึ้นเหยียบลงบ

กินข้าวแ

แอบเห็นพี่กวางเดินอีกอาคารหนึ่งผู้หญิงคนอื่นมองมายังเขาเต็มเล

.. ตอบแต่ไม่มองหน้าเลย “ไป

ำหก

เห็นไม่ใช่” เห็

วยต่า

วย... ช่วยซ้ำให้เป

ตาเช็ดเสื้อของตัวเองซ้ำๆ แบบนั้นไปเรื่อยๆ จนมีปากกา

หน้าให้แห้งแล้วก็บิดที่เสื้อ” ฉัน

ไหน

งมาเงียบๆ กระทั่งขึ้นอาคารเรียนซึ่งอาคารนี้เป็นระดับมอปลายทั้งหม

แหละคราวนี้ฉันดื้อไม่ได้ต้องเดินเข้าไปในห้องที่ในขณะนี้อยู่ในช่วงพักเที่ยงแต่ยังมีรุ่นพี่คนอื่นๆ มองมาอยู่ การกระทำของ

าไป

่ๆ

่ายหน้าปฏิเสธก็เหมือนกำลังจะโดนด่าจึงรับมาใส่ทับล

ื้อแพง

ังไง ใ

้อนอีกคราว

ยคือคนที่ท

งลงมาเช่นกัน ความห่างมันมีอยู่แล้วเนื่องจากฉันเตี้ยส่วนพี่กวางสูงมากเราทั้งสองมองกันได้สักคร

จไปก่อ

งเป็นโต๊ะเรียนของใครคนหนึ่ง ช่วงพักเที่ยงโต๊ะเรียนนี้จึงว่างเพราะเจ้าของอาจไปทานข้าวหรือไม่ก็ไปซื้อข

วพี่เข

าดื้

ั่งลงตรงข้า

ดติดกับหน้าต่างนั่งส่วนเกือบสุดหลังห้องและคู่ที่พี่กวางนั่งด้วยหน้าจะเป็นผู้ชายเพรา

้าเทียบกับฉันบอกเลยว่าดีกว่า การนั่งของตัวเองเรียกสายตาของรุ่นพี่หลายคนหนึ่งในนั้นคงเป็นรุ่นพี

างแน่นอนว่าการกระทำทุกอย่างล้วนอยู่ในสายตาของฉันหมด พี่ผู้หญิงคนนั้นใช้มือยื่นลูกอมห

วางเหรอ เราชื่อ

พี่กวาง

ี่กวาง การจีบโต้งๆ แบบนี้เห็นได้น้อยมากถือว่าเป็นการจีบที่

ามขึ้นพร้อมกับยิ้มให้ “เราลึ

…

าให้ได้นะแล้ว

่ดากับอมยิ้มซึ่งมาพร้อมสายตาม

ว่าเปิดโอ

มาได้น

าเพียงแค่ครู่เดียวก็มีร่างสูงของพี่อีกคนเข้ามานั่งข้าง

นางฟ้าห้องสองก็

างหันไปมองพี่ข้ามฟ้าและห

ไม่ถูกทาง ต

แต่มึ

นึ่งในสองหนุ่มที่เมื่อวันวาเลนไทน์เมื่อไหร่ได้ดอกกุหลาบมากสุดและเพจหนุ่มหล่อสาวสวยของโรงเรียนแทบลงรูปเป็นประจำทุกวันพอพี่กวางเข้ามาแน่นอนว่

๊

จ.

พึ่งกลับมาเมื่อพี่กวางเคาะลงบนโ

ทรศัพ

ปีก่อนจากป้ากวามันราคาแพงอีกอย่างถ้าเกิดเอามาโรงเรียนด้วยจะต้อ

ลา

ค

แล้วเอาไว้

ี่บ้านดีแล้วอีกอย่างใจ

แต่แค่ไลน์ส่วนเฟซกับไอจีกะว่าขึ้นมอสี่ค่อยเล

แต่มีเพื่อนแค

พี่เ

นอนเลย” ฉันยอมรับกับพี่กวาง “โทรศัพท์ของใจป้าก

ใจแล้

แล้วที่พี่กวางถามถึงไลน์ก็ไม่ได้อะไรต่อนะคงถามเฉยๆ เท่านั้นแหละพอเลิกเรียนฉันก็กลับ

งหนึ่งดังมา

องฉันให้หันไปมองพร้

w] Add F