PTE

ng

ของพี่กว

ะไปเอาไลน์ฉันจากป้ากวาแม่ของพี่กวางหรอกมันหลายทอดจนเกินไปอีกอย่างมันไม่จำเป็นถึงขนาดนั้น

ันห่วยมากที่สุดก็คือภาษาอังกฤษถึงพยายามตั้งใจเรียนมากแค่ไหนมันก็ไม่มีทางเก่งขึ้นแน่ ค

าวนี้พอฉันหันไปสนใจก็พบกับข้อความหนึ่งแสดงบนหน้าจ

ามจาก

w]: [ส่ง

e

: อ่านแล้ว

ฉันเผลอกดเข้าไปอ่านและแน่นอนว่ามันมักจะขึ้นว่า ‘อ่านแล้ว’ ตรงหน้าจอคนส่งแน่ๆ ส่

ังไม่ทันพ

วางทำการบ้

ทำการบ้านบนเต

g [k

]: การบ้า

ิดไม่ออก ประโยคที่ฉันพิมพ์ออกไปมันก็ไม่ได้ยากกับการทำความเข้าใ

[สติ

้าใจแล้วแต่อย่าพู

นจริงๆ นี่คะ ทำการบ้าน

[kw]

[kw]

่ค่ะใจยั

ค่นี้ไม่ใช่

เด็กจริงๆ นั้นแห

: งั้นคืนน

ปอังกับไอน้ำเลยแค่ประโยคเดียวก็ทำเอาฉันอยู่ไม่นิ่งแบบนี

[kw]:

]: รอให้บ

ันดีนะค

ติกเกอร์

สติกเกอร์รูปพ

อนเลยทั้งๆ ที่ควรนอนแล้วแต่กับนอนคว่ำหน้าราบไปกับเตียงเล็กๆ ก่อนเท้าคางเงยไปยังหน้าต่างที่มีม่านสี

ะหลับลง

ฝันดีมาก

าตู้ของตัวเองรอยยิ้มก็กลับมาอีกครั้งหนึ่งไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นซ้ำๆ เพราะอะไรก็ไม่รู้ เสื้อตัวนี้พอเลิกเรียนฉันรี

องก็นั่งประจำโต๊ะของตัวเองแต่แค่วางกระเป๋าที่มีเสื้อของพ

คณิตยังลอ

ว่า...”ฟ้าไม่ฟังฉันร

ให้ด้วยสิเวรกูแต่

าคารเรียนคนเดียว ถังขยะที่ต้องหิ้วสองคนแต่ตอนนี้มีแค่ตัวเองที่ทำฉันรู้ว่าฟ้าคู่กับฝนแต่ช่างเถอะไม่อยากถามกระทั่งลงอาคารเรียนได้ก็ตรงไปยังด้าน

ิ่นหนึ่งที่เหมือนเจ้าตัวตั้งใจใช้กลิ่นน้ำหอมกลบกลิ่นนั้นให้เจืองจางลงห

่อ.

คนอื่นใช้หรือ

.

พี่อยากได้ค

เพื่อนพ

่อยเหรอถึงชอ

…

ำตอบ

ี่เขา ใบหน้าที่มองไปตามทางเปลี่ยนเห็นหันมามองฉันเป็นระยะๆ อย่างไม่ขาดตอนทำให้พบอย่างหนึ่งว่าพี่กวางโคตรมีเสน่ห์เลยปลายผมสีดำหล่

เด็กเรียนจ๋าแ

ชอบก็ไ

ยว่าเช้าวันนี้หนุ่มหล่อรุ่นพี่ที่ได้ลงเพจเป็นพี่ก

... รีบทำ

ต่แล้วทั้งเท้าฉันและก็พี่กวางก็หยุดเมื่อมาถึ

นคือค

นก็ทำ

ังขยะอีกข้างหนึ่งจนเดินมาถึงอาคารเรียนของฉันเองนั่นแหละถังขยะจ

วางคะ นี่เสื้

นหอมน้ำยาปรับผ้านุ่มเด็กส่งกลิ่นฟุ้งกระจายพอพี่กว

้ครับ รีบขึ้นอ

บคุณนะค

รั

่วงเที่ยงเป็นของตัวเองคือการนั่งคุยกันบ้าง นั่งกับแฟน นั่งทานขนมดื่มน้ำที่ชอบส่วนฉันก็จะเป็นการ

อสาวสวยแท็กพ

่ดาห้องหกทับสองของ

วางกูขอบ้างจะ

ยังไม่ได้ไลน์พี่กวางเลย หาแทบบ้าไ

วมั้ง หล่อขนาดน

ว่าแค่ย้ายมาใหม่จะฮอตอะไรขนาดนั้นกันนะ ฉันยังฟังการเม้าท์มอ

ี่กวางกับเพื่อนไปโรงอ

ิ่นเด็กๆ ไม่น้ำหอมก็น้ำย

่เขาว่าใช้อะ

ากเป็นแฟ

นใจของฟ้าฉันว่าอาจมีสิทธิทำให้พี่กวางสนใจได้ อย่างแรกที่ใครๆ ต่างให้ความสนใจฟ้าก็คือควา

่แอบมองฟ้าหรือว่าฝนจะได้สายตาไม่ชอบกลับมาก็ตามแต่

้อน้ำยื่นให้พี่เขา

ีน

วามจริง

คอยด

ใจนักเลยบ้างครั้งสิ่งที่มึง

ายหญิงต้อ

่าเพื่อนคนนี้ไม่เต

ป็นเก้าอี้เรียนของเพื่อนอีกกลุ่มหนึ่งสายตาของฟ้าในนาทีนี้ค่อนข้างน่ากลัวใช่เล่นเพราะมันมีความแข็งกร้าวแบบเต็มเหนี่ยวแค่เสี

้อยไปซื้อ

ไปว่ะฟ้า น้อยไ

ิลหุ

มัยก่อนเหรอถึงมองคนอื

ก็ฟ้าสาดประโยคตีกันใหญ่และมันจะรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ฉันจึงตัดสิ

เราไปซื้อน้ำใ

ับมันบ้างนะนิสัยเล

กระทั่งกลายเป็นไม่ได้ยินอะไรเลย ฉันกุมตาข้างที่โดนเหรียญกระทบใส่มาสุดทางลงตึกกระทั่งมาถึงช่วงบันใด

กำเหรียญสิบแน่นปาดมันออกโดยที่อีกข้างยังมือยังกุมปิดเอาไว้เช่นเดิม ฮึบสุดท้ายที่ม

อกพวกพี่เขา

มันเกิดที

ระมาณสามขั้นสุดท้ายสติตอนนั้นไม่อยู่กับตัวของฉันแล้วมันตกฮวบไปกับตัวเองที่โน้มไปด้านหน้าปลายเท้าลอ

ื้นจะดีกว่าเมื่อเป็นแบบนั้นฉันเลือกหลับตาปี๋กอบกำ

ึ

ิ่งที่ใบหน้ากระทบมันนุ่มกับพื้นแต่ไม่ใช่จะไม่เจ็บนะ

นนี้

เคยได้

จ.

…

นี้ก็

เขาเป็นลมไ

นะแค่สติยั

้างหนึ่งรั้งเอวฉันกระชับเข้าไปชิดตัวอีกไม่นานฝ่ามืออีกข้างก็เข้ามาสัมผัสที่ใบหน้านาทีนี้แหละฉันลืมตาขึ้น

กวา

บนี้มีแค่คนเดียวเท่านั้น ใบหน้าของฉันที่ยังวางอยู่กลางอกของพี่กวางโดยที่สายตาเงยขึ้นสบสา

. โอเ

งตัวมองสำรวจร่างกายของพี่กวางทันทีแต่พี่กวางรวดเร็วกว่าหลายเท่าเขาใช้ส

ดี

ค

หกส่วนใหญ่ แค่เสี้ยวเดียวที่พี่กวางหันไปพูดอะไรบางอย่างกับพี่ดิวและพี่ข้ามฟ้าจากนั้นก็หั

ีบไป

้านน

จ” น้อยใจ สรรพนามเรียกเต็มแบบนี้รู้หรอกว่ามั

ด้วยรอยยิ้มหวานแห่งความดีใจแต่มีเสี้ยวหนึ่งของหางตาที่ฟ้าปลายมามองฉันด้วยความหงุดหงิดใจโดยที่

่ได้จากฉันมันกระจ่างชัดตรงที่ฟ้านี่

องค่ะพี่กวาง น้อ

าฉันเบิกสายตากว้าง ‘ใจ’ คำนี้พี่กวางย้ำเป็นพิเศษเหมือนต้

่อ.

ื่อนบ้างครับหร

…

่อนกันจร

…

ผัสกันจากนั้นมือใหญ่ก็คว้าข้อมือฉันหมับ “หิวน้ำก็ไปซื

…

ี้คงไปซื้อให้ไม่ได้แล้

ให้ฉันขึ้นไปนอนบนเตียงอย่างไร้คำพูดและแน่นอนฉันทำตามอย่างว่าง่ายเพียงแค่ไม่ถึงนาทีที่ฉันนอนก็มีผ้าห่

ไหน ตาบวมข

…

ดี๋ยวพี่หันหลังไม่มองหรอกใจแต่จ

…

ยว่าไม่ได้

…

มีพี

…

ร้องได้ไม่ต้อ

ฉันเห็นผ่านม่านตาที่เต็มไปด้วยน้ำตาที่เอ่อล้นไม่ค่อยชัดเจนเท่าไหร่นักแต่สามารถยืนยันได้ว่าพี่เขาไม่ไปไหนแผ่นหลังกว้างนิ่

มือไปร

็ดหน้าผืนนั

อึกสะอื้นอยู่

…

ของฉันมันไม่มีเสียงหรอกเพราะทุกครั้งจะอดกลั้นเอาไว้เสมอไม่ว่าจะร้องที่ไหนส่วนใหญ่จะอยู่ค

บและอยู่

ได้อยู่คนเดียวมั

ทำให้ฉันรู้สึกแบบนั้น

องเข้มแข็งน

…

โลกนี้ไม่มีใครไ

่พี่กว

ี่ฝ่าอาการ

ไห้มีเยอะแยะแต่ส่วนมากที่เห็นก็คือร้องไห้เพราะความเสียใจแต่ไม่ได้แปลว่ามั

…

รือว่าจะร้องอีกพี่รอได้

ือ

รั

างไม่ชอบ

ช็ดหน้าไปไว้ในมือแล้วก็เช็ดน้ำตาให้เบาๆ รอยยิ้มหวานของพี่กวางปรากฏขึ้นในขณะที่ยิ้มไปด้วยสิ่งนี้ทำให้

.

รสโคล่าน

งอันได้

ระจำห้องพยาบาลมาดูตาให้ฉัน อาจารย์คนนั้นพูดอะไรกับพี่กวางก็ไม่รู้ซึ่งมันอยู่ไกลนิดหนึ่งทำให้

แต่

ี่ไปเอาก

องไปเรียนช่

ห้เพื่อนบอกครูให

เพราะเกรงใจต่างหากถึงพูดแบบนี้ออกไปให้อีกฝ่ายไ

งกับผนังห้องแต่ยังอยู่ในสายตาของฉัน มือเรียวพิมพ์อะไรบางอย่างลงในโทรศัพท์ด้วยมือข้

ปวด

พิมพ์ลงในโทรศัพท์ชะงัก

ืมไม่ค่

ินออกไปได้สักพักหนึ่งก็เดินเข้ามาพร้อมกับกระเ

ี่

กันครับใ