ริฐของฉันเลยเหรอยะ” น้ำเสียงของธัญมณ

ก็หน้าที่การงานดี แต่กลับยอมเป็นน้อย กินน้ำใต้ศอกคนอื่นก็เอา แต่แกก็ดีที่ยึดเงินเ

ใครอยากได้ก็เอาไป แต่ไปแต่ตัวนะ เงินอยู่กับฉัน...ฮ่าๆ” เสียงหัวเราะของธัญมณดัง

ย่าเหมือนยัยณาใ

ยๆ มองพวกเมียน้อยมันตีกั

ส่วนคนถูกชมก็ยิ้มกริ่มแล้วเอ่ยรับ แม้ในใจมันจะไม่ได้ยิ้มเท่าใบหน้าก็ตามที

ดนึ

นะ เดี๋ยวต้องไปส่งเรียนพิเศษอีก” เอ่ยจบณิก

คิ้วขมวดแล้ว

นี่ต้องเรียนพ

ๆ” คุณแม่ลูกหนึ่งเอ่ยอย่างภาคภูมิใจ โตขึ้นลูกชายเธอจะได้เข้

รอ จะรีบอัดเรียนไปถึงไหน” ณาณีมเอ่ยถ

ร้อม คนอื่นๆ ก็ทำแบบฉันทั้งนั้นแหละ

็ยิ้มแห้งๆ ให้ เพราะทุกครั้งที่จะคุยเรื่องนี้ ณิการ์เป็นต้องตั้งท่

้เจ

มๆ กัน เมื่อณิการ์กลับออกไปแล้ว

ไปอยู่คอนโดมิเนียม ส่วนข้าวของของดาวินนั้น

นเดียว แต่บางชิ้นก็มีอดีต มีเรื่องราวของดาวินรวมอยู่ด้วย ณาณี

ตัวเอง เพราะเอาเข้าจริงๆ เธอก็หวงเนื้อหวงตัว ไม่สามารถมีอะไรกับผู้ชายที่เพิ่งรู้

งรอย้ายไปอยู่คอนโดมิเนียม ณาณีมก็แพ็

อยากพักผ่อนให้เต็มที่ ก่อนจะกลับมาทำงานแบบยิงยาว

ยวก็ดีไปอีกแบบ ณาณีมมีเวลาดูแลตัวเองมากขึ้น ได

วววววววว” ณาณีมยืนตะโกนอยู่ริมชา

้า ชายหนุ่มที่สูงร้อยแปดสิบกว่ายืนกอดอกมองผู้หญิงตัวเล

ขณะที่สายตากำลังมองไปยังณาณีมอย่างอดไม่อยู่ จากที่เห

้ม” ชายหนุ่มเอ่ยยิ้มๆ กับแค่มองผู้หญิงไล่จับปูลม ทำไมเขาต้อ

ังหาริมทรัพย์รายใหญ่ ที่มีโรงแรมดังๆ อยู่ทั่วทุกมุมโลกและเลือกที่จะมาร่วมหุ้น เปิดโรงแรมที่เม

้นส่วนชีวิต เธอก็ไม่คัดค้านอะไร นั่นเพราะชายหนุ่มเ

ะไรอยู่คะ

หญิงสาวชาวไทยมีเสน่ห์มากคนหนึ่ง เพราะเขามีเพื่อนเป็นคนไท

นั่นณ