ที

็หอบถังทำความสะอาดเอาไว้ด้วย หล่อนเดินผ่านแคทเธอรีนที่นั่ง

ไปรับประทานอาหาร

ยความไม่พอใจ “ฉันกินข้าวที

ได้ดี ก็เขาบอกว่าแคทเธอรีนออกไปกินข้าวกับแ

ทำอะไรในห้องคุณหมอนานนัก แ

รกินอาหารไม่หมด ก็เลย

วงตาของแคทเธอรีนแ

้าวกับผู้อำ

ม่อยากให้อาหา

ะไล่สายตาลงไปยังปลายเท้าและ

ทำความสะอาด อาจ

องา

ยนะ ไม่อย่างนั้นเธอไ

กตัวเองสักพันสักหมื่นรอบที่หลุด

้เรื่องแบบนี้เก

เชียว ไสหั

่ะ

วดเร็ว ในใจก็อดที่จะเป็นกังวลไ

ง

ก ก่อนจะหันไปด้านหลัง และก็

ปหาพี่วศินอย

ี้งามไปกินข้าวที่ไหนมาครับ ทำไ

งาม.

ามหลบหน้า

ามจะหลบหน้าพี่วศินทำไม

ี่เดิม พี่รองามจนหมดเว

่ะ ก็เลย...ไม่ได้ออกไปกิน” หล่อนเลี่ยงที่จะไม่พูดถึงเรื่องที่ก

่ไม่กินข้าวกลางวันจะไม่หิวแย่เหร

วศินมาถือเอาไว้ และก็กล่า

พี่วศิน

กลับบ้านกับพี่นะ พี่เอ

หล่อนเกรงใจไ

ม่ต้องเสียค่ารถเมล์นะครับ ปร

ึงไม่คิดจะปฏิเสธอีก “ก็ได้ค่ะ

งั้นพี่ไปท

งใบหู สีหน้าแจ่มใสผิดกับตอนแ

ค

มปังมาใส่กระเป๋าเสื้อ และเดินหิ้วถังมุ่งหน

ม่ก่อนสิ

เท้า และเมื่อหันมาแล้วพบว่ามารดาเป็

ล้วเสียอีก” ชายหนุ่มทรุดตัวลงน

ว่าจะไป แต่เ

มล่ะ

ูกชาย “ก็มีเรื่องอื่นท

ิกสูงอย่างสงสัย “เรื่

องลูกนั

” ไทเรลล์ท

นๆ ก่อนจะพูดต่อ “วันนี

า เขาก็เข้าใจทันทีว่าท่

รายงานคุณแม่อีก

เธอรีนเลย แม่

อย่างเบื่อหน่าย “ผมกินข้าว

วกับคนต่ำๆ แบบนั้นได้ยังไงกัน

งหรอกครับ ทุกคนเกิดมาเท่าเทียม

ระเป๋าไม่เท

สมอไปหรอกนะครับคุณแม่ ผมคิดว่

้าพรืดอย่าง

เงินในกระเป๋า ดังนั้นสะใภ้ของแม่จะต้องมีคร

ลือกให้ผมแต่ละคน ไม่มีคนไหนที่ผมถูกใจเลยนะครับ ผมว่าให้ผมเลือกเ

อุ้มหลาน ไม่รู้ล่ะ แม่กำลังติดต่อผู้หญิงคนใหม่ให้ลูก รับรองว่าคน

ปอาบน้ำก่

าะไม่รู้จะโต้แย้ง

้วลงมากินข

รั

ูกชายไปจนลับตา ก่อนจะหั

ันหน่อย บอกว่าพรุ่งนี้ให้

คุณผู

ไปกดโทรศัพท์แ

ห้ลูกตกหลุมรักได้ไม่ยาก แล้วห

อยู่แน่นอก ก่อนจะหันไปถ

าง หนูเข็

ข็มตก

ุข ความหวังที่จะได้อุ้มหลาน