ดอกของเข

ลย ดูเข้มแข็งแต่ทว่าก็สวยงามอ่อนหวาน แต่เสียอย่างเดียวที่ไม่หอมนะคะ ถ้

ได้กลิ่นนี่ พี่คงจ

ทั้งสีหน้าและแววตากรุ้มกริ่มนั้

มความหอมนั้นจักรำลึกชาติได้ทั้งชาติที่ใกล้และที่ไกลตามใจปรารถนา ในยามนั้นน้องคงระ

ผมงาม พลางจมูกโด่งโน้มใกล้หมายสูดดอมดมพวงดอกไม้ที่เ

. อย่าแ

ชับไว้แน่น อาการวูบวาบบนใบหน้ายังคงรับรู้ ดวงตาคมเข้มหวานลึกล้ำของเด็กหนุ่มคนนั้นที่มองมา คำพูดโต้ตอบกันและกัน ทุกสิ

ธอคิดได้ว่า เธอรักพ่อของน้องพฤกษ์มากมายเพียงใด เธอยอมแล้วที่จะทำทุกอย่างขอเพียงให้ติกรานต์กลับมาเป็นดังเดิม แต่ไม่ว่าเธอจะพยายามเท่าไร พยายามเปิดใจเปิดความรู้

ความสะดวกที่จะเข้าร่วมในพิธี มนทิพย์อ่านเอกสารในมือสลับกับมองโทรศัพท์ในมือตัวเ

๋ยวพฤกษ์โทรห

ลาพ่อเขาเลิกงานน่ะจ้ะ ตอนนี้น่า

วันศุกร์นี่ครั

ดใสขึ้นเยอะยามพิศดูใบหน้าอ้วนป้อมนั้น ใช่ว่าเธอจะทุกข์ใจมากมายอย่างไร อย่างน้อยที่สุดก็ยัง

้านายของเธออย่างงงๆ นิดาไม่เข้าใจว่าทำไมคุณติกรานต์ถึงไม่รับโทรศัพท์ อาการชำเลืองมองทุกครั้งที่มีแสงไฟว

ทีสิ บอกด้วยว่า

อ...

้ยินตอบกลับมาสร้างความรู้สึกช

น้ำเสียงหวาน

ช่โทรศัพท์ของคุณต

โทรผิด แม้จะรู้ว่าไม่มีทางที่เธอจะโทรผิดก็ตามเพ

าห้องน้ำน่ะค่ะ” น้ำเสียงใส

ผิดกับคนต้นสายที่แทบจะทร

ช่

ป็นไรค่ะ

้อความไ

จ้งคุณติกรานต์ให้โท

ายแล้วค่อยวางโทรศัพท์คืนไว้ที่โต๊ะทำงานอย่างเดิม ดวงตาคมดุท

บด้วยค่ะและดูท่าเธอจ

นติกรานต์ยกมือไล่ให้รีบออกไปเร็วๆ เพราะความไม่สบอารมณ์เริ่มจะ

ม่ม่ายทั่วบริเวณนี้จะแอบหมายปองและพากันมาทอดสะพานเสริมคอนกรีตให้เจ้านายสุดหล่อของเธออยู่เสมอ จนทำให้เธอได้อานิสงฆ์ได้กินทั้งอาหารและขนมอร่อยๆ เสมอเพราะแม่พวกนั้นมั