img เจ้าสาวจำยอม  /  บทที่ 6 ให้โอกาสเธอ | 0.71%
ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน

บทที่ 6 ให้โอกาสเธอ

จำนวนคำ:1286    |    อัปเดตเมื่อ:25/03/2022

มู่เฉินมองดูอาหารที่ยกมาเสริ์ฟ อาหารของวันนี้แตกต่างไปจากทุกวัน

เขายกตะเกียบขึ้นมาอย่างลังเล “คุณผู้ชายคะ อาหารมือนี้คุณฉินลงมือทำเองเลยนะคะ”

“เธอทำงั้นเหรอ?” มู่เฉินเงยหน้าขึ้นมองเธอ “เธอทำอาหารเป็นด้วยเหรอ?”

“ฉันพอทำได้นิดหน่อยค่ะ” หย่าหยิงตอบอย่างตรงไปตรงมา เธอมองออกว่าเขาดูถูกเธอ ‘เธอไม่รู้อะไรซะแล้ว!’

มู่เฉินเงยหน้าขึ้นมองเธอ แล้วเขาก็หยิบตะเกียบขึ้นมา ก่อนจะคีบอาหารเข้าปากทีละคำทีละคำ เขาชิมมันอย่างช้า ๆ หย่าหยิงที่ยืนอยู่ข้าง ๆ รู้สึกหวั่นใจอยู่ลึก ๆ เธอกลัวเขาจะไม่พอใจ แล้วปัดอาหารบนโต๊ะทิ้ง

มู่เฉินวางตะเกียบลงหลังจากสังเกตเห็นท่าทีของเธอ “ถ้าเธอกล้าที่จะลงมือทำ แล้วเธอจะกลัวอะไร? ในเมื่อเธอทำอะหารเป็น งั้นต่อไปเธอก็เตรียมอาหารทุกมื้อล่ะกัน แล้วในแต่ละมื้อห้ามเตรียมอาหารซ้ำกันเด็ดขาด!”

เขาจงใจแกล้งเธอ ‘ถ้าเธออยากจะทำนัก งั้นฉันก็ให้โอกาส!’

หย่าหยิงไม่ทันสังเกตเห็นอารมณ์คุกรุ่นในแววตาของเขา เธอได้แต่ถอนหายใจด้วยความโล่งอก แต่ว่าตอนนี้เธอก็เจอกับปัญหาใหญ่เข้าแล้ว

วันรุ่งขึ้น มู่เฉินให้คนไปส่งเธอที่วิทยาลัย

“อาหลี่คะ ให้ฉันลงตรงนี้เถอะค่ะ” หย่าหยิงขอร้องให้คนขับรถ ส่งเธอที่หน้าปากทาง

“ไม่ได้ครับ คุณผู้ชายสั่งไว้ว่าให้ส่งคุณให้ถึงหน้าประตูครับ” อาหลี่ขับรถต่อไปจนถึงหน้าประตูวิทยาลัย

หย่าหยิงรู้ดีต่อให้เธอจะพูดยังไงมันก็คงจะไม่มีประโยชน์ ไม่แปลกเลยที่เขาจะไม่เชื่อใจเธอ แต่การที่ทำแบบนี้มันจะทำให้เธอดูเป็นจุดสนใจเกินไป

เธอไม่ชอบตกเป็นเป้าสายตาของใคร

“ขอบคุณนะคะ อาหลี่” หย่าหยิงกล่าวขอบคุณ แล้วเดินเข้าไปในวิทยาลัย

หลังจากแน่ใจแล้วว่าหย่าหลินเดินเข้าวิทยาลัยไปแล้ว อาหลี่ก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วโทรออก “คุณผู้ชายครับ ผมส่งคุณหย่าหลินเรียบร้อยแล้วครับ เธอเดินเข้าวิทยาลัยไปแล้วครับ”

“คอยจับตาเธอเอาไว้” มู่เฉินตอบกลับปลายสาย

เขาไม่ไว้ใจหย่าหยิง ‘เธอต้องมีแผนอะไรแน่ ๆ ไปเรียนงั้นเหรอ?’

หยี่เจ๋มาหามู่เฉินที่บ้าน “นายครับ”

“มาแล้วเหรอ นั่งสิ” มู่เฉินเรียกหยี่เจ๋ให้มานั่งที่โซฟาในห้องนั่งเล่น

“นายครับ เธอไปไหนซะล่ะครับ?” หยี่เจ๋พูดพลางมองหาไปรอบ ๆ

“นายมาหาเธอเหรอ?” มู่เฉินหรี่ตามองไปที่หยี่เจ๋ เขาไม่ค่อยมาที่คฤหาสน์สักเท่าไร มู่เฉินคาดไม่ถึงว่าคำถามแรกที่หยี่เจ๋ถามขึ้น คือถามหาหย่าหลิน

หลิงยี่เจ๋ส่ายหัวไปมา “เปล่าครับ!” เขาไม่สนใจผู้หญิงแบบนี้ เธอเหมือนจะไร้เดียงสา แต่ธาตุแท้ของเธอก็เป็นแค่ผู้หญิงรักสนุกไปวัน ๆ

“ถ้างั้นมาหาฉันมีอะไร?” มู่เฉินจุดบุหรี่

“ฉินฉางชุนไปนอกเมืองแล้วครับนาย” เหตุผลที่หยี่เจ๋ถามหาหย่าหลินก็เพราะเรื่องนี้

“มันคิดจะหนี” มู่เฉินเดาไว้อยู่แล้ว การที่ฉินฉางชุนส่งลูกสาวมาขัดดอก ก็เพื่อตัวเองจะได้เตรียมตัวหนี

“แล้วนายคิดว่ายังไงครับ ผู้หญิงคนนั้นจะหนีตามพ่อของเธอไปไหมครับ?” สิ่งที่หยี่เจ๋เป็นกังวลมากที่สุดก็คือเรื่องนี้ จิ้งจอกเฒ่าอย่างฉางชุนติดหนี้มู่เฉินเป็นจำนวนมากมายมหาศาล เขาจะต้องหาวิธีต่าง ๆ นา ๆ เพื่อหนีอย่างแน่นอน

มู่เฉินพ่นควันบุหรี่ออกมา ก่อนจะยิ้มอย่างเย็นชา “จะหนีไปได้ไกลสักแค่ไหนกัน? ไม่ว่าฉางชุนจะหนีไปที่ไหน ก็หนีไม่มีทางหนีพ้นเงื้อมมือฉันอยู่ดี”

ถ้าเขาไม่แน่ใจเขาไม่มีทางปล่อยหย่าหลินไปแน่

“นายครับ นายมั่นใจขนาดนั้นเลยเหรอครับ? ดูผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่ธรรมดานะครับ!” หยี่เจ๋เพียงแค่กลัวว่าเจ้านายของเขาจะถูกผู้หญิงคนนั้นยั่วยวน จนหลงเสน่ห์แล้วตัดสินใจอะไรผิดพลาด

“อืม ไม่ธรรมดา!” ผู้หญิงคนนั้นทำให้เขาใจอ่อน เป็นเรื่องที่เหนือความคาดหมายของเขามาก

“ไปกันเถอะ! วันนี้ฉันจะไปดูสาขาย่อยสักหน่อย” เหลิ่งซื่อ กรุ๊ป ดำเนินธุระกิจอสังหาริมทรัพย์ต่าง ๆ รวมถึงกิจการโรงแรมหลายแห่ง ตลอดจนสถาบันเทิงชั้นนำ และบริษัทสินเชื่อที่กระจายตัวอยู่ทั่วโลก

นายครับ นายนี่ใจเย็นจริง ๆ นะครับ” หยี่เจ๋เห็นมู่เฉินนิ่งเฉยแบบนี้ เขาก็ค่อนข้างเป็นห่วง

หย่าหยิงกลับไปขนของส่วนตัวของเธอที่หอพัก “หย่าหยิงเธอจะไม่อยู่หอแล้วเหรอ?” เพื่อนของเธอถามขึ้น

“อื้ม” หย่าหยิงไม่ค่อยสนิทกับพวกเขาเท่าไรนัก เธอรู้จักพวกเขาแค่เพียงผิวเผินเท่านั้น เพราะเธอใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการทำงานพิเศษ หรือไม่ก็อยู่แต่ในห้องสมุดเท่านั้น

“ฉันได้ยินมาว่ามีรถหรูมาส่งเธอเมื่อเช้านี้ จริงไหม?” รูมเมทของเธอถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น

หย่าหยิงได้ยินอย่างนั้นก็อึ้งไป เธอไม่ได้ยอมรับ หรือปฏิเสธอะไรออกไป

“ชัวร์ที่สุด!ฉันเห็นกับตาเลยนะ!” รูมเมทอีกคนพูดขึ้น “หย่าหยิงเธอจับผู้ชายรวย ๆ ได้เหรอ? เธอสวยขนาดนี้ มีไฮโซรับเลี้ยงล่ะสิ?”

รูมเมทคนหนึ่งโพลงขึ้น เหตุที่เธอไม่พักอยู่ในหอแล้ว เพราะเธอมีไฮโซรับเลี้ยง ดังนั้นเลยมีรถหรูมาส่งเธอ

“จริงเหรอ? เขาอายุเท่าไร?” “หัวล้านหรือเปล่า?” รูมเมทต่างก็อยากรู้อยากเห็นเรื่องของเธอ หนุ่ม ๆ หล่อ ๆ รวยคงไม่มามองคนอย่างเธอหรอก จริงไหม?

หย่าหยิงเป็นคนไม่พูดมาก ออกจะดูสงบปากสงบคำด้วยซำ้ เธอใช้วิธีไหนจับผู้ชายรวย ๆ กันนะ

img
สารบัญ
บทที่ 1 เจ้าสาวตัวปลอม บทที่ 2 เขาเกลียดความหน้าซื่อใจคดของเธอ บทที่ 3 เธอไม่มีสิทธิ์เลือก บทที่ 4 ลดศักดิ์ศรีของตัวเอง บทที่ 5 คำสัญญา บทที่ 6 ให้โอกาสเธอ บทที่ 7 ไม่ได้อยากทำให้เขาโกรธ
บทที่ 8 มีหน้าที่สวยก็เป็นใบเบิกทางที่ดี
บทที่ 9 มีแต่เธอเท่านั้นที่มีสิทธิ์โกรธ
บทที่ 10 เขามีผู้หญิงคนอื่น
บทที่ 11 จงใจแกล้งเธอ
บทที่ 12 เธอกับเขาไม่สามารถกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้
บทที่ 13 มีเพียงศักดิ์ศรี
บทที่ 14 ใช้วิธีของเธอมาชดเชย
บทที่ 15 เขามีคู่หมั้นแล้ว
บทที่ 16 ใช้ตัวเธอแรกกับอิสรภาพ
บทที่ 17 เธอต้องยอมเขาอีกครั้ง
บทที่ 18 อยากรู้ตัวตนที่แท้จริงของเธอ
บทที่ 19 คิดถึงเธอจนเหนื่อยใจ
บทที่ 20 แสร้งว่าไม่เป็นไรแม้ใจจะแหลกสลาย
บทที่ 21 แลกมาด้วยการแต่งงาน
บทที่ 22 ไม่ใช่คนเดียวกัน
บทที่ 23 เธอคือภรรยาของผม
บทที่ 24 เขาเป็นเจ้าชีวิตของเธอ
บทที่ 25 ต่อไปจะไม่ร้องไห้อีก
บทที่ 26 เขาและเธอตกอยู่ในวังวนของฝันร้าย
บทที่ 27 เธอจะไปคาดหวังอะไรได้อีก
บทที่ 28 ที่แท้ก็ไม่มีที่ไป
บทที่ 29 ช่วยฉันที
บทที่ 30 เธอเต็มใจ
บทที่ 31 พวกเขาเป็นพวกไม่ได้ด้วยเล่ห์ ก็เอาด้วยก
บทที่ 32 หน้าที่ของภรรยา
บทที่ 33 เห็นแล้วไม่อยากกิน
บทที่ 34 ไม่สามารถเมินเธอได้
บทที่ 35 ไม่มีสิทธิ์ที่จะรักเขาได้อีก
บทที่ 36 ยอมเพื่อหยิงหยิง
บทที่ 37 หนีไม่พ้นการควบคุมของเขา
บทที่ 38 เขาไม่ต้องการไม่ใช่เธอไม่ต้องการ
บทที่ 39 ถ้าเธอมีความสุขเขาก็จะมีความสุข
บทที่ 40 จงใจแกล้งเธอ
บทที่ 41 คุณคือคุณนายยี่โดยชอบธรรม
บทที่ 42 เขารู้สึกสงสารเธอ
บทที่ 43 แล้วแต่อารมณ์
บทที่ 44 รักเขาคือหายนะ
บทที่ 45 ให้เธอได้เห็นกับตา
บทที่ 46 งานแต่งงานของยี่เฟิง
บทที่ 47 หนีไม่ได้ ทำได้แค่ซ่อนเท่านั้น
บทที่ 48 หัวใจสั่นไหวเล็กน้อย
บทที่ 49 หนี้ที่ติดค้างไม่มีทางชดใช้หมด
บทที่ 50 เขาไม่ได้เป็นไข้
บทที่ 51 ไม่มีข้อยกเว้น
บทที่ 52 เธอไม่เกลียดเขาแล้ว
บทที่ 53 กลายเป็นเมียน้อยของเขา
บทที่ 54 ไม่ให้พวกเขาได้อยู่ด้วยกัน
บทที่ 55 ให้เธอลืมผู้ชายคนนั้น
บทที่ 56 แล้วลูกในท้องล่ะ?
บทที่ 57 เขาคิดว่าเธอกำลังโกหกเขา
บทที่ 58 บังคับให้เธอไปทำแท้ง
บทที่ 59 ถ้าไม่ใช่เพราะไม่มีทางเลือก
บทที่ 59 คุณยังไม่ตาย
บทที่ 60 ยอมกลับไปกับเขา
บทที่ 61 ทำแท้งอย่างเจ็บปวด
บทที่ 62 เธออยากตาย
บทที่ 63 ฉันยังไม่ตายเหรอ?
บทที่ 64 เธอควรจะตายไปแล้ว
บทที่ 65 เธอตัดสิทธิ์ตัวเองในการที่จะเป็นแม่คน
บทที่ 66 อย่าบอกนะว่าเธอท้อง
บทที่ 67 หัวใจหม่น ๆ
บทที่ 68 เธอไม่อยากจากไป
บทที่ 69 ใช้เหล้าย้อมใจ
บทที่ 70 ขอแค่ได้รักเขาเป็นพอ
บทที่ 71 ไม่อยากรับรู้อะไรเกี่ยวกับเขา
บทที่ 72 เธอเจ็บจนชินชา
บทที่ 73 เธอรู้สึกมึน แต่ไม่ได้เมา
บทที่ 74 อานน่ากำลังอวดเธอ
บทที่ 75 เธอมีเจตนาไม่ดีกับเขา
บทที่ 76 นมผสมยานอนหลับ
บทที่ 77 พบกับจื่อจุ้นโดยบังเอิญ
บทที่ 78 ลืมนัดเขา
บทที่ 79 ท้าทายขีดจำกัดของเขาทีละนิด
บทที่ 80 ความตั้งใจหรือแค่บังเอิญ
บทที่ 81 จื่อจุ้นสารภาพกับเธอ
บทที่ 82 เขาก็คือปีศาจตนหนึ่ง
บทที่ 83 จื่อจุ้นยอมบาดเจ็บแทนหยิงหยิง
บทที่ 84 อยากตาย...มันไม่ได้ง่ายขนาดนั้น
บทที่ 85 หยิงหยิงหายตัวไป
บทที่ 86 เธอกลายเป็นเครื่องมือ ที่เอาไว้ต่อลองกับมู่เฉิน
บทที่ 87 ตกอยู่ในสถานการณ์ที่เลวร้าย
บทที่ 88 ให้เธออยู่เหมือนตายทั้งเป็น
บทที่ 89 ไม่อยากเป็นจุดอ่อนของเขา
บทที่ 90 พระเจ้ากำลังกลั่นแกล้งเธอ
บทที่ 91 สิ่งที่เธอติดค้างเขา เธอจะใช้มันด้วยชีวิต
บทที่ 92 พวกเขาผิดสัญญา
บทที่ 93 เขามอบความรักของเขาให้กับหยิงหยิงไปแล้ว
บทที่ 94 คลาดกันครั้งนี้ เป็นการจากลาที่ยาวนาน
บทที่ 95 มิอาจลบเลือน
บทที่ 96 เพราะรัก จึงไม่สนใจเรื่องอื่น
บทที่ 97 ตอนนี้ยังไม่อยากเจอเขา
บทที่ 98 รอจนกว่าคุณจะรักผม
บทที่ 99 บังเอิญเจอเธอ
img
  /  9
img
ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY