หย่าหยิงไม่คิดจะอธิบาย เพราะทุกคนต่างก็ตัดสินว่าเธอเป็นคนประเภทนั้นไปเสียแล้ว

วันนี้มีเรียนไม่กี่วิชา เธอเลยเลือกใช้เวลาที่เหลืออยู่ในห้องสมุด ทันทีที่เธอเงยหน้าขึ้น เธอก็พบว่าผู้คนในห้องสมุดดูบางตาลง และท้องฟ้าข้างนอกก็มืดสนิทแล้ว

แย่แล้ว！ หย่าหยิงรีบวิ่งออกจากประตูวิทยาลัย และพบว่าอาหลี่จอดรถรอรับเธออยู่นานแล้ว “ขอโทษนะคะ อาหลี่ ฉันลืมดูเวลาไปเลย”

อาหลี่มองดูเธอ แล้วก็พูดขึ้นว่า “รีบขึ้นรถเถอะครับ คุณฉิน คุณผู้ชายกำลังรออยู่！”

ระหว่างทางเธอรู้สึกระวนกระวายใจเป็นอย่างมาก ทำไมเธอถึงลืมเวลาไปได้！ เขาบอกให้กลับบ้านก่อนห้าโมงครึ่ง