img ปริศนารอยสวาท  /  บทที่ 9 9 | 9.68%
ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน

บทที่ 9 9

จำนวนคำ:2000    |    อัปเดตเมื่อ:16/05/2022

นใคร

งครับแ

นทีที่เห็นชายหนุ่มก้าวออกมายืน

วนหรือเ

่ะ พี่พงศ์มา

ากคุณพ่อของแม่บัว พี่เลยออกมาเดิ

ไม่เห็นมีใครมาตา

ม่มาตาม” เขานั่งลงบนศาลาไม่ไกลจากเธอนัก

ให้เขาได้อยู่ตามลำพังกับบุตรสาวของท่าน เพราะไ

เสียงขิมไหมคะ ฉ

้งที่ฝันเขาจำต้องเหลือบไปมองแหวนพลอยนิลที่สวมติดตัวเอาไว้ทุกครั้ง อาจเพราะเมื่อก่อนเขาไม่เคยฝันเป็นเรื่องเป็นราวขนาดนี้ เขาเริ่มฝันเห็นเรื่องราวมากมายในอดีตและการแต่งตัวแปลกๆ ก

เห็นหญิงสาวเจ้าของบ้านกำลังตีขิมอยู่ที่ศาลาริมน้ำ ความรู้สึก

ับในรูป ด้านหลังของรูปภาพที่เขาได้มาจากร้านของลุงทองถมเป็นศาลาและแม่น้ำที่ทอดตัวเป็นสายสุดลูกหูลูกตา อีกทั้งบ้านเรือนที่อยู่ตามฝั่งแม่น้ำลำคลอง เท้าหนาของพงศ์อินทร์เผลอไปเห

งศ์นั

ี่ทำให้

อกค่ะ คุณตื่

อครับว่าผม

ระตูเข้าไป แล้วคุณเผอิญเห็นคุณหลับอยู่ จึงไม่อยากรบกว

นยังไม่รู้ตัวเลย” เขานั่งไม่ห่างจากเธอมากนัก เจ้าหลงหยุดเห่าและนอนฟุบลงกับพื้นเหมือนคอยฟังบทสนทน

่ยวยิ่งนัก แต่ก็ปลอบใจตัวเองว่ามันก็ดีกว่าไม่มีแขกเลยกระมัง อาจเพราะก่อนหน้านี้มีการฆ่ากันตายแถวๆ นี้ พวกว

วลาอาหารเย็

งโต๊ะก่อนได้นะคะ แขกคือคนสำคัญที่สุดค่ะ” เธอบอกอย่า

รอบบ้านก่อน

ึ้น กลิ่นหอมโชยมาจากร่างของเธอ จนพงศ์อินทร์

จังค

มามองหน้าเข

ม้ที่นี่กลิ่นห

กุหลาบ หรือดอกจำปีจำปากันนะ เขาว่ามันหอมเหลือเกิน หอมคลุกเคล้ากันไปเสีย

ดอกไม้ที่มีกลิ่นหอมปลูกเอาไว้มากมายเลย คุณพง

เพื่อเก็บบรรยากาศงดงามและสูดกลิ่นหอมๆ ของดอกไม้พวกนั้นเข้าปอด พงศ์อินทร์มองดอกไม้ก

ูปบ้านและสวนของ

องชายแว๊บขึ้นมาในหัว หากพชรเห็นบรรยากาศแบบนี้ก็คงไม่ลืมเก็บภาพสว

และเต็มใจค่ะ” เธอ

มครับ” เขามองสบตาเธอนิ่ง บัวบุษบาสบตาเขาแล

นผ่านสวนดอกไม้นานาพันธุ์ไปยังบ้า

ว ที่นี่น่าจะสร้า

ยู่เสมอค่ะ มีบางส่วนก็ต่อเติมเข้าไปด้วย

ดายอะ

อาไหนน่ะสิคะ ไม่ได้ดูแลอ

มล่ะ

ขึ้น ฉันก็ต้องดูแลมันให้ดีที่สุดค่ะ” เธอมองรอบกาย ตอนบิดามารดายังอยู่ที่นี่ไม่ได้เป็นแบบนี้ ทั้งมีแขกมาพัก ทั้งมีเม็ดเงินไหลเข้ามาพอสมควร

อเลยกลับมาอยู่ที่อยุธยา และไม่นานบิดามารดาก็มาเสียชีวิตลงไปในเวลาไล่เลี่ยกัน จึงเหลือแค่พี่ชายคนเดียวที่เธอคิดว่าเป็นที่พึ่งสำหร

ครับ” เพราะข้าวของเครื่องใช้และบ้านเรื

ายจนร่ำรวย แต่พี่ชายของฉัน...” เธอชะงักเพราะเพ

าสาอย่างมีน้ำใจ เมื่อเธอไม่เล่าต่อเข

้สาระมากพอแล้ว” เธอบอกอย่างเกรงใจ เผลอตัวเผลอใจเล่าให้เขาฟังเพราะรู้สึกไว้วางใจเขา ท

img

สารบัญ

บทที่ 1 1 บทที่ 2 2 บทที่ 3 3 บทที่ 4 4 บทที่ 5 5 บทที่ 6 6 บทที่ 7 7 บทที่ 8 8 บทที่ 9 9 บทที่ 10 10 บทที่ 11 11
บทที่ 12 12
บทที่ 13 13
บทที่ 14 14
บทที่ 15 15
บทที่ 16 16
บทที่ 17 17
บทที่ 18 18
บทที่ 19 19
บทที่ 20 20
บทที่ 21 21
บทที่ 22 22
บทที่ 23 23
บทที่ 24 24
บทที่ 25 25
บทที่ 26 26
บทที่ 27 27
บทที่ 28 28
บทที่ 29 29
บทที่ 30 30
บทที่ 31 31
บทที่ 32 32
บทที่ 33 33
บทที่ 34 34
บทที่ 35 35
บทที่ 36 36
บทที่ 37 37
บทที่ 38 38
บทที่ 39 39
บทที่ 40 40
บทที่ 41 41
บทที่ 42 42
บทที่ 43 43
บทที่ 44 44
บทที่ 45 45
บทที่ 46 46
บทที่ 47 47
บทที่ 48 48
บทที่ 49 49
บทที่ 50 50
บทที่ 51 51
บทที่ 52 52
บทที่ 53 53
บทที่ 54 54
บทที่ 55 55
บทที่ 56 56
บทที่ 57 57
บทที่ 58 58
บทที่ 59 59
บทที่ 60 60
บทที่ 61 61
บทที่ 62 62
บทที่ 63 63
บทที่ 64 64
บทที่ 65 65
บทที่ 66 66
บทที่ 67 67
บทที่ 68 68
บทที่ 69 69
บทที่ 70 70
บทที่ 71 71
บทที่ 72 72
บทที่ 73 73
บทที่ 74 74
บทที่ 75 75
บทที่ 76 76
บทที่ 77 77
บทที่ 78 78
บทที่ 79 79
บทที่ 80 80
บทที่ 81 81
บทที่ 82 82
บทที่ 83 83
บทที่ 84 84
บทที่ 85 85
บทที่ 86 86
บทที่ 87 87
บทที่ 88 88
บทที่ 89 89
บทที่ 90 90
บทที่ 91 91
บทที่ 92 92
บทที่ 93 93
img
  /  1
img
ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY