นท

่ะ” ขวัญชนกรับปากละลักละล่ำบอกยกมือชูสองนิ้วให้อย่างตื่น

” ขวัญชนกบอก มือเรียวคว้าร้องเท้าส้นสูงขนาดเจ็ดนิ้วสีดำสวมใส่และวิ่งออกจากบ้า

คุณพรทิพย์ถามด้วยความตื่นเต้นเช่นกัน ใบหน้าที

มิลันไม่ตอบ แต่พาโซดาเข้าห้องแทน สองแขนเรียวโอบกอดรอ

ยอยู่ด้วยใช่ไหมคะคนเก่ง” ใบหน้าสวยยิ้มให้ลูกสาวทั้งปากและดวงตา สองมือเช็ดน้ำตาบนใบหน้

ัญไปแล้วจร

ล้วเราสองคนจะทำอะไรกันดีคะคนเก่ง” สิมิลันชี้ไปที่ตัวเองแล

บน้ำ

ก็ช่วยถอดเสื้อออกจากตัวโซดาอย่างรวดเร็ว พร้อ

ูกโด่งกดลงบนแก้มหอมเนียนและยื่นไปคว้าผ้าห่มนวมผืนโตมาห่มให้ก่อนจะเดินไปเ

กี่ยวกับที่พักและราคาเอาไว้พร้อมสรรพ ดวงตากลมโตอดมองกลับไปบนเตียงไม่ได้ ยิ่งได้เห็นร่างป้อมที่กำลังหลับสนิทแต่สีหน้ากลั

้องสาวกำลังหอมแก้มซ้ายขวาผู้ที่มาส่ง เธอทำอย่างนี้ได้ไงกันนะขวัญ สงสัย

งบอกเวลาห้าทุ่มพอดี แล้วอดยิ้มไม่ได้ ถึ

บนท้องฟ้า สองแขนเรียวยาวโอบรอบอกสายตาเพ่งมองไปบนท้องฟ้าดาวบางดวงส่องประกายระยิบระยับ สายลมยามดึกพัดโชยมาแตะต้อ

องสามครั้ง ก่อนประตูจะเปิดออกโดยไม่รับอนุญาตจากเจ้าของห้อง หญิงสาวปรายตาคนขัด

ิงประตูห้องเท้าสองข้างไขว่กัน มือหนึ่งสะพายกระเป๋าใบโตแอบไว้ด้านหลังเล็กน

้นเองน่า พี่อย่าซีเรียสนักซีเดี๋ยวแก่เร็ว แล้วจะหาว่าหนูไม่เตือนไม่ได้นะ” ขวัญชนกจิกกัดพี่สาวทั้งที่ใบหน้ายังยิ้มอยู่ แต

อาใหญ่แล้วนะขวัญ” สิมิลันบ่นตาก็มองกระเป๋าใบใหญ่ที่คล้องไหล่น้อง

หร่หยิบเอาไปใช้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ทำไมไม่มีมารยาทแบบนี้ฮะขวัญ” สิมิลันถาม มือชี้ไปที่กระเป๋าใบใหญ่อ

ถึงไม่ได้สังเกต นี่ถ้าขวัญชนกไม่แวะมารายงานตัวล่ะก็เธอค

้หนูขอเลยล่ะกันนะ มันทั้งสวยและใหญ่ดีใส่ของได้เยอะดีด้วยหนูชอบ” ขวัญชนกขอซึ่งๆ หน้า และไม่ยอมให้ผู้เ

โซดา เพราะมันบรรจุของได้เยอะ ไม่ว่าจะเป็นของกินของใช้สำหรับลูกสาวตัวน้อย รวมไปถึงของใช้จุกจิกของเธอเอง แล้วเธอเก็บกระเป๋าใบนั้นไว้ในตู้ผ้

ไม่ค่อยเก็บเงินไว้ในห้องเกินพันบาท ทว่าต่อไปนี้คงต้องเก็บเงินหรือของมีค่าให้มิดชิดกว่าเดิม ถึงแม้เงินที่

เสียงพึมพำแผ่วเ

วาน พร้อมสลัดความคิดเกี่ยวกับขวัญชนกและของที่ห

่ม และดึงตัวโซดามากอดแนบอก ปล่อยวางทุกสิ่งทุกอย่าง สองตาปิดสนิ