วยสายตาที่ดุดัน ไม่เหลือ

ะ ฉันไม่อยากทำบาปด้วย

ยง ในขณะที่หล่อนหน้าตา

้ได้ยังไงกันคะ ทำไม

้าอยู่เอี้ยวตัวหันกล

ูดผิด

็.

รงๆ ไง อย่ามาเรื่องมาก ทำให้ฉ

หยิบกระเป๋าเงินและโยนธนบัต

ค้อนทุบแรงๆ ที่หัว

าตัว ฉ

ณบา

อกพี่เบสล่ะว่าเธอนอ

ี่สอง มองเขาด้วยสาย

หมายความว

ให้กับหล่อน ก่อน

พราะฉันต้องการแย่งเธ

ต็มไปด้วยความเกรี้

ที่พี่เบสเคยแย่งคนร

ี่บาสเตียนใช้แก้เผ็ดพี่

โตฉ่ำไปด้วยหยาดน้ำตา แทบไม

บอกว่าจะรักด

ะ มองหล่อน

เผอิญเธอดันเป็นผู้หญิงที่พี่เบสหมายตาพอดี

บาส.

าพี่เบสรักเธอจริง พี่เบสก็คง

ปจากห้องนอนที่เพิ่งขยี้หล่อ

่ตัวเองโง่งมเชื่อคำพูดหวานหูของบาสเตียน เ

ามาตลอดสี่ปีเต็ม พร้อมกับเลือดเนื้อเชื้อไขที่เขาฝากฝังเอาไว้ใน

ะเดินออกมาขึ้นรถ สิ่งเดียวที่ทำให้หล่อ

งหน้าลูกชาย หล่อนเจ็บปวดเพราะมันทำให้ระลึกถึงความใจง่ายหน้าโ

กลูกนะ

องเนิร์สเซอรี่ที่ลูกชายอยู่อีก

ไปรับลูกค้ากับ

ขาหน้าห้องของเจ้านา

ะบายยิ้มให้ แต่ก็อดถา

ปเหรอคะพ

พอดีพี่ลางานครึ่งวันน่ะ แ

ณแม่พี่จันทร์เป็นยังไงบ้า

กหรอก โรคคนแก่ธรรมดาน่ะ ว่

อะไร ดาวไปแทน

ยิ้มดีใจ “นายไม่ว่าอะ

กลงค่ะพี

จมากน

้คุณแม่ของพี่หายเร็วๆ นะคะ

บใจ

ล้ว หล่อนจึงนั่งนิ่งเง

พบเจอลูกค้ามาก่อน ครั้งนี้คือครั้งแรก และถึงแม้จะไปเป็นผู้

้สิละออ

ตามองไปเห็นรูปเด็กน้อยบนโต๊ะทำงาน เพื่อลูก

ฝากขนมมา

ึงลูกอยู่สะดุ้งตกใจเล

ว พี

นยิ้มแฉ่ง และยื่นถ

องอย่า

ิทย์แผนกเขียนแบบฝาก

่อ.

มปีแล้ว แต่หล่อนก็มองเขาได้ในฐานะเพื่อนเท่านั้น หัวใจของหล่อนยั

่า เขาอุตส่

ดาวเกร

รอก อยากซื้อมาให้

ดาวเกรงใจพี่วิทย์น่ะค่ะ ไม่อย

ไปบอกเข

์ให้รู้เรื่องแล้วล่ะ หลั

ะพี

ะ จะกินหรือว่

ถอะค่ะ ดาวย

ายยิ้มเมื

เกรงใจนะ เอ

มองจนร่างของเกนิกาเดินจากไป จึงค

หล่อนล้มเหลวทุกครั้ง เมื่อสมองนึกถึงบาสเตียน ถึงเขาจะ

อไหร่กัน หล่อนถึงจะ

นใจที่จะทำงานต่อไป เพราะลูกชายยังเล็กนั