รือยัง？” ฉินตงยกถุงอาหารในมือและถามด้ว

งแต่งตัว เธอกำลังจะแต่งตัวเพื่อไปรายงานตัวกับหัวหน้าซิ่วเหม่ยหลังจากที่เธอทำเ

มิไป๋ว่าเธอกินข้าวเช้าแล้วหรือยัง แต่คุณไม่ใส่ใจจะถามฉันสักนิด” นานาแส

าไปแล้วกับหมอแผนกรังสีวิทยาคนใหม่ คุณไม่ได้อยากจ

่ร่างใหญ่เท่านั้นแหละ... เธอไม่ได้ผอมเพรียวเหมือนกับมิไป๋ เมื่อเธอและมิไป๋ยืนอยู่ข้างกัน เธอมักจะโดนเปรียบเทียบรูปร่างจากคนพวกนี้อยู่เสม

ที่พอพบเห็น อารมณ์ก็ดีขึ้นได้ทันที มิไป๋ชอบที่จะคุยเล่นกับเขาบ่อย ๆ เธอชอบพูดว่าเขาโง่มากที่ดันเลือกแผนกที่หนื่อยที่สุดในโรงพยาบาล ทั

่ได้รับการรักษาได้ทันเวลาเนื่องจากขาดเจ้าหน้าที่ในแผนกฉุกเฉิน สิ่งที่เกิดขึ้นดูเหมือนจะทิ้งบาดแผลรอยใหญ่เอาไว้ในใจของเขา พอเขาเรียนจบ เขาจึงได้มาสมัครอยู่ในแผนกฉุกเฉิน แม้ว่

ล้วนะ ที่เธอรู้สึกแบบนี้？ ตั้งแต่เขาไปต่างประเทศเมื่อสามปีก่อน เธอก็ไม่เคยสัมผัสกับคว

่ ฉันควรท

วเหม่ย เมื่อเธอกำลังเดินผ่านไป ทั้งนานาและฉินตงก็มองเธออย่างให้กำลังใจ เธอรู้ดีว่าพวกเขาอยากจ

ท่าทางและลักษณะของเธอที่ดูเหมือนคนเข้มงวด ทำให้เธอได้รับสมยานามว่า “ฮองเฮา” หลังเรียนจบ มิไป๋ได้รับมอบหมายให้เป็นเด็กฝึกงานภายใต้การดูแล

ินน้ำชาให้มิไป๋ก่อนที่จะนั่งฝั่งตรงข้าม เธอพอใจมากกับการทำงานหนักของมิไป๋มา

หม่ย” มิไป๋หยิบถ้วยและจ

ด้ทำงานอยู่ที่แผนกนั่นก่อน ถ้ามีตำแหน่งที่ดีในอนาคต ฉันจะย้ายเธอไป” ซิ่วเหม่ยพอใจมากกับท่