ำโทษหนักกว่านี้จึงรีบเรีย

รามแกร่งขบกันจนขึ้นสันนู

กียจหรือครั

าริออส ซาเวลลาส ดังขึ้นเมื่อชายหนุ่มปร

่าจะต้องกินข้า

อยใจแบบนั้นสิครับพี่เพนน์ เอ่อ แล้วนี่พี่เนลกับพี่

ื่อหน่าย “เจ้าพวกนั้นก็เหมือนนายนั่นแ

่ต่างจากพวกผมเลยนะครับ เที่ยวทุกคืนเหมือนกันน

เปลี่ยนอะไ

อนแทบไม่กลับบ้านเลย แต่เดี๋ยวนี้เลิกงานปุ๊บกลับถึงบ้านเร็วทุกวัน จนผมกับพวกพี่

น พวกนายบ้าไปแล้ว

สงสัย มาริออสอมยิ้ม ขณะ

ดี้ไปไหนซะแ

ส่ปากชะงัก ก่อนจะตอ

ดลล่าน่ะ ถูกเศษ

ซนดี้บาดเจ

ออสทำให้เพเรอคลิสอดที

่วงกันออกหน้าอ

อย่างนั้น “ก็ใช่น่ะสิครับ มือเล็ก

ดหน้าตาบูดบึ้ง “และนายก็ไม่ต้องเป็นห่วงอะไรคนใช

ยเสมอนะครับเวลาที่หัวข้อ

ไรของนาย กิน

่มาริออสคนเดียวที่ฮัมเพลงในลำคออย่างอารมณ์ดี แต่ชายหนุ่มก็อารมณ์ดีได้ไม่นา

ีค่ะพี

้ว ยายเด

่างเบื่อหน่าย และก็พา

เรอคลิสกล่าวทักทายด้วย

าซะค่ำเล

แพทเอาผลไม

ปทางตะกร้าผลไม้ที่สาวใช้ถืออยู่ด้านหลัง และโปรยยิ้มหวานให้กับเพ

อฝากท้องด้วยส

ล้วเช

ผู้มาเยือนอย่างไม่ปิดบัง ซึ่งมันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกป

ล้วหรื

อนและลุกขึ้นยืนจะออกไปก็อ

รั

ินไปได้แค่ไม

นกลับมาพูดกับพี่ชายของตัวเองด้วยน้ำเสียงดัง

งไม่อิ่มหรอก แต่ผมกิน

กที่ตอนนี้จ้องมองเขาอยู่

พวกเด็

ริออสผู้ชายปากจัดตรงหน้า แต่ก็ทำไม่สำเร็จ หล่อนจึงจำเป็นต้

ันชอบพี่ชายตัวเองเข้าหน่อยก

าใครยายเด

งเอาเรื่อง แต่หญิงสาวก็ไม่ได้ขยับหนีแม้แต่น้อ

นั่นแหละ เด็

เธอ.

กใจของหญิงสาวแม้แต่น้อย จนกระทั่งได้ยินเสียงเตือนสติของ เพเร

าเรียกฉันว่าเด็

“นายมันก็ดีแต่รังแกผู้หญิงก

่ามีเรื่องมีราวกับเลย

เข้าปอดเฮือกใหญ่

ง แม้ว่าผู้หญิงคนนี้จะปาก

ของแบล็คดาร์กอนก็กระแทกเ

เกลียดและไม่อยากจะเห็น

ทนเจ้ามาร์ซด้ว

ือสาคนบ้

วที่ เพเรอคลิสนั่งอยู่ จากนั้นก็ใช้แขนสองข้างเท

์หล่อจัง

กินข้าวเถอะครับ เดี

บน้องสาว เพราะรู้จักและคุ้นเคยกันมาตั้งแต่พิ

่ใกล้พี่เพนน์ แพท

ือ

... หัวใจมันสั่นน่ะค่ะ สั

ก มันใช่ความรักที่ไหนกันล่ะ พิมรัก

เถอะ

ค

ไป ก็เหลือบตามองเพเรอ

วกับพี่เพนน์ทุ

ได้ก็มาเถอะครับ ดาร์กอน

ทันที “ก็นั่นแหละค่ะคือตัวปัญหา ไม่อย่างนั้น

ะเคี้ยวเรื่อยๆ ขณะนั่งฟังพิมรักต่อว่าต่