าร์กอน คาสเทลโลแล้ว แต่น้ำตาของแสนดีก็ยังไม่หยุดไหล แม้จะพยายามห้ามปรามตัวเองเช่น

อยู่เต็มอกว่าไม่คู่ควร แค่แอบร

กำลังจะหมุนตัวเดินกลับเข้าไปยัง

ลล่

นใจอยู่ตรงห

ำอะไรตรงนี้

กว่ามั้งแซนดี้ ว่

่าเพื่อนซี้มาทำอะไรตรงนี้ แต

ำค้างแบบนี้ดีที่ไหนกันล่ะ เดี๋ยว

วนี้แหละ” แสนดีก้มหน้า

ปพักผ่อนนะ

รุ่งนี้เจอกันแ

อนคลายทุกข์ แต่แสนดีก็ยั

เช่นกั

กล้กันอย่างที่ควรจะเป็น แสนดียืนมองจนเพื่อนรักเดินหา

นดี

ได้สองเดือนกว่ากระโจนออกมาจา

่เอ

ี้ตกใจ แต่พี่เป็นห่วงแซนดี้จริงๆ ไหนขอด

ละมองบาดแผลที่อยู่ใต้ผ้าสีขาวด้วยความเป็นห่วง หล่อ

ป็นไรมาก

จานบาดเอา พี่เป

อตัน ต่อไปฉันจะระ

ห้ตัวเองเจ็บอีก

กว้างให้อ

ะค่ะ ฉันก็จะไปนอนเหมื

ี๋ยวก็ถูกป้าโซเฟียทำร้ายเอาอีก เมื่อ

เสียแล้วล่ะ ขอ

ั้นบนเสียก่อน และก็ได้เห็นใครบางคนที่ยืนจ้องมองอยู่ แม้จะในความมืดมิด

ายใหญ

่ควรจะหวั่นไหวขนาดนี้ เพราะเพเรอคลิสคงไม่ได้มองหล่อน ใช่ ในสายตาของ

ากไปอย่างรวดเร็ว และตลอดเส้นทางก็เต

%%%%%%%

ม่

ยง แสนดีหน้าซีดเผือด รับรู้ถึงสายตาพิฆาตของมารดาได้เป็น

ะอ่อนแสงลงเมื่อเห็นแผลที่นิ้วเรียวแต่กระนั้นน้

วังตัวเสมอเลยน

นดียกมือขึ้นไหว้มาร

ทำแบบนี้อ

ันทันหรือไง ไอ้คุณชายใหญ่มันไล่แกออกมาจากหน้าที่ใน

เมื่อถูกผลักที่บ่าแร

ฉันขอโท

็ขอโทษ แกพูดคำอื่

นิน้ำตาไ

อโทษค

อโลกของบุตรสาวยิ่งนัก “แกอย

่งใดที่จะทำให้แม่มีคว

่ใจ

องมารดาอย่างวิงวอน “ฉันแน่ใจค่ะแม่ ฉั

ว้ามือข้างที่ไม่ได้เป็

บข้า จับไอ้คุณ

่..

ุกอย่างที่ข้าต

พยายามอธิบาย “แต่เรื่อง

และข้าก็ยังคงต้

ฉันทำไม่ไ

พราะมันเป็นคว

ารเกาะกุมของมารดา

ด้ค่ะแม่ ฉัน... ฉันไม่อยากให้ค

าบุตรสาวอย

เป็นเมียของมันแล้ว มันก็ต้องรับผิดชอบ ยกแกขึ้นเป็นนายหญ

‘ไม่’ น้ำตาก็ยังคงหลั่งรินอ

งนี้กันเถอะแม่ ฉัน... ฉ

นี้ก็ช่วยเหลืออะไรข

ว่าจากมารดาอีก หล่อนรีบก้าว

จะหยุดคิดเรื่

อ่อนล้า หัวใจเต็มไปด้วยความทรมานที่ไม่อาจจะคลายลงได้เลย ตรงกันข้ามกับโสภาท

ธิ์ไล่ฉันออกจากดาร์กอน ค

จ้าเล่ห์ รอยยิ้มเลศร้ายผุดพ