าร์ซกลับบ้า

ูปหล่อที่ยังคงความโสดเพียงค

ใช้ซึ่งเป็นเพื่อนสนิทขอ

บ้างไม่ได้ห

ันแปลกตรงที่ว่า ปกติค

ือ

คิ้วสูงอย่า

ถ้าไม่เลยเที่ยงคืนคุณมาร์

ร์อะไร “เธอก็พูดเกินไปเดลล่า ฉันก็ไ

วันในหนึ่งเ

ดอยู่เรื่อยเลย” มาริออสเอ็ดตะโรด้วยความหงุดหงิ

ำเป็นจริงจังไปได้ ง

ไปเถอะ ฉัน

วตึก แต่หางตาเห็นรถคันคุ้นตาเสียก

ดล

” เดลล่ารีบเ

คุณเพอร์ซู

งมาริออสไป ก่อนจะหั

ณเพอร์ซูส พ่อบุ

จากปากของเดลล่ายิ่ง

ซูสเป็นพ่อของใคร เพราะฉันก็ร

้เดลล่าอดแปลกใจไม่ได้ “นี่คุณมาร์ซ

่องส่วนตัวของฉ

่อยากให้คุณมาร์ซไปโกรธเคืองอะไรคุณแพท

ล่า.

เสียงลอดไรฟ

ค

อนที่ฉันจะตัด

ม่ได้ “เดลล่าไม่ได้ทำอะไรผิดเลยน

ขบกันแน่นจนขึ้นสัน “แค่เอ่ยชื่อผู้หญ

ณแพทน่ะ

ดลล่า ไปเดี๋

ทางเกรี้ยวกราดน่ากลัวของมาริออ

อกมาอย่างหงุดหงิด ก่อ

์ซูสมาพบ

กชั้นบนพร้อมกับถาดใบสวย ช

าขอพบคุณเพนน์

ี่ดาร์กอน คาสเทลโลถึงสามครั้งแล้วภายในระยะเวลาแค่ไม่ถึงสิบวัน เพื่

พนน์กับคุณเพอร์

องปีกขวาค

มีอะไรก็ไปทำเถอะ ฉัน

คุณม

อสจึงก้าวขึ้นบันไดมุ่งหน้

งหน้า แต่เสียงสนทนาที่ดังเล็ดลอดออกมา

้ผมกู้ยืมเงินห้าสิบล้าน ผมสัญ

ือเข้าไปช่วยอยู่แล้ว เอาเป็นว่าพรุ่งนี้ผมจะให้ทนายร่างสัญญาขึ้นมา แล

ผมสะดวกทุ

็ตามนี

ซึ้งใจ “ผมขอบพระคุณคุณเพนน์

งครับว่าเ

คุณค

ถึงพิมรัก “แล้วนี่น้องแพทรู้เรื่องสถ

ๆ ใบหน้าเต็มไปด้วยริ

ู้หรอกครับ ผมไม่อยา

งทีคุณเพอร์ซูสก็ควรจะเล่าให้เธอฟัง เธออาจจะช่วยอะไรไม่ได้ม

นำ ถ้าแพทโทร. มาหาผมอี

ก่อน แต่ผมว่าน้องแพทเป็นเด็กฉลาดนะคร

สรับคำและก้มหน

นคุยเรื่องพิมรักแทนการคุยเรื่อ

แพทไปอยู่เมืองไทย

าติห่างๆ ของแพ