ำไมจู่ๆ น้องแพทถึงตัดสินใจย้าย

ความกระอักกระอ่วน แต่ก็จำต้

แพทน่าจะเสียใจที่...

ที่ยืนฟังอยู่หลังบานประตูเจ็บลึกลงไปในอก สองมือที่ทิ้งอย

ว ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ

ยครับ ผมไม่

ือว่าเมตตาผมมากแล้ว” เพอร์ซูสลุก

ปนะค

ดีคร

มุนตัวเดินออกไปจากห้องรับรอง สะดุ้งเล็กน้อย

ีครับค

อนจะเดินผ่านเพอร์ซูสเข้

ันนี้กลับเร็ว

มาริออสทำหน้ายุ่ง “พี่

ปกตินายไม่เคยกลับ

ยิ่งขึ้น ขณะกระแทกตัวลงนั่

อกลับช้ามันก็ขึ้นอ

วนี่ อารมณ์ดีหร

ยใจออกมาแรงๆ พลาง

ท่าทางจะอารม

ดหน่อ

รทำ

ายออกไปเหลือเกินว่าเขาทำต

ีหรอก

้าเป็นเมื่อก่อน พี่คงคิดว่าเป็นน้องแพทแน่ๆ ที่ท

หงุดหงิด “ยายผู้หญิงประสาทนั่นไม

สแทบหัวเ

าหงิก และหงุดหงิดทุกครั้งท

กทีเถอะครับ ผมลืมไปหมดแล้ว ข

จริงหรือเปล่า แต่พอเห็นหน้าหงิกง

เข้ามาหาพี่มีธุ

เพอร์ซูสมา

ไปเมื่อกี้เอง นาย

ดี ว่าแต่เขามาทำไมหรือครับ” ชายหนุ่มรู้อยู่แ

องเงิ

เงินหร

ใ

นาคารล่ะครับ น่าจะ

ู้น่ะ แล้วธนาคารอ

าต้องช่วยด้

จเลยแม้แต่ครั้งเดียว หากเร

ี่สงสาร

สงสารครับ แค่เห็นหน้าก็แทบจะอา

ยเองก็เหมือนกันไม่ใช่หรือ ยังไงพี่ก็ทนเห็นครอบ

ิออสเบ้ปากใส่ ทั้งๆ ที่ภายใ

์ปล่อยกู้ไปเ

สิบล

ะนะค

ี่ก็ตัดสิ

ยยิ้มเจ้าเล่ห์ “แล้วถ้าผมจะขอเสนอตัวเป็นเจ้

่กำลังดื่น เขาหันมาจ้อง

ะยื่นมือเข้าม

ุณเพอร์ซูสครับ ไม่ใช่

ะช่วยคุณเพอร์ซูส หรือว่าช่วยน้องแพทมันก็เหมือนกันน

สานกับพี่ชายเต็มไปด้วยควา

ถ้านายเป็นเจ้าหนี

ห็นผมเป็นคนใจ

งว่านายจะเอาความเป็นเจ้าหน

็นห่วงกันอีกนะครับ เ

ดอะไรกับน้องแพทมาตั้งแต่ต้น ถึงตอนนี้ก็ไ

ำหน้ายียวน “ก็ใครจะไปรู้ล่ะคร

จาแบบนี้ครอบครัว

ยกับยายเด็กประสาทนั่นเลยครับ เพราะถึงพี่เพนน์ไม่ได้คิดอะไรกับยาย

ายจะต้องสัญญากับพี่ก่อนว่าจะไม่เอาควา

จะไปกลั่นแกล้งแม่นั่นได้ยังไงกันล่ะครับ ผมอยู่เอ

ว่าน้องแพทเปิดร้าน

จ้องหน้าน

หนุ่มผู้น้องรีบกลบเกลื่อ

่เพนน์จะให้ในสิ่

ดภัยของพิมรัก แต่เพเรอคลิส

่ร่างสัญญาเสร็จเมื่อไหร่ พ

ับพี่เพนน์ ผมโทร. ไปสั่งให้ทนายของผมร่างหนังสือส

นี่นายเตรียมพร้อ

ขอบคุณนะครับที่ยอมตาม

ายจะไปไหน

้นประตูออกไปหยุดเดิน ก่อ

คุณเพอร

ปท

นนะครับพี่ชายสุดที่รัก” มาริออสโค้งศีรษะให้พ

ังวล “ไอ้น้องชายคนนี้มันมีแผน