ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน
บทที่ 3 คนดี
จำนวนคำ:1788    |    อัปเดตเมื่อ:18/07/2022

ขณะที่เครื่องยนต์ของมายบัคดังคำรามขึ้น เส้าเหิงก็เหยียบคั่นเร่งขับรถผ่านหน้าหนวนจิ่วและสองแฝดไป

ก่อนที่เขาจะเลื่อนกระจกหน้าต่างขึ้น เขาก็เหลือบไปเห็นคนทั้งสามพอดี

เส้าเหิงขมวดคิ้ว และรู้สึกไม่ค่อยพอใจผู้หญิงคนนั้น ผู้หญิงที่เขาไม่เคยพบมาก่อน

‘เป็นผู้หญิงที่ประมาทเลิ่นเล่อจริง ๆ ! เธอปล่อยให้เด็กน่ารัก ๆ พลัดหลงแบบนี้ได้ยังไงกัน? ’

แต่เมื่อนึกถึงใบหน้าที่น่ารักของหมิงเจา ก็ทำให้เส้าเหิงก็ใจอ่อนลง

แล้วมายบัคก็เลี้ยวหายไปในชั่วพริบตา ทิ้งให้หนวนจิ่วยืนงงอยู่อย่างนั้น

“คุณแม่ เป็นอะไรไปคะ? แม่ยังโกรธหนูอยู่เหรอ?” หมิงเจากระซิบ และเอื้อมมือไปหาแม่ของเธอ

หมิงฮ่าวกลอกตา “ทั้งหมดเป็นความผิดของเธอเลย ทำไมเธอต้องไปเรียกคนแปลกหน้าว่า ‘คุณพ่อ’ ด้วย?”

“แม่ค่ะ หนูสัญญาว่าจะไม่ทำแบบนั้นอีกแล้ว” หมิงเจาให้คำมั่นอย่างจริงจัง

และในตอนนั้นเอง หนวนจิ่วถึงรู้สึกตัวขึ้นมา เธอยิ้มให้ลูกสาวอย่างอ่อนโยน “แม่ไม่ได้โกรธหนูจ่ะ”

“งั้นทำไมแม่ถึงไม่ตอบหนูเลยล่ะคะ?” หมิงเจาถามด้วยความสงสัยพลางเบะปาก

จากนั้นหนวนจิ่วก็เงียบไปอีกครั้ง

เธอคิดว่ามันเป็นแค่เรื่องบังเอิญ

ตลอดระยะเวลาห้าปีที่ผ่านมา เธอไม่เคยลืมว่ามีใครบางคนจงใจทำให้ซูซื่อ กรุ๊ป ล้มละลาย หลังจากที่เธอพยายามสืบหาความจริงอย่างไม่รู้เหน็ดรู้เหนื่อย ในที่สุดเธอก็พบเบาะแสบางอย่าง

เธอพบว่ายวี่ชูเองก็มีส่วนเกี่ยวข้องในเรื่องนี้ด้วย แต่เขาเป็นแค่หมากตัวหนึ่งบนกระดานเท่านั้น และยังมีคนอื่นอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ทั้งหมดอีกด้วย

ก่อนหน้านี้ เธอเคยคิดว่าพ่อของเธอกระโดดตึกเพราะทนรับแรงกดดันไม่ไหว และแม่ของเธอก็ฆ่าตัวตายตามเพราะตรอมใจกับการตายของพ่อเธอ แต่ตอนนี้หนวนจิ่วสงสัยว่าเรื่องทั้งอาจจะไม่ได้มีแค่นั้น

เมื่อดูจากหลาย ๆ องค์ประกอบ ดูเหมือนกับว่า มู่ซื่อ กรุ๊ป จะอยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมดนี้

“คุณแม่ไม่ตอบหนูอีกแล้วนะคะ!” หมิงเจาทำหน้ามุ่ย และเขย่ามือของหนวนจิ่วอย่างแรง

ในที่สุด เธอก็กลับออกมาจากภวังค์ความคิดของเธอ เธอลูบหัวของสองแฝดเบา ๆ

“ไปกันเถอะ เราไปสมทบกับคนที่มารอรับเราก่อน”

ขณะที่รออยู่ตรงทางเข้าสนามบิน หนวนจิ่วจับมือสองแฝดไว้ด้วยมือซ้ายและมือขวาของเธอ

หลังจากนั้นไม่นานรถยนต์ลินคอล์นก็มาหยุดอยู่ตรงหน้าพวกเขา

“คุณซู ในที่สุดพวกคุณก็มาถึงสักที!” หญิงวัยกลางคนที่ดูท่าทางเป็นมิตรก็ได้เดินลงมาจากรถ “คุณสามารถเรียกฉันว่าน้าหวังได้เลยนะคะ คุณจี้ได้จัดเตรียมทุกอย่างไว้ให้พวกคุณเรียบร้อยแล้วค่ะ ตอนนี้เชิญพวกคุณขึ้นรถกันก่อนค่ะ”

หมิงเจาและหมิงฮ่าวกระโดนโลดเต้นด้วยความตื่นเต้น “ดีจังเลยค่ะ! ที่คุณหมิงซวี่ส่งคนมารับพวกเราที่นี่!”

หนวนจิ่วและสองแฝดพากันขึ้นรถ และเดินทางไปยังบ้านพักที่หมิงซวี่เตรียมไว้ให้พวกเขา

หลังจากเก็บของเรียบร้อยแล้ว หนวนจิ่วก็ดึงมือถือออกมาด้วยความลังเล สุดท้ายเธอก็กดโทรออก

“ขอบคุณนะคะ คุณหมิงซวี่” หนวนจิ่วกล่าวขอบคุณอย่างสุภาพ

“หนวนจิ่ว คุณไม่จำเป็นต้องเกรงใจเลยครับ” เสียงของชายคนนั้นทุ้มต่ำน่าฟัง “ผมรู้ว่าคุณกลับไปบ้านเกิดคราวนี้ก็เพื่อที่จะสืบเรื่องของซูซื่อ กรุ๊ป ถ้าคุณต้องการความช่วยเหลืออะไร ติดต่อผมได้ตลอดเวลาเลยนะครับ ผมเต็มใจช่วยคุณอย่างเต็มที่”

“ขอบคุณอีกครั้งนะคะ”

นอกจากคำว่าขอบคุณ หนวนจิ่วก็ไม่รู้ว่าตัวเองจะพูดอะไรกับหมิงซวี่ได้อีก

หมิงซวี่ช่วยชีวิตเธอไว้ตอนที่เธอตกลงไปในทะเล

หลังจากที่เขาได้ช่วยให้เธอรอดชีวิตมาได้ เขาก็พบว่าเธอกำลังตั้งครรภ์

คุณหมอบอกว่าอาการของเธอไม่สู้ดี และการทำแท้งอาจเป็นอันตรายถึงชีวิต และด้วยความช่วยเหลือของหมิงซวี่ ช่วยให้เธอสามารถให้กำเนิดทั้งหมิงเจาและหมิงฮ่าวได้อย่างปลอดภัย

เธอเป็นหนี้ชีวิตเขา แต่ไม่ว่าเธอจะพยายามมากเท่าไหร่ เธอก็บังคับให้ตัวเองรักเขาไม่ได้ และเพราะเธอเองก็รู้สึกได้ว่าเขามีความรู้สึกดี ๆ ต่อเธอ มันจึงเป็นเรื่องยากสำหรับเธอในการเผชิญหน้ากับเขา

เธอคงจะเป็นคนใจร้ายถ้าปฏิเสธเขา แต่เธอก็ไม่สามารถโน้มน้าวตัวเองให้ยอมรับเขาได้ พูดได้ว่า เธอใจแข็งอย่างกับหิน

หลังจากวางสายจากหมิงซวี่แล้ว หนวนจิ่วก็ส่ายหัวเพื่อกำจัดความคิดสับสนวุ่นวายเหล่านี้ออกไปจากหัว

ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาคิดเรื่องความสัมพันธ์ เพราะเรื่องสำคัญที่สุดสำหรับเธอ คือการสืบหาความจริงเกี่ยวเรื่องที่เกิดขึ้นกับซูซื่อ กรุ๊ป!

เธอมองดูโทรศัพท์มือถือของตัวเองอีกครั้ง และแตะเข้าดูข้อเสนอทำงานจากมู่ซื่อ กรุ๊ป

“เรียน คุณซู ยินดีต้อนรับเข้าสู่มู่ซื่อ กรุ๊ป!”

เธอกำหมัดแน่น แล้วคิดแผนขึ้นมาได้

การล้มละลายอย่างกะทันหันของซูซื่อ กรุ๊ป และการเสียชีวิตของพ่อแม่ของเธอ... เธอจะสืบเรื่องทุกอย่างด้วยตัวเธอเอง!

... ...

วันรุ่งขึ้น หนวนจิ่วได้เดินทางไปที่มู่ซื่อ กรุ๊ป

มู่ซื่อ กรุ๊ปมีทำเลที่ดีเยี่ยม และเป็นเจ้าของอาคารซวงจื่อตึกแฝดที่สูงตระการตา

พนักงานต้อนรับพาหนวนจิ่วเข้าไปในออฟฟิศ และย้ำกับเธอเสียงเบา ๆ ว่า “นี่คือคุณเกาเสียวเสี่ยว ผู้อำนวยการฝ่ายออกแบบ”

หนวนจิ่วพยักหน้า และเดินเข้าไปข้างใน

ข้างในนั้นมีผู้หญิงคนหนึ่งนั่งอยู่บนโซฟากลางห้อง เธอกวาดสายตามองหนวนจิ่วหัวจรดเท้า

สายตาของผู้หญิงคนนั้นทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจ หนวนจิ่วพยายามควบคุมสีหน้าตัวเอง และยิ้มอย่างสุภาพ “สวัสดีค่ะ ฉันซูหนวนจิ่ว”

“ยินดีต้อนรับเข้าสู่มู่ซื่อ กรุ๊ปค่ะ” เสียวเสี่ยวยิ้ม เธอมองหนวนจิ่วและพูดว่า “คืนนี้ฉันมีนัดกับลูกค้า คุณไปกับฉันนะ”

“คืนนี้เหรอคะ?” หนวนจิ่วรู้สึกประหลาดใจ แต่เธอก็เก็บซ่อนความรู้สึกนั้นไว้ “ได้ค่ะ”

เสียวเสี่ยวพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ และเดินนวยนาดไปที่ประตู “ตามฉันมา”

หนวนจิ่วเตรียมที่จะไปเซ็นสัญญา แต่เมื่อพวกพนักงานก้าวออกจากลิฟต์ พวกเขาก็มีสีหน้าที่จริงจัง ราวกับว่าพวกเขากำลังเผชิญหน้ากับศัตรูที่น่าเกรงขามอย่างไรอย่างนั้น

มีผู้ชายรูปร่างสูงคนหนึ่งได้เดินออกมาจากห้องทำงานที่รายล้อมไปด้วยผู้บริหารระดับสูง เขาแต่งตัวในชุดสูทที่ทันสมัย และมีลักษณะที่สง่างาม เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ใช่พนักงานธรรมดา

หนวนจิ่วกะพริบตา และจ้องไปที่ชายคนนั้น เขาดูคุ้น ๆ

ชายคนนั้นหยุดอยู่ตรงทางเดิน และหันหน้ามา

“หนวนจิ่ว” เสียวเสี่ยวเรียกเธอจากด้านหลัง

หนวนจิ่วถูกลากออกไปด้านข้าง ก่อนที่เธอจะตอบกลับด้วยซ้ำ

ใบหน้าของเสียวเสี่ยวบึ้ง และแววตาของเธอก็เย็นชาขึ้นมาทันที “คุณควรรู้จักที่ของตัวเองไว้บ้างนะ เป็นที่รู้กันไปทั่วว่าท่านประธานอย่างคุณมู่นั้นเป็นคนที่โหดร้าย ถ้าเธอคิดจะเข้าใกล้เขา เธอก็ระวังจะโดนไล่ออกก็แล้วกัน”

ชายคนนั้นคือมู่เส้าเหิง ประธานบริษัทของมู่ซื่อ กรุ๊ป

หนวนจิ่วครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วก้มหน้าลงอย่างเชื่อฟัง “เข้าใจแล้วค่ะ”

เสียวเสี่ยวถอนหายใจ แล้วจึงเดินเข้าไปในห้องทำงาน แต่หนวนจิ่วนั้นยืนนิ่งไม่ขยับ เธอเงยหน้าขึ้น และมองไปที่ทางเดิน

img
สารบัญ
บทที่ 1 จมลงไปในทะเล บทที่ 2 พบกันอีกครั้ง บทที่ 3 คนดี บทที่ 4 ใบหน้าที่ไม่คุ้นเคย บทที่ 5 ผู้ชายขายตัว บทที่ 6 เธอจะไม่ไปไหนทั้งนั้น บทที่ 7 ผู้หญิงที่พูดจากลับกลอก
บทที่ 8 ทักษะด้านการแสดงที่ยอดเยี่ยม
บทที่ 9 แหวนอันล้ำค่า
บทที่ 10 บทลงโทษ
บทที่ 11 หน้าอกอันแข็งแกร่งของคุณมู่
บทที่ 12 โดนคนเลวไล่ล่า
บทที่ 13 เด็กคนนี้ดูคุ้น ๆ
บทที่ 14 เขาเป็นผู้ชายตัวอย่างนั้นเหรอ?
บทที่ 15 อุบัติเหตุเล็ก ๆ
บทที่ 16 คุณไม่คู่ควรที่จะเป็นลุงของผม
บทที่ 17 เธอเคยได้รับการปฏิบัติอย่างดีบ้างไหม?
บทที่ 18 ปกป้องเขาอย่างไม่ลังเล
บทที่ 19 ชายขายบริการที่แข็งแกร่งที่สุด
บทที่ 20 เจอพ่ออีกครั้ง
บทที่ 21 ลุงปีศาจ
บทที่ 22 ฝันถึงเรื่องอย่างว่า
บทที่ 23 คุณกำลังมองอะไร?
บทที่ 24 ความสนิทสนมในที่สาธารณะ
บทที่ 25 ไล่ออก
บทที่ 26 ให้ผมช่วยปรนเปรอความต้องการของคุณนะครับ
บทที่ 27 พรวันเกิด
บทที่ 28 ฝันไปเถอะ
บทที่ 29 ผมว่าผมเคยเห็นแหวนนั่นมาก่อน
บทที่ 30 คุณมู่ผู้โหดเหี้ยม
บทที่ 31 การลอบฆ่า
บทที่ 32 อันตรายเป็นเหมือนเงาตามตัว
บทที่ 33 ขโมยของของคนอื่น
บทที่ 34 เขาเองก็มีแผลเป็นด้วยเหรอ?
บทที่ 35 ไปงานปาร์ตี้
บทที่ 36 การหาเงินมันไม่ง่ายเลย
บทที่ 37 ไม้กันหมา
บทที่ 38 รักแท้
บทที่ 39 จูบที่ไม่คาดฝัน
บทที่ 40 ความเย็นยะเยือกและความร้อนที่รุนแรง
บทที่ 41 ค่ำคืนนั้น
บทที่ 42 แสดงความรับผิดชอบต่อเธอ
บทที่ 43 การดูแลพิเศษสำหรับผู้ชายขายตัวที่ดีที่สุด
บทที่ 44 ไอ้ประธานบริษัทสารเลวนั่น
บทที่ 45 หลานสะใภ้
บทที่ 46 คนขี้เหนียว
บทที่ 47 โวยวายในโรงเรียนอนุบาล
บทที่ 48 ทรงอำนาจ
บทที่ 49 พาเธอกลับมาทำงาน
บทที่ 50 คุณเอาเปรียบผม
บทที่ 51 แหวนวงนั้นปรากฏขึ้นอีกครั้ง
บทที่ 52 ข้อตกลง
บทที่ 53 ผู้ชายคนนั้นเป็นใคร?
บทที่ 54 คุณลูกค้ารายใหญ่
บทที่ 55 ไม่เข้าใจผู้ชายคนนี้เลยจริง ๆ
บทที่ 56 เพชรชมพูอาร์ไกล์
บทที่ 57 คุณอย่ามัดผมจะดีกว่า
บทที่ 58 น่าน่ากลับมาแล้ว
บทที่ 59 เธอไม่จำเป็นต้องโกหกฉัน
บทที่ 60 จ่ายเพิ่มเติม
บทที่ 61 ทำไมคุณถึงต้องโกรธขนาดนั้น?
บทที่ 62 เป็นของของแม่เขา
บทที่ 63 แหวนมันเคยอยู่ที่มือของเธอ
บทที่ 64 กาแฟสองแก้ว
บทที่ 65 ค่าบริการ
บทที่ 66 เรื่องบังเอิญ
บทที่ 67 กับดัก
บทที่ 68 ความหึงหวง
บทที่ 69 ได้รับบาดเจ็บ
บทที่ 70 ความกังวลของเธอ
บทที่ 71 ผู้หญิงที่มีค่าสำหรับเขา
บทที่ 72 ฉันรู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน
บทที่ 73 ฉันเชื่อว่าคุณจะมา
บทที่ 74 ติดอยู่ในนั้น
บทที่ 75 คุณกลัวผมเหรอ?
บทที่ 76 ลงโทษเธอด้วยการจูบ
บทที่ 77 โอกาสในการแก้แค้นของเธอ
บทที่ 78 เส้าเหิงอยู่ในกำมือเธอ
บทที่ 79 การเจรจาต่อรอง
บทที่ 80 เชื่อใจโดยไม่มีข้อแม้
บทที่ 81 เอาเวลาไปใส่ใจกับเรื่องของตัวเองเถอะ
บทที่ 82 ฉันรู้ดีว่าฉันหน้าตาดี
บทที่ 83 มีบางอย่างแปลก ๆ เกี่ยวกับลูกสุนัขตัวนั้น
บทที่ 84 การได้กลับมาเจอกันของเราเป็นสิ่งที่ถูกกำหนดไว้
บทที่ 85 คุณสนิทกับคุณมู่เหรอ?
บทที่ 86 มีเพียงสองตัวเลือก
บทที่ 87 คุณชอบหนวนจิ่วเหรอ?
บทที่ 88 เส้าเหิงกำลังทำให้เขาลำบาก
บทที่ 89 ยวี่ฟูหญิงสาวผู้เย่อหยิ่ง
บทที่ 90 สองแม่ลูก
บทที่ 91 พ่อแม่เสียชีวิตไปก่อนวัยอันควร
บทที่ 92 ความเสน่หาที่เขามีต่อเธอ
บทที่ 93 ความร่วมมือระหว่างครอบครัวตระกูลจี้สิ้นสุดลงแล้ว
บทที่ 94 ฉากจูบบนถนน
บทที่ 95 ผมหงุดหงิดเพราะผู้หญิงโง่ · ๆ · คนหนึ่ง
บทที่ 96 เส้าเหิงถูกเข้าใจผิด
บทที่ 97 พ่อของลูก
บทที่ 98 อดีตของน่าน่า
บทที่ 99 หวันหวั่นเป็นอะไรไป
บทที่ 100 ฉันกำลังมีความรัก
img
  /  4
img
img
img
img