อ..

ื่อสำรวจบ้าน ดูเส้นทางรวมถึงสภาพแวดล้อมบ้านใกล้เรือนเคียง ความทรงจำของสือจวี๋อยู่ในหัวเธอทั้งหมดก็จริง แ

ิตใจ เหตุจากเดือนก่อนมีคนแปลกหน้ามาที่ไท่โหยวแล้ว

ออกจากบ้าน...” ข้อหาร้ายแรงตามนี้เลย แต่งเข้าประตูหน้า ถูกขับออกประตูหลัง เ

จะทำตัวเลวร้ายแบบนั้น ตอนหมอเวินบอกว่าเจ้ากำลังท้อง ยิ่งรู้สึกเวทนา

นบุญของเธอ สือจวี๋และเด็กในท้องที่มีเพื่อน

งแต่ตอนนี้จะแก้ต่างอย่างไรคนนอกก็คงไม่ฟัง และคงห้ามความคิดของใครไม่ได้เช่นกัน ออกจากสกุลเฉิงแล้วข้าก็ไม่อยากจะพูด

ยางปิงอีกน่ะดีแล้ว เดี๋ยวพวกเราจะช่วยกัน

ไรรึ” ถ

ทำทีใช้หลังมือป้ายปาก “แ

ลินหัวเราะเอ็นดูหล

าแล้วก็ตาย ทำให้บิดาไม่ค่อยรักเอ็นดูลูกชาย ตอนอาเจ๋ออายุแปดขวบ พ่อเขาไปค้าขายต่างเมืองถูกโจรฆ่าชิงทรัพย์ จึงเหลือเพียงญาติอาวุโสคอยดูแล เรื่องราวแย่ๆ มากมายใ

ทาว่าร้ายที่มีต่อสือจวี๋เพราะ

วยฝักจ้าวเจี่ยว เป็นครั้งแรกที่ได้ลองใช้ภูมิปัญญาโบราณนี้ แต่ตอนอยู่ไทเปเธอกับเสี่

ณ์ทำครัวครบครัน ขาดแต่วัตถุดิบทำอาหาร ข้างเล้าไก่มีกล่องไม้

ยนงานช่าง ทำอาหาร วิชาเกษตร ซ่อมท่ออ่างล้างจาน เปลี่ยนหลอดไฟ ซ่อมงานไม้เธอทำได้หมด อาจจะไม่ถึงระดับมือ

มีผู้คนอาศัยในไท่โหยวราวสามสิบหลังคาเ

อน เฉียนเสียปราบเสือดุร้ายบนเขาเซียวซานได้ ตลอดชีวิตเขาคอยช่วยเหลือผู้อื่นมากมาย เพราะคุณงามความดีตายไปจึงมีกา

ั่วคนน

้างในนะ หญิง

งซุบซิบระยะใกล้จากหญิงชาวบ้านสองค

่นี่อีกครั้งแน่ เธอมาอยู่ใหม่ทั้งทีต้อง

ซาน ที่ตรงนั้นมีถนนสองเส้นแยกไปอีกสองหมู่บ้าน ตรงลานกว้างหน้าวัดทุกสิบวันจะเปิดเป็นต

ึ่งหมู่บ้าน รวมแล้วสิบหมู่บ้านจึงกลายเป็นหนึ่งอำเภอ ส

ยงก็ชวนถานเจ๋อกลับ เพราะมีอีกหนึ่งชีวิตต้องรับผิดชอบ เรื่องสำคัญ

กินมื้อค่ำหลังพระอาทิตย์ตกดิน ค่ำคืนไร้แสงสีและผู้คน ชีวิตที่ไม่มีหนังสือหรือได้ทอดท่อง

ึงเห็นดวงดาวบนฟ้าชัด มีดาวตกหลายดวง สือจิ่วยก

ังมาจากรั้วไม้ไผ่ขัดแตะกั้นระหว่

หาพี่ไ

เพื่อนสมัยเด็กซึ่งแต่งงานย้ายไปหมู่บ้านอื่น สือ

ลเฉิง ข้าละอยากสู่ขอเจ้าให้แต่งกั

าดหวังจากสือจวี๋ ส่วนสือจวี๋ก็ไม่ผิดที่หลงรักเฉิงหยางปิง

*

อด้านในแช่น้ำแล้วขยำให้มีฟอง คนจีนสมัยโบราณใช้ซักผ้า(บางบ้านอาจซักผ้าด้วยน้ำด่างจากขี้เถ้าเผาฟืนผสมน้ำ)ใช้สระผมได้ สรรพคุณขจัดรังแค ลดอ

*

โฮ่วถู่ ระดับหมู่บ้านชุมชนเรียกเซ่อเสิน(ปัจจุบันเรียกถู่ตี้) ถ้าเป็นเจ้าที่ตามบ้าน