วลอะไรอีก พี

สิ ยังหัววันเกินกว่าจะรีบเ

ปู่ท่านย่าเข้านอนแล้ว เขาจึงมักลุกออกมาเดินรอบบ้าน แต่ไหนแ

วเองและได้ทำงานที่เขารัก งาน

นมาก่อนวกมาเรื่องสุขภาพของอีกฝ่าย ซึ่งต่างก็ดีขึ้นมา

้าถูกตัวอะไรไม่รู้กัดตั้งห

รายล้อมด้วยป่าเขา บ้านของเธอกับอาเจ๋อก็แยกห่างออกมาจากตัวหมู่บ้าน ที่น่ารำคาญกว่ายุงก็คือพวกแมลง มันเ

อบบ้านเลย ถ้ารมควันพวกมันได้ก็จะทำ” อดีตสือจวี๋

สาว “ไว้ข้าจะหาสมุนไพรพวกนั้น

งที่ท่านย่าทำให้ หากนางอยากไ

วกัน ต้องรบกว

จากกิจวัตรเดิมของสือจวี๋ การใช้ชีวิตดำเนินไปอย่า

ักดินต้องดีก่อน บ้านเหลียงเลี้ยงวัว หากข้าไปขอซื้อขี้วัวมาหมักดิน เจ้าว่าเขาจะขายให้ไหม” เพราะชื่อเสียงสือจวี๋ถูกทำลายเสี

มบัติชิ้นเดียวที่ลอบนำติดตัวมาได้ ส่วนสินออกเรือนเฉิงฟูเหรินยึดไว้ทั้งหมด เพราะสือจวี๋ไม่เป

ยู่เรือน ชอบปล่อยเนื้อตัว ส่อกิริยายั่วยวน...แต่ละข้

บไม่ต่างจากปรัชญาขงจื่อ

อยู่ที่ว่าใครเป็นคนเขียนประวัติศาสตร์เสียมากกว่า ส่วนใหญ่ชายได

ฉย สักวันผู้ชายขับไล่จากเรือนแล้วจะเอาอะไรก

้ หากเขาสอนสิ่งดีถูกต้องตามครรลอง ให้ฟังสามีแบบไม่หือไม่อือ เขาบอกนกก็ต้องนก บอกไม้ก็ต้องไม้ อยู่เป็นสัตว์เชื่องๆ แล้วภรร

รนนิบัติทั้งยามหลับยามตื่น... เขาพิก

ราณช่างถูกลดทอนคุ

้าที่บ้าน” คิดเรื่องอดีตของสือจวี๋ก็

วซู่ชอบถานเจ๋อ ท่านย่าหลินกระซิบว่าน

รั้งแรกยังต้องใช้ความคิดอยู่นานว่านางคือใคร เท่าที่จำได้ก็ไม่เคยใส่รา

อประโยชน์ในภายหน้า หรือว่าตัวป

ือจวี๋ ซึ่งกว่าหญิงสาวจ

นธุ์ผัก พี่อยากจะได้อะไรบอกข้าได้ทุกเมื่อ ทุกคนบ้านข้าจะอยู่เคียงข้างพี่เอง รับรองว่าเด็กในท้องจ

ุการณ์เปลี่ยนชีวิตแบบพลิกฝ่ามือบทจะมามันก็มา ถึงต

นฝีมือใครกันแน่” ถานเจ๋อทอดสายตามองท้องฟ้ากว้างใหญ่ไพศาล “เทพล

ค์สร้าง ฟ้าประทาน บุพเพสันนิวาส ด้ายแดงเฒ่าจันทรา จะเรียกคำไหนดีล่ะ

ใช้ชีวิตแทนกัน อย

มตามทันล่ะมัง สร้างทุกข์เข็ญให้ตัวละคร ทุกข์นั้นเลยย้อนถึงตัว เคยชี้เป

อนไลน์จนได้รวมเล่มขาย กลับต้องมาสวมชีว

ิลั่นด