่นวายกับคนร้อยแปด ตกค่ำจึงเริ่มชีวิตนักเขียนในห้องเช่าสี่เหลี่ยมแคบ

กระท่อนกระแท่น พี่ชายแต่งพี่สะใภ้คนต่างช

น กระทั่งมันมาดังเปรี้ยงกับเรื่องของจ้าวต่งหมิงฯ ทุกค่ำคืนเขาสนุกกับการขีดเขียนเส้นทาง

ยู่ในมือเขาขณะรอบริษัทนัดสัมภาษณ์พนักงานใหม่ อีกทั้งเขาอยากเร่งต้นฉบับให้มันจบเร็วๆ จะได้ไปเขียน

็นต่อว่าจากคนอ่านก็เลยทำเขาใจห่อเหี่ยวได้ง่ายๆ แต่ถึงอย่างนั้นเขา

าถูกเฉิงจื้อชี้หน้าด่าทอ

กหรือไร สนุกนักใช่ไหม อย่างข้าสมควรต้องเป็นคนถ

ัวร้อนผ่าวเพราะไข้ขึ้น เดินลากขาโซซัดโ

้นห้องน้ำตา

ามกลางคนมุงนับสิบ จากเสี่ยวโต้วกลายเป็นถานเจ๋อที่เพิ่งถ

อยู่ดีๆ ก็เปลี่ยนชื่อเป็นสือจิ่ว เขาเพิ่งให้นางตายก่อนหน้าถานเจ

ลือกเขียนให้ตัวละครมีจุดจบแบ

ำให้คนอ่านเกิดความรู้สึกเศร้าเสียใจกับชะตากรรมของท

มีอารมณ์ร่วมได้มากขนาดนี้ แต่เขาไม่ได

ที่มองไม่เห็น และชีวิตภูมิหลังของถานเจ๋อกับคนรอบตัวก็ผุ

วต่งหมิงยอดบุรุษแดนศุภะ แล้วใคร

รือว่าเฉ

โอกาสไม่ให้เจ้าเด็กนี่เกิดมาเสียเลยด

ามาอยู่ในโลกนิยายอาจเป็นเจ้าปีศาจร้ายก้อนแป้งน้อย ถ้าเขาดูแลเสี่ยวจิ่วและทำดีกับเฉิงจื้อ

ช่างรอบรู้พูดจาฉะฉานดูมั่นใจนัก คงเพร

งเกือบทุกตัวละครขึ้นมาเอง การที่เขาโผล่มาอยู่นี่มันต้องส่งผลกับเส

ิ่งต้องระวังให้มาก ค่อยๆ ประคับประคองชีวิตตัวเองไปพร้

ใดเขาใจร้ายเขียนให้คนดีรอบตัวเฉิงจื้อต้องตายอนาถ การมอบช

ื้อจะรู้สึกโกรธ เกลียด ถึงขั้นอาจส

่ะ ปรกติทุกคนบนโลกก็ไม่มีใครมี

ก้ไขเปลี่ยนจากร้ายให้กลายเป็นดี หากไร้หนทางกลับไปโลกของเสี่ยวโต้ว เข

ๆ อาเจ๋อก็นิ่งเงี

กเราจะรวย และใช้ชีวิต

เวฟ หนาวก็มีเครื่องทำน้ำอุ่น แต่ตอนนี้เขาอยู่ได้ด้วยไฟฟืน เทียนไขและน้ำมันตะเกี

ย่างดีก็เพิ่มเตาอังเท้าอีกสักอัน ก่อนเข้าหนาวแรกของชีวิตที่ไท่โหยวเขาคงต้องรีบปร

ี้ข้าไม่ได้ทำการค้าเหมือนเจ้า ถึงคิดอยากปลูกผักไว้ทำก

นางตั้งชื่อล

ในความฝันข้าน่ะ” แวบขึ

าชื่อส