img Defeat skittish"ปราบพยศ"  /  บทที่ 5 ตอนที่ 4 แปลกๆ | 23.81%
ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน

บทที่ 5 ตอนที่ 4 แปลกๆ

จำนวนคำ:6066    |    อัปเดตเมื่อ:13/07/2022

ที่

แป

ปดาห

:0

หน้าคุณทั้งหมดไม่ได้นะ” บุคคลที่

ใครมีป

งียบลงทันทีเมื่อคา

หน้าคุณก็ไม่มีใครกล้าหยิบ หรือตักขึ้นมากินกันเลย แล้วก็เลิก

อิงพวกเ

วกเราเริ่ม

้อยใจเย

ลยเหอะกลัวใจบอสก็กลัว กลัวเพื่อนใหม่ซวยก็กลัว แต่แปลกที่บอส ดันไม่พูดแล

เข้าข้างเ

างอื่นก็ได้ แล้ววั

.

เด็กน้อยในปกคลองเพื่อให้ใจ

แม่ทำบัวลอยยัด

ข้าวเข้าปากเป็นต้องชะงักงันเมื่

าเปิดแทน ทุกคนได้แต่ยิ้มเจื่อน ทั้งดีใจที่จะได้กินอะไร

ำมาให้ลองถ้าอร่อยจะ

้พวกเราก็เป

่ปลอดภัยแน่นอน

เลย ด้านในคืออ

อกได้อย่างสีเหลืองก็ฟักทอง ลีม่วงก็มัน

นำดอกไม้มาทำแต่น้ำหอม เ

วออกดอก ผมจะทำน้ำลอยดอกมะล

หรือเปล่า

ื่อโดนลืม ก่อนจะโผงอะไรออกไปแต่มันก็ไม่ใช่คำที่

กกัด หนุ่มน้อยของเขาไหม กัดบ่อย ๆ บางทีก็กลัวใจ

่ต้องมาร่วมวงก็ได้น

ลืนไม่เข้าคายไม่ออก อึกอักติดที่คอ จนอ

ืด

อุ่นจะลุกแล้วเดินจากไปด้วยใบหน้าถมึงทึง ล

ขาว่าหน่อยทำอะไรเขายังไม่ได้ ก็ได้แต่เดินหนีเหมือนเด็กรอให้ผู้ใหญ่ไปง้อ แต่อิงไม่ใช

อิงจะโดนเอาคืนอะไรบ้าง เฮ

:0

่นเต้นเหมือนเดิม มีอะไรหลายอย่างให้เขา ได้เรียนรู้เยอะเลย ทั้งแบบที่เคยทำมาแล้วตอนฝึกงานเช่น ถ่ายเอกสาร

จะถึงเวลาเลิกงาน อีธานก็บ

พอดีบอสต้องใช้คันที่นายใช้” เ

ริงให้อิงกลับ

เป็นคำสั่งฉันขั

ได้

รร้านนายน่ะ แบบทุกวันผูกขาดรายเดือ

หรอครับ” อีธานโคตรอยากบอกใจจะขาดว่าถู

นพวกเราพูดถึงอาหารร้านเธอบ่

่รับเงินห

อสจ่ายไม่ไหวสักหน่อยนะ ก่อนหน้านี้เขาทานอาหารจาน

ินแล้วเหาะไ

ยลองไปถาม

ยวผมถามแม่ให้ว่าท่านจะคิดเท่าไร แล้วมีอะไรที่บอส

่อม่วงเป็นของว่างเสมอ

เดี๋ยวนะแพ้กุ้งด้วยเหรอครับจะเหมือนกันเกินไปแล้ว

ิงว่าเขาคือคนเดียวกัน ชอบเหมือนกันก็ไม่แปลก แพ้สิ่ง

:0

องแสง

ผมถึงบ้านช้ากว่าเวลาปกติ เพราะตอนนี้เกือบจะสองทุ่มแล้ว ทำงานทั้งวันยังไม่เหนื่อยเท่ากับนั่งรอ

อิง ทานข้าวเลยไ

่าร้อนมาก” ผมเข้าไปกอดแม่ก่อนจะขอ

วแม่อุ่นกบ

ะทำงาน ใช้มือคายเนกไทออกพร้อมล้มตัวลงที่นอนบนเตียงขนาด3ฟุตของตัวเอง ใช้เท้ากดปุ่มพัดลมเพ

็อาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้วออ

ทานข้าวเร็วลูก เป็นไงว

่ มันไม่ได้เครียดอะไ

บริษัทบ้างหรือย

เท่าไหร่จ๊ะ อย่าเพิ่งปฏิเสธฟังอิงก่อนนะ อิงบอกอีธานแล้วว่าไม่รับเงินยอมทำให้ท

ราได้อีกล่ะ แล้วท่านอยากทานอะไรบ

ควรเลยจ้ะ แต่ของทา

าน่าร้านแหละ ไม่คิดค่าข้าวถือว

่านแพ้กุ้งนะจ๊ะ

พื่อนร่วมงานคนนั้นเลย

อก ท่านออกจะใจดี ไม่เหมือนตาคุ

ล้งบ่อยแบบนี้แปลว่าเ

น่ะหรือชอบผม บอกไม่ชอบหน้ายังเชื่อมากกว่าอีก คนอะไรก็ไ

พรุ่งนี้จะได้ให้ลุงเพิ่มไปซื้อของให้ ลุงเพิ่มเป็นแท็กซี่ขาประจำของแม่ ที่มาทานข้าวที่ร้านบ่อยจนสนิทกัน จนเชื่อใจ

นี้จะหยุดแต่ผมก็ยังต้องช่วยแม่ที่ร้านอยู่ดี เพราะที่ร้านไม่มีวันหยุด แต่

อีก ผมชอบเข้าไปอ่านเวลาเห็นแฝดกวนสตีฟให้ของขึ้นได้ มันฮาดี แล้วยังรู้ความเคลื่อนไห

านข้างนอก พี่คิณจะเป็นคนขับรถให้ หรือไม่ก็จะเป็นแฝดที่หายไปทั้งวันกลับมาก็เหม

บอสลงใต้ไปดูที่ที่บอสประมูลได้เพื่อสร้าง

งานให้ดีที่ส

:0

ี่กำลังปั้นสาคูไส้หมูอยู่ก็ต้องพักไ

จ้ะแม่ อิงใส่โ

ิดไฟใส่ใบโหระพาลงไปคนสัก

รทอดปลาดุ

่นแล้วให้พี่หน่อยจะผัดเปรี้ยวหวานรอ แล้วเราก็ไปปั้นสา

ให้พอหอมแล้วนำไก่ที่หั่นไว้ลงไปผัด พอไก่สุกนิด ๆ แล้วก็นำแตงกวาและสับปะรดลงไปผัดพอเปลี่ยนสีแล้วปรุงรสเต

ล้วไปดูเพื่อน ๆ ทีว่าจัดถาดหน้าร้านเสร็จหรื

นจะไปล้างมือแล้ววิ่งไปที่

ง ไม่ใช่ว่าไปทำรถท่านพังนะลูก” ผมยิ้

ันนั้นเลยเอาคันนี้ให้อิงขับ ทั้

ระนั่นแม่ก็ยังอยากขอบคุณเขาจร

าะอาทิตย์หน้าก็สิ้นเดือนแล้ว อีกสองเดือนผม

:0

ปจนจะหมดแล้วเหลือไม่กี่อย่างท

!! ปร

อ่า เหมือนจะมีแขกมา

ก็มีกระดิ่งหน้าบ้านนะเผื่อลืมทำตัวให้ม

ะได้รูไง

ั้งซอยเล

ัวเมียหยุด

ืด

กันแล้วเข้า

ผมที่ยืนเกาะประตูรั่วก็ได้แต่ขำ กับคำเพื่อนบ่นให้

ด้ไงอะ? รู้ได

ากมาแต่ไม่กล

างผ่าน เห็นรถหรูจอดอยู่ก็ค

ทรปลุกพวกฉันตั้งแต่เช้

ดิน คนที่นิ่ง ๆ ไม่ค่อยพูดยกเว้นเวล

ียบ ๆ ไปเหมือนเดิมนะ ไม

กันก็

ีที่พูดจบ ส่วนวรรณได้แต่อ้าปากค้า

เหอะอีกเดี๋ยวก

ดินอยู่ช่วยมึงนะ

ไม่ได้เจอพว

ีใจ ที่เห็นเพื่อนผมครบทุกคน เพราะตั้งแต่พวกมันจบไปก็ต้องช่วยงานที่บ้าน ไม่ได้ทำงานในสายที

ดินเป็นประทานบริษัท คู่นี้จะบอกว่าไปได้สวยเลยแหละครอบครัวของดินไม่

่คนหลงรักแม่ของดินเคยแกล้งจะขอนาวา ให

่คิดชอบเลยไว้ทั่วบ้านไม่พอยังเอาเข้าไปปล่อยเต็มห้องพี่ชาย

นคอนโด ไม่สนใจคำต่อว่าจากแม่สักคำได้แต่ปลายตามองคุณหญิงเท่านั้น จ

ฆ่าตนให้ตายจริง ๆ ใช่ไหมถึงทำแบบนั

ะได้ไม่ยก

รา ทัพห

ี้มันก็จบแล

ม่ตา

คันมึงเข้าใ

พูดเปล่า ยังยื่น

:0

ดินที่นั่งร่วมโต๊ะทานข้าวด้ว

็ด

ละมึงอายุท่านก็มากแล้ว” นาวาที่เห็น

ูกคุณป้าที่ถูกสลับตัวกับแกหรือเปล

ละครับคำตอบไม่รู้

เพื่อพาไปเที่ยวกัน แม่ก็อนุญาตบอกเอา

สามเกลอก็มายืนจ้องตรงหน

ะไรอิง

เนี่ยยืนอยู่ตรงนี้”

แกก็อยู่ที่ห้างนี้แกคง

ล้วแกอะ อิง จ

้ไหมเราอยากด

นอยากเห็น

าจะได้

ู่เลยว่า แกชอบมันได้ไง ทำตัวอ

ม่ได้ แต่ก็ไม่ได้จะเอ่ยว่าอะไร

ียงเร

้วตัวเองก็มาหน้า

งหน้าเครื่องแอพ

ันมีส่ว

ังจะเอาส่วนล

ะจนไม่ได้ ประห

หมูกระทะที่มีคุณเข้ตัวเขียวยืนอยู่หน้าร้าน ที่เคยเถี

ก๊อ

!! มา

งหล่อ ๆ ท

พอเดินออกมาข้างนอกถึงรู้ว่ามา

้กันไงครับทำไม

็จไวน่ะ แล้วนี

ถามกลับทันทีเมื่อมองเข้าไ

กเขาไปเยี่ยมอิงที่บ้า

้วหนุ่มน้อยคนนั้

ทั้งห

ัง เขามี

ดถึงบุคคลต้องห้ามสำหรับสตีเวนขึ้นมา จนผมแอ

าง ๆ คือสามี

าจะหวงม

นที่ยืนคุยกับคุณเมฆอยู่ก

ทุกคนมาทำอ

ข้าว

นใจทานด้วย

ดีเราจองโ

้นมาแล้วเดินได้คุยอะไรก็ไม่รู้

ิกตอน

งง กับคนที่เดินเข้าไปทิ้งตัวนั่งลงกับเก้

กเลิกสิ ไปงั้นพว

่ไม้เบื่อไม้เมา ที่เจอกันทีไรเป็นต้องจิกตา เลิกคิ้วม

นนิดหน่อย ทุกคนตกลงกันว่าจะคุยกันเป

ดิน หยิน สตีฟ ด้านขวาก็จะเ

ันเลย จนผมอดไม่ได้เลยเป็นคนย่างให้เขาทาน มีหันมามองผมนิดหน่อย แต่ผมทำเป็

เลยขอตัวเข้าห้องน้ำโด

อิงเด

ด้บ้างก็ทานแต่ที่ อิง คีบมาวางไว้ให้

ยู่ จนมาถึงชิ้นที่สี่ มันเป็นลูกกลม ๆ ขาว ๆ เหมือนซาลาเปาลูกจิ๋ว มองแล้วก็ไม่น่ามีอะไรจ

็รับไว้ด้วยใจที่ชอบไปแล้วจนกระทั้งคำสุดท้ายที่กำลัง

างตะเกียบคู่นั้นเป็นต้องเบิกตากว้างพ

ล้

อยากตายหรือไง!!”

์ลเองก็ไม่ยอมถึงจะรู้สึก

ายขวาเพื่อดู แล้วก็ต้องเบิกตาอีกครั้งเมื่อพบว่าข้าง

ยามาด้

กิดอะไ

ท่านั้นแหละเหล่าบอดี้การ์ดก็พากันลุกพรึบ

อาให้ทาน แต่ด้วยความที่อิงรีบร้อนจะพา คาล์ลไปโรงพยาบาลเลยไม่ได้ตอบหรืต่อว่าอะไรกับเพื่อน เป็

ินและหยางเอารสมากันเองเลยขอตัวไปเอารถก่อนแล้วจะตามไปท

ล้วหันมองเสี้ยวหน้าคนที่ดูร้อนรนเหมือนตนเป็นเองด้านข

่าตัวเองแพ้กุ้งก็น่าจะถามก่อน ว

ี่สี่เธอป

้เถียงแค่เดินไว ๆ ตามแรงจูงคนด้าน

ต่อว่ากลับเลยแม้แต่น้อย แต่มันกลับรู้สึ

คิณที่รีบยื่นยาที่เตรียมไว้ให้ท

่อโรงพยา

คาล์ลและอิงขึ้นไปนั่งด้านหลัง ก่อนตัวเองจะมานั่งข้างคิณด้านหน้า

รงพ

ทัน ยังไม่ถึงกับหายใจไม่ออก แต่ก็ต้องล้

นี้ต้องแอดมิด

ีขึ้นค่อยว่ากันอีกที ยังไงหมอขอตัวก่อนนะครับ

็นต้องถอนหายใจอย่างโล่งอก ก่อนคนนั่งเป็นพี่ใหญ่สุดจะ

งอยู่ทำไ

ยจะหัวเสียทำไมเขาผู้นั้นก็ไม่ได

ชอบได้ดีมากสตีฟ อ้อ

ยมตัว

นั่งเครื่องมาเม

ยมัน..มันอำมหิตเลือดเย็น แล้วพวกแกรู้หรือยัง” สตีเวนหันไปมองสองแฝดก่อนจ

่วัยอาลัยให้ตัวเอง ใครก็รู้ว่า ฟีนิกซ์เด็ดขา

จะโดนอะไรบ้าง

่งปล่อยให้เกิดเรื่องแบบน

สถานเดีย

บคนเดียวไปเลย

ม่ใช่คนเร๊อะ!! หัวหน

จนเห็นคุณพยาบาลเข็นเตียงของเมฆออกมา ถึงดีดตัวรุกขึ้นแล

โอเค

อยู่หรื

ามาถึงห้อง ย้ายขึ้นเตียงใหม่ที่อยู่ในห้องที่ใหญ่กว่าที่เข็นเขาเข้ามา ต

่กับ

้ที่ไหนกัน ไม่เห็นใจคนฟังบ้างห

ด้แบบนี้

img

สารบัญ

บทที่ 1 บทนำ บทที่ 2 ตอนที่ 1 การเปลี่ยนแปลง บทที่ 3 ตอนที่ 2 การสัมภาษณ์งาน บทที่ 4 ตอนที่ 3 คุณที่ต่าง บทที่ 5 ตอนที่ 4 แปลกๆ บทที่ 6 ตอนที่ 5 ความจริง บทที่ 7 ตอนที่ 6 ทำไม ทำไม ทำไม
บทที่ 8 ตอนที่ 7 อยากรู้ก็ให้ถามคนใช้
บทที่ 9 ตอนที่ 8 ฝึกความอดทน
บทที่ 10 ตอนที่ 9 ในความวุ่นวาย ก็ยังมีรอยยิ้ม
บทที่ 11 ตอนที่10 SOS
บทที่ 12 ตอรที่ 11 ตามล่าหาตัว
บทที่ 13 ตอนที่ 12 ความในใจ
บทที่ 14 ตอนที่ 13 คิดไม่ตก
บทที่ 15 ตอนที่ 14 คนของอัจมาน คาล์ล
บทที่ 16 ตอนที่ 15 แมว...ที่ไหนล่ะ
บทที่ 17 ตอนที่ 16 ขนมเป็นเหตุสังเกตได้
บทที่ 18 ตอนที่ 17 แบบนั้นเขารียก...พาล
บทที่ 19 ตอนที่ 18 ข้อแลกเปลี่ยน
บทที่ 20 ตอนที่ 19 รักต้องห่าง
บทที่ 21 ตอนที่ 20 บุคคลที่หลงทาง
img
  /  1
img
ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY