img บังเอิญหรือพรหมลิขิต  /  บทที่ 1 แต่งงานแทน | 0.19%
ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน
บังเอิญหรือพรหมลิขิต

บังเอิญหรือพรหมลิขิต

ผู้เขียน: Irita Sarkar
img img img

บทที่ 1 แต่งงานแทน

จำนวนคำ:1636    |    อัปเดตเมื่อ:12/08/2022

อวิ๋นชูจิ่วตื่นขึ้นอย่างมึน ๆ เธอรู้สึกหนักหัว และไร้เรี่ยวแรงไปหมด แต่ที่ทำให้เธอประหลาดใจคือเธอกำลังอยู่ในชุดเจ้าสาว!

บอดี้การ์ดหลายคนคอยกรูกันเข้ามา คุมตัวเธอขึ้นไปในรถลีมูซีนคันหนึ่ง

“พวกนายจะทำอะไรน่ะ? ปล่อยฉันไปเดี๋ยวนี้นะ!” เธอแทบไม่อยากเชื่อกับสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นตรงหน้าเธอ

เธอแค่ต้องการทวงทรัพย์สมบัติของมารดาคืน เธอเลยกลับไปที่บ้านตระกูลอวิ๋น แล้วพ่อของเธอก็ชวนให้เธออยู่ทานข่าวด้วย แล้วนี่มันเกิดอะไรขึ้น

บอดี้การ์ดคนหนึ่งกดหัวเธอให้เข้าไปนั่งในรถ อย่างไม่ปราณี

“รีบขึ้นรถ นี่เป็นคำสั่งของนายท่าน!” เสียง ๆ หนึ่งดังขึ้น

นี่มันอะไร? คำสั่งของพ่อ งั้นเหรอ?

สิ่งที่ได้ยินทำให้ชูจิ่วรู้สึกตกใจ เธอพยายามคิดว่าเกิดอะไรขึ้นก่อนหน้านี้

สองชั่วโมงก่อนหน้านี้เธอได้รับสายจากอวิ๋นเจิ้นถิงพ่อบังเกิดเกล้าของเธอ พ่อบอกกับเธอว่าเขาพบของมีค่าบางอย่างของเจียงจื่อหลานแม่ของเธอ ถูกเก็บไว้อยู่ที่ห้องใต้หลังคา แล้วถามเธอว่าเธออยากกลับมาเอาไหม?

เธอย้ายออกมาจากบ้านตระกูลอวิ๋น ตั้งแต่ตอนอายุสิบเจ็ด และไม่คิดจะกลับไปเหยีบที่นั่นอีก วันนี้ถ้าไม่ใช่เพราะเรื่องของแม่ เธอคงจะไม่กลับมาที่นี่แน่นอน

หลังจากกลับมาถึงบ้าน เจิ้นถิงก็เรียกให้เธออยู่ทานข้าวด้วย เธอรู้สึกตะงิดตะงิดใจ จึงดื่มน้ำผลไม้เข้าไปแค่แก้วเดียว แต่ทันทีที่เธอดื่มน้ำผลไม้เข้าไปไม่นานเธอก็สลบไป และเมื่อเธอตื่นขึ้นมา ทุกอย่างก็เป็นไปอย่างที่เห็นนี่

แม้ว่าชูจิ่วจะยังคงไร้เรี่ยวแรงอยู่ แต่เธอได้ฝึกวิชาการป้องกันตัวมาเป็นเวลาหลายปี เธอจะไม่ยอมให้ตัวเองต้องถูกจับไปง่าย ๆ แบบนี้แน่!

“ไม่ฉันไม่ไป!” เธอเอาไหล่กันประตูรถไว้ แล้วพยายามต่อต้าน “นี่มันเรื่องอะไรกัน? เรียกพ่อมาหาฉันเดี๋ยวนี้นะ!”

สิ้นคำของเธอ น้ำเสียงที่เจือไปด้วยความรู้สึกผิดของเจิ้นถิงก็ดังขึ้น

“ชูจิ่ว ยอมขึ้นรถไปดี ๆ เถอะนะ พ่อไม่มีทางเลือกจริง ๆ ถ้าพ่อมีทางเลือก พ่อคงไม่ทำอย่างนี้...... ฟังพ่อนะ ขึ้นรถเถอะ งานแต่งเถอะนะ”

เธอเงยหน้าขึ้นไปที่ต้นต่อของเสียง แล้วมองไปที่เจิ้นถิง กับหลินเสวยพิงแม่เลี้ยงของเธอ และอวิ๋นชูเสี่ยวน้องสาวคนละแม่ของเธอ เธอหันไปจ้องตาพวกเขา

หัวหน้าครอบครับผู้เคยเย่อหยิ่ง และถือตัว กำลังรู้สึกละอายใจจนไม่กล้าแม้แต่จะสบตาเธอ

“จะพูดอะไรกับเธอนักหนา? อุตสาห์เลี้ยงเธอมาโตขนาดนี้ ตอนนี้บริษัท อวิ๋นซือ กรุ๊ป กำลังลำบาก เธอก็ควรจะตอบแทนก็ถูกแล้วนี่” เสวยพิงก้าวไปข้างหน้า และมองไปที่ชูจิ่วอย่างรเยียด ๆ “ชูจิ่ว เธออย่าหาว่า แม่เลี้ยงอย่างฉันใจร้ายกับเธอเลยนะ ฉันรับรองเลยว่า เมื่อเธอแต่งงานเข้าบ้านตระกูลฮั่วแล้ว เธอจะสุขสบายมีกินมีใช้ไปตลอดชาติ และฉันมั่นใจว่า วิญญาณของแม่เธอ จะต้องยินดีกับการแต่งงานของเธอในครั้งนี้แน่”

เมื่อเสวยพิงจงใจพูดถึงแม่เธอ ชูจิ่วก็หันไปจ้องเสวยพิงตาเขม็ง

“การแต่งงานของฉัน เมียน้อยอย่างเธอไม่มีสิทธิ์มาตัดสินใจ!”

“นี่เธอ!” เสวยพิงโกรธจนหน้าดำหน้าแดง แต่ชั่วพริบตาเธอก็ปรับสีหน้ากลับมาเป็นปกติ พร้อมยิ้มออกมา “จริงสิ เมียน้อยอย่างฉัน จะไปยุ่งเรื่องของคุณหนูผู้สูงส่งอย่างคุณได้ยังไง? แต่ตอนนี้บริษัท อวิ๋นซือ กรุ๊ป ของเรากำลังเผชิญกับภาวะวิกฤติ และตระกูลฮั่ว ก็เต็มใจที่จะช่วยเหลือเรา ถ้าตระกูลอวิ๋นยอมที่จะแต่งงานเป็นครอบครัวเดียวกันกับตระกูลฮั่ว”

เสวยพิงค้อมตัวลง พร้อมกับจับหัวของชูจิ่วให้เข้ามาใกล้ ๆ “ในฐานะที่เธอเป็นลูกสาวคนโต และบริษัท อวิ๋นซือ กรุ๊ป กำลังมีปัญหา จึงเป็นหน้าที่ของเธอที่จะต้องเสียสละความสุขส่วนตัวเพื่อช่วยเหลือก็ถูกต้องแล้ว!”

“อ่อ จะให้เรียกว่า เป็นการเสียสละก็ไม่ถูกต้องสักเท่าไรนะ เพราะว่า ตระกูลฮั่วเป็นตระกูลที่มั่งคั่งที่สุดในเมืองไห่ มีผู้คนมากมายอยากแต่งงานเข้าตระกูลนี้ แต่ก็ไม่ได้รับเลือก”

เมื่อได้ฟังคำกล่าวที่น่าขันของแม่เลี้ยงเธอ ชูจิ่วก็หัวเราะออกมาอย่างสมเพช “ถ้าตระกูลตระกูลฮั่วดีอย่างที่ว่าจริง แล้วทำไมเธอไม่ให้ลูกสาวของเธอแต่งเองซะเลยล่ะ?”

“นี่พี่ พี่เข้าใจคุณแม่ผิดแล้ว”

น้องสาวต่างมารดาของเธออวิ๋นชูเสี่ยวกล่าวออกมาอย่างมีจริต “ตอนแรกคุณแม่ก็จะให้ฉันแต่งเอง แต่คุณพ่อได้ยินว่าฉันต้องแต่งงานกับคุณฮั่วจิ่งเฉิน ซึ่งทุกคนต่างก็รู้ดีว่าก่อนหน้านี้เขาประสบอุบัติเหตุรุนแรง อีกไม่นานน่าจะตาย ฉันจะไปแต่งงานกับคนที่นอนเป็นผักรอความตายอยู่แบบนั้นได้ยังไงกัน? คุณพ่อทนดูไม่ไหวที่จะเห็นฉันไปแต่งงานกับคนอย่างนั้น คุณพ่อก็เลยคิดแผนนี้ขึ้นมา”

ชูแสร้งบีบน้ำตาทำตัวหน้าสงสาร “พี่ อย่าโทษคุณพ่อเลยนะคะ ถ้าพี่อยากจะโทษ ก็โทษฉันเถอะ”

หัวใจของชูจิ่วด้านชาไปหมด เธอทั้งโกรธ และผิดหวัง เธอหันไปมองหน้าพ่อของเธอด้วยสายตาที่ตัดพ้อ

‘ฉันก็เป็นลูกสาวเขาเหมือนกัน แต่เขากับใช้วิธีสกปรกมาทำแบบนี้กับฉัน ?! นี่คือพ่อที่แสนดีของฉันงั้นเหรอ!’

เจิ้นถิงยังคงไม่กล้าหันมาสบตากับชูจิ่ว ทำให้เสวยพิงใช้โอกาสนี้กดหัวชูจิ่วแล้วผลักให้เธอขึ้นรถไป ถึงแม้ชูจิ่ว ต้องการจะขัดขืน แต่เธอก็ไม่สามารถเอาชนะแรงของเหล่าบอดี้การ์าดได้

เมื่อรถกำลังจะออก ชูเสี่ยวเดินเข้ามา มุมขอบตาของเธอยังคงมีคราบน้ำตาหลงเหลืออยู่ แต่ใบหน้าของเธอกลับเต็มไปด้วยความกระยิ่มยิ้มย่องราวกับผู้ชนะ

“เอ่อนี่ ฉันลืมบอกอะไรกับพี่ไปน่ะ”

ชูเสี่ยวลดเสียงให้เบาลง มีเพียงเธอสองคนเท่านั้นที่ได้ยินมัน

“พ่อแค่ใส่ยานอนหลับลงในแก้วน้ำผลไม้ แต่ฉันใส่ยาปลุกเซ็กส์ลงไปให้พี่ด้วยนะ”

รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของน้องสาวต่างมารดาของเธอนั้นปรากฏชัดขึ้นเรื่อย ๆ สีหน้าของเธอเต็มไปด้วยความพึงพอใจ “วันนี้เป็นวันมงคลของพี่ ในฐานะน้องสาวฉันก็เลยอยากจะมอบของขวัญให้พี่เพื่อแสดงความยินดีน่ะค่ะ”

ชูจิ่วโกรธจัดจนแทบจะอยากเข้าไปกระชากหัวชูเสี่ยวลงมา แต่ก็ทำไม่ได้

“รอรับความสนุกเถอะค่ะ ไม่ต้องขอบคุณฉันหรอกนะคะ”

ชูเสี่ยวยิ้มออกมา แล้วส่งสัญญานให้คนขับรถออกรถขับออกไป

รถถูกขับออกไปอย่างรวดเร็ว ชูจิ่วที่นั่งอยู่ในรถ ถูกขนาบข้างไปด้วยเหล่าบอดี้การ์ดร่างยักษ์ ดวงตาของเธอเบิกโพลงด้วยไฟแห่งความอาฆาตแค้น!

img
สารบัญ
บทที่ 1 แต่งงานแทน บทที่ 2 ฤทธิ์ยากำเริบ บทที่ 3 ได้โปรดช่วยฉันด้วย บทที่ 4 ความต้องการที่บ้าคลั่ง บทที่ 5 คืนที่สวยงาม บทที่ 6 เจ้าสาวของเขาหนีไปอีกแล้ว บทที่ 7 สัญญาว่าจะแต่งงาน บทที่ 8 เจ้าบ่าวของเธอไม่มาเหรอ บทที่ 9 เมื่อคืนฉันไม่อ่อนโยนพอ
บทที่ 10 คุณจะไปกับผมไหม
บทที่ 11 คืนนี้ นอนด้วยกัน
บทที่ 12 เกิดอะไรขึ้นเมื่อคืนนี้
บทที่ 13 สวัสดีตอนเช้าเมียที่รัก
บทที่ 14 ตระกูลอวิ๋นมีลูกสาวกี่คน
บทที่ 15 ถูกไล่ออก
บทที่ 16 ชูชู มานี่เร็ว
บทที่ 17 เชิญคุณมู่มา
บทที่ 18 คุณชายฮั่วที่เคารพ
บทที่ 19 หาตัวการ
บทที่ 20 ผมรู้จักผู้หญิงของผมดี
บทที่ 21 ผมกับเขา ใครดีกว่ากัน?
บทที่ 22 ผมอยากให้สิ่งที่ดีที่สุดให้กับคุณ
บทที่ 23 ระดับของคุณยังสูงไม่พอ
บทที่ 24 เหมาร้าน
บทที่ 25 รสชาติแห่งความสุข
บทที่ 26 มื้อเที่ยงที่แสนจะโรแมนติก
บทที่ 27 บิลราคาสูงเสียดฟ้า
บทที่ 28 ตอนนี้ฉันจนมาก
บทที่ 29 แหวนเพชรมูลค่าหลายร้อยล้าน?
บทที่ 30 อาหารฝีมือจิ่งเฉิน
บทที่ 31 เมียของผม ผมจะไปส่งเอง
บทที่ 32 แจ้งเรื่องสัมภาษณ์งาน
บทที่ 33 จับสามีแกไว้แน่น ๆ
บทที่ 34 บัตรเงินเดือน
บทที่ 35 เเค่ภรรยาของผมมีความสุข ผมก็ดีใจแล้ว
บทที่ 36 คุณสวยที่สุด
บทที่ 37 ไขว้เเขนดื่มเหล้า
บทที่ 38 คุณสามี คุณนี่มันร้ายจริง ๆ
บทที่ 39 คลั่งไคล้
บทที่ 40 ฉันจะนอนกับคุณสามี
บทที่ 41 แข็งทั้งคืน
บทที่ 42 คุณเข้าหาผมก่อน
บทที่ 43 อุปสรรคของการสัมภาษณ์
บทที่ 44 ดาราใหญ่มาวีน
บทที่ 45 ชูจิ่วกู้สถานการณ์
บทที่ 46 แก้ชุดราตรีหน้างาน
บทที่ 47 แย่งตัวซึ่ง ๆ หน้า
บทที่ 48 เข้าร่วมงานภาพยนตร์
บทที่ 49 คิดถึงคุณ
บทที่ 50 เจอปัญหา
บทที่ 51 คุณภรรยา ผมก็คิดถึงคุณ
บทที่ 52 ลูกอกตัญญู
บทที่ 53 แย่งเเหวน
บทที่ 54 ฮั่วจิ่งเฉินมาเเล้ว
บทที่ 55 ฮั่วจิ่งเฉินแอบซุกเงิน
บทที่ 56 สามีของฉัน ฮั่วจิ่งเฉิน
บทที่ 57 ฉันกับจิ่งเฉินยังมีเวลาอยู่ด้วยกันอีกนาน
บทที่ 58 อยากจูบเธอ
บทที่ 59 พัวพัน
บทที่ 60 แหวนแต่งงาน
บทที่ 61 จำนำแหวนแต่งงาน
บทที่ 62 อาบน้ำ
บทที่ 63 ลื่นล้มในห้องน้ำ
บทที่ 64 ภรรยาของผมทำอะไรก็น่ารัก
บทที่ 65 คุณสามี มานอนเร็ว
บทที่ 66 ฝันทะลึง
บทที่ 67 ประธานเซินซื่อ กรุ๊ป ผู้ลึกลับ
บทที่ 68 ดีไซเนอร์ส่วนตัว
บทที่ 69 การเข้าทำงานที่วุ่นวาย
บทที่ 70 จับคู่
บทที่ 71 จิ่งเฉินแต่งงานแล้ว
บทที่ 72 ลู่จวินเหยี่ยน ประธาน เซินซื่อ กรุ๊ป
บทที่ 73 รวยแล้วเอาแต่ใจ
บทที่ 74 เงินเดือนสองเท่า
บทที่ 75 เพื่อนร่วมงานแกล้ง
บทที่ 76 พบกับรุ่นพี่อีกครั้ง
บทที่ 77 มีจือจือคอยสนับสนุน
บทที่ 78 คำชวนของรุ่นพี่
บทที่ 79 ครีเอทีฟไดเร็กเตอร์แผนกออกแบบ
บทที่ 80 แฟนเก่า
บทที่ 81 เจ้ากรรมนายเวรในรูปแบบของเเฟนเก่า
บทที่ 82 สามีเธอมีอะไรดี
บทที่ 83 สงคราม
บทที่ 84 นางประจบ
บทที่ 85 คุณหนูสองคนของตระกูลอวิ๋น
บทที่ 86 ความจริง
บทที่ 87 ประธานส่งความอบอุ่น
บทที่ 88 แหวนเพชรปลอม
บทที่ 89 แหวนราคาสูงเสียดฟ้า
บทที่ 90 ฉันต้องการที่จะรู้ความจริง
บทที่ 91 โกหกจนเทิร์นโปร
บทที่ 92 เชื่อฟังคุณภรรยา
บทที่ 93 นัดพบอวิ๋นเจิ้นถิง
บทที่ 94 ส่งคุณภรรยาไปทำงาน
บทที่ 95 สามีของคุณยอดเยี่ยมใช่ไหม
บทที่ 96 ทำลาย อวิ๋นซือ กรุ๊ป
บทที่ 97 คนขี้หึง
บทที่ 98 โรงอาหารผู้บริหาร
บทที่ 99 เธอกับคุณลู่เป็นอะไรกัน?
บทที่ 100 หรือว่าลู่จวินเหยี่ยนชอบตีท้ายครัว
img
  /  6
img
ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY