บังเอิญหรือพรหมลิขิต

หนักหัว และไร้เรี่ยวแรงไปหมด แต่ที่ทำให

กันเข้ามา คุมตัวเธอขึ้

ดี๋ยวนี้นะ！” เธอแทบไม่อยากเชื่อ

ลยกลับไปที่บ้านตระกูลอวิ๋น แล้วพ่อของเธอก็ชว

ดหัวเธอให้เข้าไปนั

ำสั่งของนายท่าน！” เ

คำสั่งของพ

รู้สึกตกใจ เธอพยายามคิดว

องเธอ พ่อบอกกับเธอว่าเขาพบของมีค่าบางอย่างของเจียงจื่อหลานแม่ของเ

จ็ด และไม่คิดจะกลับไปเหยีบที่นั่นอีก วันนี้ถ้าไม่

ตะงิดใจ จึงดื่มน้ำผลไม้เข้าไปแค่แก้วเดียว แต่ทันทีที่เธอดื่มน้ำผลไม้เข้า

ด้ฝึกวิชาการป้องกันตัวมาเป็นเวลาหลายปี เธอจ

ไว้ แล้วพยายามต่อต้าน “นี่มันเรื่อง

ี่เจือไปด้วยความรู้สึก

ลือกจริง ๆ ถ้าพ่อมีทางเลือก พ่อคงไม่ทำอย่าง

จิ้นถิง กับหลินเสวยพิงแม่เลี้ยงของเธอ และอวิ๋นช

ิ่ง และถือตัว กำลังรู้สึกละ

วไปข้างหน้า และมองไปที่ชูจิ่วอย่างรเยียด ๆ “ชูจิ่ว เธออย่าหาว่า แม่เลี้ยงอย่างฉันใจร้ายกับเธอเลยนะ ฉันรับรองเลยว่า เมื่อเธอแต่งงานเ

ึงแม่เธอ ชูจิ่วก็หัน

มียน้อยอย่างเธอไม่ม

อย่างฉัน จะไปยุ่งเรื่องของคุณหนูผู้สูงส่งอย่างคุณได้ยังไง？ แต่ตอนนี้บริษัท อวิ๋นซือ กรุ๊ป ของเรากำลังเผชิญกับภา

ธอเป็นลูกสาวคนโต และบริษัท อวิ๋นซือ กรุ๊ป กำลังมีปัญหา จึงเป็นหน้าท

เพราะว่า ตระกูลฮั่วเป็นตระกูลที่มั่งคั่งที่สุดในเมืองไห่

ัวเราะออกมาอย่างสมเพช “ถ้าตระกูลตระกูลฮั่วดีอย่างที่

่เข้าใจคุณ

กับคุณฮั่วจิ่งเฉิน ซึ่งทุกคนต่างก็รู้ดีว่าก่อนหน้านี้เขาประสบอุบัติเหตุรุนแรง อีกไม่นานน่าจะตาย ฉันจะไปแต่งงานกับคนที่นอ

ร “พี่ อย่าโทษคุณพ่อเลยนะคะ

ั้งโกรธ และผิดหวัง เธอหันไปมอง

ากับใช้วิธีสกปรกมาทำแบบนี้กับฉัน ？

าสนี้กดหัวชูจิ่วแล้วผลักให้เธอขึ้นรถไป ถึงแม้ชูจิ่ว ต้องก

องเธอยังคงมีคราบน้ำตาหลงเหลืออยู่ แต่ใบหน้าของ

นลืมบอกอะไร

บาลง มีเพียงเธอสองค

ก้วน้ำผลไม้ แต่ฉันใส่ยาป

ๆ สีหน้าของเธอเต็มไปด้วยความพึงพอใจ “วันนี้เป็นวันมงคลของพี่ ในฐ

ยากเข้าไปกระชากหัวชูเ

ถอะค่ะ ไม่ต้องข

แล้วส่งสัญญานให้คน

นรถ ถูกขนาบข้างไปด้วยเหล่าบอดี้การ์ดร่างยักษ