ัวนั้นเต็มไปด้วยต้นข้าวเป็นที่เรียบร้อย เนื้อตัวรวมถึงหน้าตามอมแมมเต็มไปด้วยโคลน แทบจะจำไม่ได้ว่านี่คือเธอ นึกว่าซอมบี้ที่ไหนบุกนาข้าว แถ
อะไรขึ้น นั่นเพราะเขากำลังซ่อมสะพาน แต่ตะปูไม่พอก็เลยกลับไปเอาที่ห้องเก็บของ ทันทีที่มาถึงจุดเกิด
เสียงทุ้มเอ่ยถาม แต่ย
าไหร่นัก ก็เห็นๆ อยู่ว่าตอนนี้เธออยู่ในสภาพไหน
จะออกแรงดึงขึ้นมา พรพระพายดูลังเล นั่นเพราะผู้ชายที่ยื่นมือมาช่วยหน้าตาอย่างกับโจรป่
ขาบอกเสียที กานต์จึงเอ่ยขึ้นอีกครั้ง แต่พรพระพายก็ย
พรพระพายถอนหายใจออกมาหนักๆ ก่อนจะตัดสินใจคว้าต้นข้าวบนหัวออกแล้วโยนม
ดึงเพื่อให้เธอกลับขึ้นมาบนสะพานไม้ แต่เพราะมือมันลื่นทำให้พรพระพายหล่นตุ
อ๊
าทำเอาคิ้วสวยๆ ของพรพระพายกระตุก มั่น
บมาเหมือนกัน นอกจากหนวดยาวๆ หัวโตๆ นั่นแล้ว กานต์ก็ไม่ได้เป็นอย่างที่เธ
อหัวโตอะไรนั่น เพราะสภาพเขาตอนนี้มันเหมือนโจรจริงๆ จำได้ว่าครั้งสุดท้ายที่โกนหนวดโกนเคราคือวันที่ไ
ดสินใจลุกมายืนรอนิ่งๆ แทนการขยับแข้งขา เพราะไม่ว่าจะขยับไปทางไหนเธอก็ถูกโคลนดูด ท้องเจ้ากรรมก็ร้องจ๊อก
งเลือกอื่นเสียที่ไหนนอกจากทำตามที่เขาบอก แต่นาที่เป็นโคลนมันก็สร้างความลำ
พายก็บ่นไปด้วย มันทุลักทุเลและใช้เวลาไปหลายนาทีกับการทรงตัว
กจากไม่ลงไปช่วยแล้ว
บอกได้ก็ผ่านไปหลายนาที แล้วยังต้องเสียรองเท้าไปทั้งสองข้างอีกต่างหาก แถมด้วยการล้มลุกคลุกคลานจนแข้งขาสั่น ส่วนโ
่อยๆ ส่งบันไดไม้ไผ่ลงไป เพื่อให้เธอใช้มันปีนกลับขึ้นข้างบน
กแน่นอน รวมทั้งคงไม่ใช่ลูกค้าที่โฮมสเตย์ด้วย เพราะช่วงนี้เขายุ่งๆ จ
ยให้เหตุผลว่าพวกเขาไม่ได้ตั้งใจเข้ามารบกวน แค่เห็นว่าที่นี่สวยก็เลยอยากมาถ่ายรูป และ
ผมตาเขียวปัดแบ
ะพายยังคงมองชายหนุ่มตาขวาง หิวก็หิวย
มเ
นายนั
คุณว่ามาซิ” ชายหนุ่มที
้นมาจะทำไง” พรพระพายโทษกานต์เสร็จสรรพ นั่นเพราะครั้งแรกที่เห็นเขา ช
กับการแค่ตกลงไป
ท้องแล้วเขาต้องแท้งลูกเพราะแรงกระแทกหรือตายายแก่ๆ ที่ลูกหลานพามาเที่ยวพักผ่อนตกลงไปแข้งขาหัก
์เอ่ยขอโทษ นั่นเพราะต่อให้พรพระพายไม่พู
กฉันอยู่ไหน ฉันอยาก
มของเธอทำเอาคนฟ
คงเป็นเจ้านายของนายน่ะแหละ” ประโยคท้ายๆ พรพระพายพูดเองเออเอ
ียงทุ้มเอ่ยถาม มั่นใจว
วน
ีชื่อนี้แน่นอนครับ” สีหน้าของกานต์ครุ่
ตัวเองเบาๆ ที่เผลอพูดชื่อแวนดี้ออกไป ก่อนจะ
ี แต่เห็นว่าจองไว
จองไว้
ยังไงว่าคุณคือเพื
รศัพท์กลับไปถามโอภาสก่อนก็ได้ว่าเขารู้จักฉันไหม รวมถึงเขาจ
าจะ
นี้ฉันเริ่มคันไปทั้งตัวแล้ว” พร