ในสมองของหลินซินเหยียนว่างเปล่าไปหลายวินาที และใช้เวลาพักใหญ่ถึงจะควบคุมสติได้ “คุณทำอะไร？ ”

ความใคร่ในดวงตาของจิ่งเฮ่ากำลังลุกเป็นไฟ แทบจะล้นทะลักออกมาเลยทีเดียว แต่เขากลับยังพยายามบังคับข่มมันเอาไว้ “เธอคิดว่าฉันต้องการทำอะไรงั้นเหรอ？ ”

“คุณลุกขึ้นก่อน ฉันจะพาคุณไปโรงพยาบาล” หลินซินเหยียนสัมผัสได้ถึงอันตรายในตอนนี้ จึงพยายามหลีกหนีจากใต้ร่างของเขา

จงจิ่งเฮ่าจับร่างที่พยายามขยับของเธอเอาไว้ “ใช้ฉันเสร็จแล้ว ไม่ให้ค่าตอบแทนหน่อยเหรอ？ ”

ริมฝีปากของเขาก็อยู่ข้างหูเธอ แทบจะแนบชิดกับผิวของเธอแล้วก็ว่าได้ และลมหายใจร้อน ๆ ขณะที่เขาพูดนั้น ก็แผ่ซ่านออกมา ทำให้เธอรู้สึกจั๊กจี้

หลินซินเหยียนบังคับตัวเองให้ใจเย็น “ฉันกำลังท้องอยู่ คุณจงคงไม่สนใจผู้หญิงแบบฉันแน่นอน”

เธอตั้งใจเน้นหนักคำว่าท้อง

ดูเหมือนว่าจะเป็นการเตือนความจำของเขา และก็ดูเหมือนว่าเธอตั้งใจจะทำให้เขารังเกียจเธอ