มือที่กำลังล้างผักจวงจื่อจินหยุดลงชั่วคราว “ทำไมลูกถึงถามเรื่องนี้ขึ้นมาล่ะ？ ”

หลินซินเหยียนก้มหน้า “หนูแค่อยากรู้เฉย ๆ เพราะตอนนั้นหนูเพิ่งจะสองขวบ ทำไมคุณแม่ถึง...”

“เรื่องในอดีต แม่จำไม่ได้แล้ว” จวงจื่อจินไม่อยากพูดถึงเรื่องในอดีต จึงนำผักที่ล้างเสร็จแล้วใส่ลงในตะกร้า

หลินซินเหยียนมองออกว่าจวงจื่อจินไม่เต็มใจที่จะพูดถึง ดังนั้นเธอจึงไม่ถามต่ออีก แต่ใช้โอกาสนี้หลอกถามขึ้นว่า “คุณนายวิลเลียมต้องการเปิดสาขาใหม่ อยากให้หนูเป็นผู้รับผิดชอบ—”

“นี่เป็นเรื่องดีนี่” จวงจื่อจินตอบเธอกลับไป เมื่อสังเกตเห็นท่าทางลังเลที่จะพูดออกมาของเธอ ก็ถามขึ้นว่า “ลูกไม่อยากเหรอ？ หรือว่ามีอะไรที่ต้องกังวลอย่างนั้นเหรอ？ เรื่องของหลาน ๆ ลูกไม่ต้องเป็นห่วง แม่จะดูแลให้เป็นอย่างดี”

“ไม่ใช่ค่ะ ที่ตั้งของสาขาอยู่ที่ประเทศ Z —”

“อะไรนะ？ ”