ี่หน้าต่างโดยที่ในมือยังถือโทรศัพท์ไว
หลินซีเฉ
วมองไปที่ใบหน้าหล่อเหลาของ
งบริเวณข้าง ๆ เขา “แม่ครับ แม่น
เหยียนบ