สองแขนของเขาโอบรัดรอบกายของเธอแนบแน่นจนแทบทุดสัดส่วนของเธอเบียดชิดอยู่กับเรือนกายอันใหญ่โต ดูภายนอกเขาค่อนข้างผอม แต่พอได้ใกล้ชิดก

ครมคราม เมื่อ

อะ

รกเรียวลิ้นเข้ามาในโพรงปากของเธอ แตะปลายลิ้นของเธออย

่ในอ้อมกอดของบุรุษผู้ช่

ื่อเขาแทรกเรียวลิ้นเข้ามา แตะเพียงปลายลิ้นของเธอแผ่วเบา สายรุ้งถึงกับเข่าอ่อน

บอกตัวเอง เมื่อ

หวาน หากอีกครากลับรุกเร้า

กของความปรารถนาที่เต้นเร่าจากภายใน เป็นสัญชาตญาณดิบขอ

้ เขากำลังทำให้เธอเพริ

ุกอย่างเลือนหายไปจนหมดสิ้น เธอรับรู้เพียงแต่...อ้อมกอดรัดรึง ลมหายใจอุ่นร้อน

กับความเย็นเยียบนั้นแล้ว มือของเขาไม่ได้กอดเธอไว้อีก แต่เปลี่ยนไปเท้าแขนกับประตูรถทั้งสองข้าง แต่เป็นเธ

อยมันได้อย่างไร จะหลีกหนีก็อ่อนแรงเกินกว่าจะทำ จะเดินหน้าก็ไม่รู้ว่าควรจะเ

วาบหวามเร่าร้อนก็สะดุดห

ล้ว เหลือเพียงจูบแผ่วๆ ที

ซิบเสียงสั่นพร่าชิดริมฝีปากของเธอ ขณะที่สายรุ้งพยายามรวบร

ารมณ์อันร้อนแรง เรือนกายของเธอก็พลันรวดร

าก อยากพูดอะไรสัก

รง ขัดเขินที่ปล่อยให้เขาจูบตามอำเภอใจเช่นนั้น และอับอา

ลังมือไล้บนแก้มของเธอ โน้มหน้าลงมาจุ

งปีนะรุ้ง อีกหนึ่ง

คุยนี่มาเกือบตลอดทาง แต่สายรุ้งทำเพียงพยักหน้ารับ หรือไม่ก็ส่งเสียงอือออโดยที่คำพูดของเขาไม่ได้เข้า

เราแต่งงาน

ขั้นแต่งงาน คิดไม่ถึงด้วยซ้ำว่

ธอคิดนั้นมันไม่ใช่เลย พนมกรไม่มีทีท่าจะสนใจสายฝนแม้แต่น้อย หากพบหน้ากันด้วยความบังเอิญก็จะทักทายตามมารยาท ไม่เคยมองจนเหลียวหลัง ไม่เคยทำสายตากรุ้มกริ่มเจ้าชู้ สายตาของเ

ยากเชื่อในสิ่ง

? ...ผู้หญิงจืดชืด ค่อนข้างขี้อาย

ป็นได้

์เพื่อนสนิทของเธ

แต่ฉันไม่รู้ว่าเข

ไหว เพราะแม้แต่คนที่ซื่อบื้อที่สุดก็น่าจะรู้ว่าการตามรับ

เห็นใครก็รู้ พี่กร

ันเลยนะมิ้ม เขาอาจจะแค่

ฉันจะได้หมดห่วง แต่ฉันกลัวว่าเขาจะมา

รื่องนี้ กระนั้นเธ

เขาไม่มีวันหลอกฉันหร

ทั้งบอกรัก และขอเธอแต่งงาน นั่นหมายถึงเขาจริงใจกับเธอใ

ันแล้วทิ้งเยอะแยะ แ

หลอกฟัน คงไม่ยอมหยุดแค่จูบ คงไม่สร้างเรือนหอแ

ลังเลว่าควรจะเชื่อ

อเกือบจะเคยมีแฟน แต่ทั้งสองคนก็ชิ่งหนีก่อนที่จะตกลงเป็นแฟนกันเสียอีก เหมือนมาจีบเล่นๆ พอเบื่อ

ว คำที่เธอมักจะไ

ยว่

ซี่ชะ

นดีฉ

ล้าน แบบนี้สิค่

และชอบที่จะแข่งกับคนอื่นมากกว่า

จใส่ ดูแล ให้ความอบอุ่นกับเธออย่างที่ไม่เคยมีใครทำมาก่อน แม้แต่บิดาก็ตาม...อยู่ต่อหน้าท่าน เธอต้องวางท่าสง่า นั่งหลังไหล่ตรง วางมาดเป็นคุณห

ช่วยพยุงเธอขึ้นม

องเขาจะเข้ามาประคอ

ยิ้มมุมปาก จะกระโดดโลดเต้น ส่งเสี

ม่จำเป็นต้องกลั้นน้ำตาไว

แอต่อหน้าพ่อน

ยโฮออกมาได้เลยเต็มที่ โดยที่เขา

ู่ด้วยกัน สายรุ้งยอมรับว่าม

กจะเก็บไว้กับตัว...เก็บ

็นจริงไ

าจะมั่นคงดั่งหินผาและคงอยู

ยใจยาว ทอดสายตามองออกไปนอกตัวรถอย่างไร้จุดหมาย ครั้นใกล้

้าตึก เธอก็หันไปมองเขา ยกมือไ

ุณค่ะ

งอย่างก็มากระทบพวงแก้ม สายรุ้งสะดุ้งเล็กน้อย ก่อ

บชิดริมใบหูของเธอ “อย

่กร

บ “ว่าต้องรอหลังแต่งงาน...พี่จะรอ” เขากระซิบค

นมาโบกมือลาเขาแบบที่ทำอยู่ทุกวัน กลับจ้ำอ้าวเดินเข้

อมน้ำพุสไตล์โรมันรูปกามเทพน้อยกำลังง้าวคันศร เขาชะลอความเร็วรถ

ึมพำกับตัวเอง แล้วกระตุ

หรอกคิวปิดน้อย แต่ก็ขอบคุณน

ายรุ้งเดินออกมาจึงลดกระจกลงแล้วโบกมือ แถมท้ายด้วยกา

วใสซื่ออ่อนต่อโ

ามสำเร็จอยู่เบื้องหน้า

้านนาฏยรัตน์ มุ่งหน้าสู่ถ

มมาตลอดทาง..

บื่อและซังกะตายที่สุดในโลก แต่เอาเข้าจริง เขากลับสนุกกับการหยอดนิดหยอดหน่อย...เพลิดเพลิ

พราะถ้าพบผู้หญิงคนไหนถูกใจเขาก็สามารถหิ้วขึ้นห้องได้ง่ายๆ โดยไม่ต้องใช้ความพยายามอะไรเลย แต่สายรุ้งเป็นคนพิเศษ...เขาก็ต้องปฏิบัติต่อเธอแ