img พยับหมอกปลายฝน  /  บทที่ 8 7 | 13.79%
ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน

บทที่ 8 7

จำนวนคำ:2216    |    อัปเดตเมื่อ:19/08/2022

รศัพท์ เขายกมือนวดท้ายทอยขณะกวาดตามองหาโทรศ

วดเข้าหากัน แววตาคู่คมเป็นประ

จำไม่ได้ว่าตนเองทำอะไรหลังจากนั่งดื่มเพียงลำพัง จำไม่ได้ว่าโทร.ไปหาใคร

กมองเห็นนวลเนื้อขาวผ่อง ริมฝีปากเคลือ

กันให้มาก ขอบคุณส

ม แค่ที่เขาเห็นในผับนั้น คนทั้ง

พท์ซึ่งเป็นเพลงจากวงร็อกที่

่ไหน

ี่พันกันยุ่งเหยิง มืออีกข้างที่ว่างอยู่หยิบหมอ

เมทวินเริ่มหมดความอดทน คิดจะเลิกหาเสียเดี๋ยว

่นี่

ขา ส่วนหนึ่งซุกอยู่ใต้พรม ชายหนุ่มโน

วินค

อยู่คะพ

ยทำให้เขาถอนหายใจ

งตื่น

หากเสียงที่ตอบ

้า มีเรื่องด่ว

.หาพี่หมอกก็ต้อง

ก สลัดศีรษะเบาๆ ก่อ

อ้าปากเหมือนจะพูดอะไรบางอย่างแต่กลับเปลี

นจริงหรือคะ ศรทำให้พี่ห

ดพ้อ เขาก็ไม่

ยนขึ้น “เรารู้จักกันมากี่ปีแล้ว คบกันมากี่ปี

ี่เอาแต่ระแวง กลัวว่าเขาจะไปชอบผู้หญิงคนอื่น กลัวว่าเขาจะเบื่อบ้างละ บางครั้งก็ทำให้เมทวินโมโหไม่น้อย ห

ยนะหมอก แม่ไม่ไว

้กับเขา และประโยคที่เขาได้

งไม่

อ่อนแอ อย่าถื

ผล เขาจำต้องเป็นฝ่ายยอม...ยอม ยอม และยอมท

นแม่ของหล่อนคิดว่าหล่อนจะจากไปแล้วด้วยซ้

วังอย่างมาก หมอเองก็จะนัดคุณลักษิกามาตรวจเป็นระยะๆ เพื่อตรวจสภาพว่าลิ้นหัวใจมีการชำรุดเพิ่มเต

วยเลยสักนิด ทว่า...เขาไม่แน่ใจหากวันใดวันหนึ่งเกิดเรื่องกระทบจ

ังค์ ชายหนุ่มกะพริบตาแล้วนิ่งฟังหล่อนอย่างตั้งใจขึ้น

อยากไปท

ดังกลางกรุง...ที่ที่เขาบังเ

เยอะ เหม็น

รอยากไปเปิดหูเปิดตาบ้

ถอนใจเมื่อพยัก

้พี่คุยธุระเสร็

ฟา แล้วถอนใจเฮือก ในใจได้แต่คิดว

อบมองคนรัก เห็นหล่อนทำสีหน้าตื่นตาตื่นใจก็ ส่ายหน้า มือข้างที่โอบเอวหล่อนรัดแน่นก

าย อยากมาท

สียงหงุดหงิดไม่น้อย ทว่าคนถ

ัยเห็นเพื่อนๆ ไปเที่ยวก็อย

แล้ว คงไม่อย

ับผนัง พลางยกมือเรียกพนักงานสั่งเบียร์ให้ตัว

อยากมาอีก

วยแววตาเปี่ยมด้วยความรัก ก

ม่อยากให

าของเขากร้าวขึ้นเมื่อเอ่ยประโยคถัดมา “โดยเฉพาะ

ามอง แล้วถามอย่างจงใจจะเอ่ยแซวมากกว่าอย

นเป็นรอยยิ้มจากนั้น

ช่เหรอ หรืออยากให้

สิคะ” ว่าพลางสอดแขนกอดคล้องแขนเขาเอาไว้ และกระเถิบเ

็ไม่ได้เอ่ยอะไรอีก เขายกเบียร์ขึ้นจิบ พลางกวาดตามองผู้ค

กพาฝนไป

าววัยสิบหกดัง

พาฝนไป

อนพลางใช้นิ้วชี้จิ้มหน

น้าผากตัวเองป้อยๆ หน้

หน่อยละ! อะไรกันเพิ่งจะสิบหกเองจะเข้

่หมอก

องพ่อเพื่อนพี่ พี่แวะไปหามันบ้างสองสาม

ังพาฝนไปด้วยสิ นะคะ ห

นแม้คนตัวเล็กจะเบียดกระแซะแล

อนจนหลุด กระเถิบหนีเล็กน้อยก่อนยกหนังสือขึ้

’ เด็กสาวรัวกำปั้นท

เราไปเที่ยวสว

ลงแล้วส่ายหน้า ‘ฝนไม่ใช่เ

สาวด้วยการยืดอก พยายามอวดค

ั่วขณะ เขาต้องรีบเบือนสายตาไปทางอื่น ข่มความ

นมแบนขนาดนั้นอย่ามาอ

หล่เขาระรัว ‘พี่หมอกบ้า! มาว่าฝน

อยู่ในความทรงจำ แม้ว่าเขาพยา

ั้นๆ กลับยังฝั

ะอะไ

็กๆ ทำไมเขายังจ

อก พี่

ิกาทำให้เขาต

...ว่

ยู่ ศรเรี

่แค่ดูอะไรไป

ายตาของเขาตวัดผ่านไปยังมุมหนึ่ง ใจของเขากระ

ะไ

าของเขาได้ ลักษิกามองตามสายตาของเมทวินจึ

ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY