img พรหมลิขิตสีดำ  /  บทที่ 2 1 | 2.70%
ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน

บทที่ 2 1

จำนวนคำ:2835    |    อัปเดตเมื่อ:19/08/2022

่อนหน้

หนวดเขียวตามแนวกราม จมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากหยักลึกบัดนี้เม้มเข้าหากันจนแทบจะเป็นเส้นตรง คิ้วเข้มพาดเฉียงขมวดมุ่นและขับเน้นให้ดวงตาคู่คมดูเกรี้ยวกราดมากยิ่งขึ้น ชายหนุ่มขยับจ

้คนหนึ่งกระวีกระวาดออกมาดู เมื่อพบว่าคนที่ทำเสียงเอะอะตึงตังนั้นเป็นใคร ก็ถึงกับหน้าซีดเลยทีเดียว ร่างของสาวใหญ่วัยสี่สิบค่อนข้างท้วมรีบหันหลังกลับแล้วผลุบหายเข้าไปในห้องรับแขก แว่วเสียงพูดคุยกั

บอบบางของหญิงสาวในวัยยี่สิบสามปีคนหนึ่ง กำลังนั่งห

ร้าที่บิดามารดาของเขา

ารดานั้นจากโลกนี้ไปแล้วเกือบสิบห้าปีแล้วด้วยโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาว บัดนี้ตร

ทสะในใจเขาก็ระเบิดโพลง จากกองไฟเล็กๆ กลายเป็นกองใหญ่มาก

ให้ฉันแต่งงานกับเธอถึงจะได้รับมรดกทั้งหมด เฮอะ! บ้าสิ้นดี!” ตะโกนต่อว่าอย่า

่าเอาแต่ใช้

ห้กระโดดโลดเต้นยินดีที่จะได้แต่ง

ด้วยหรือไม่ที่จะให้ลูกชายเพียงคนเดียวและเป็นผู้สืบทอดตระกูลปัจจภาคย์แต่งงานกับพรนภัส นางเองถึงกับหนักใจด้วยรู้ดีว่านิสัยของหลานชายของตนไม่ชอบถูกบังคับ ดื้อรั้นจนเรียกว่าดื้

ตระกูลสูงสงแค่ไหน ตรีท

มองเขาต่ำต้อยด้

รสักคนมาคอยปราม คอยดูแลเขาให้เพลาๆ นิสัยแย่ๆ นั้นลงเสียหน่อย และคนที่ทน

งตากลมโตล้อมรอบด้วยแพขนตางอนยาว คิ้วบางโค้งได้รูป จมูกโด่งรับกับริมฝีปากอิ่มเต็ม

หตุผลที่ว่าเจ้าหล่อนเป็นเด็กที่ไม่รู้หัวนอนปลายเท้า แต่กล

ศาล....ในวันนั้นคนรักเก่าที่เขารักมากต้องจากโลกใบนี้ไป...เธอเสียใจคิดว่าเขามีผู้หญิงคนใหม่ ดื่มหนักเมา

ห้ตรีทศไม่เคยมองหญิงสาวด้วยสายต

ห้แต่งงานกับคนที่เกลียด...ความรู้สึกในใจเขาจึงเหมือนคนจมน้ำ

อยรับใช้ ส่งเสียให้เรียนจนจบ ให้เงินไปเปิดร้านเบเกอรี่ เท่านี้ยังไม่พอ ใช่ไ

นใจของพ่อแกเพียงคนเดียวเท่านั้น ไม

อดอ้อน งัดมารยาร้อยเล่มเกวียนมาใช้กับพ่อของผมแน่” ตรีทศไม่ได้ลดราความกราดเก

หน้าตรง ไหล่ตรง มิได้เอื้อนเอ่ยอะไรซึ่งเป็นการตอบโต้แม้แต่คำเดียว คงมีเพียงแววตาเท่านั้นที่

ว่าเป็นความผิดของตรีทศเลยสักครั้ง เธอมีความเข้มแข็งภายใต้ท่าทางนุ่มนวลอ่อนโยนอย่างเต็มเปี่ยม ถึงกระนั้นชายหนุ่มก็ไม

โดยไม่ต้องปร

มตามธรรมชาติเช่นนี้เป็นสิ่ง

สิ ยืนเอามือล้วงกระเป๋าทำหน้าถมึงทึงรา

ไม่มีทางแก้ไขได้ และมันจะต้องเป็นไปตามนั้น! ถ้าแกไม่ยอมแ

งผู้ที่นั่งนิ่งเฉยเป็นทองไม่รู้ร้อน ไม่ว่าเขาจะด่าเธอม

ยทำให้เธอโต้ตอบเขาด้วยวาจาเผ็ดร้อน ไม่เคยทำให้เธอกระทืบเท้าเต้นเร่าๆ ด

ึ่งปีตามที่ระบุไว้ในพินัยกรรมว่าต้องอยู่ด้วยกันไม่ต่ำกว่

ของพรนภัส แต่เปล่าเลย เธอไม่ได้แสดงสีหน้าใดๆ ทั้งสิ

ทานอาหารเถอะค่ะ ฟ้าสั่งให้เด็กตั้งโต๊ะไว้รอแล้ว

ณน้าวิด

นน้าดีกว่า” ว่าพลางยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดู

ไปอยู่เชียงให

งนี้แ

างนั้นล่ะคะ เดี๋ยวฟ้

้” เอ่ยพร้อมกับลุกขึ้นยืนและมองหน้าตรีทศอย่างปร

นๆ ใบหน้ากระด้างดุดั

ร้ายหญิงสาวผู้เป็นสาเหตุให้เขาต้องลำบากเช่นนี้ไม่ได้ คุณวิมาลาผู้เป็นน้าทราบข่าวจึงทนนั่งรอด้วยความเป็นห่วง...กริ่งเกรงว่าหลา

ื่องราวทั้งหมดจะจบลงภายในวันนี้ ร่างสูงปราดเข้าไปหาคนตัวเล็ก กระชา

ก็ มันมีแต่ความชิงชังเพียงเท่านั้น จำไว้นะพรนภัส” จากนั้นเขาก็ออกแรงผลักเธอ จนร่างบางเซซวนล้มลงบนโ

้คนที่ทำสีหน้าเมินเฉยกำลังปล่อ

นภัสในวัยแปดขวบ ทั้งสดใส ร่าเริง หากสิ่งเหล่านั้นถูกพรากหา

หัวใจมานานแล้ว หากตั้งแต่เมื่อไหร่นั้น เจ้าตัวยังไม่แน่ใจนัก รู้แต่

้เปียกลื่นหรือไม่ก็ก้าวพลาดทำให้เธอเสียหลักพลัดตกลงมา จากที่คิดว่าตนเองต้องขาหัก แขนหัก หรือศีรษะแ

นั้น สิ่งแรกที่เห็นคือใ

img

สารบัญ

บทที่ 1 บทนำ บทที่ 2 1 บทที่ 3 2 บทที่ 4 3 บทที่ 5 4 บทที่ 6 5 บทที่ 7 6 บทที่ 8 7 บทที่ 9 8 บทที่ 10 9
บทที่ 11 10
บทที่ 12 11
บทที่ 13 12
บทที่ 14 13
บทที่ 15 14
บทที่ 16 15
บทที่ 17 16
บทที่ 18 17
บทที่ 19 18
บทที่ 20 19
บทที่ 21 20
บทที่ 22 21
บทที่ 23 22
บทที่ 24 23
บทที่ 25 24
บทที่ 26 25
บทที่ 27 26
บทที่ 28 27
บทที่ 29 28
บทที่ 30 29
บทที่ 31 30
บทที่ 32 31
บทที่ 33 32
บทที่ 34 33
บทที่ 35 34
บทที่ 36 35
บทที่ 37 36
บทที่ 38 37
บทที่ 39 38
บทที่ 40 39
บทที่ 41 40
บทที่ 42 41
บทที่ 43 42
บทที่ 44 43
บทที่ 45 44
บทที่ 46 45
บทที่ 47 46
บทที่ 48 47
บทที่ 49 48
บทที่ 50 49
บทที่ 51 50
บทที่ 52 51
บทที่ 53 52
บทที่ 54 53
บทที่ 55 54
บทที่ 56 55
บทที่ 57 56
บทที่ 58 57
บทที่ 59 58
บทที่ 60 59
บทที่ 61 60
บทที่ 62 61
บทที่ 63 ุ62
บทที่ 64 63
บทที่ 65 64
บทที่ 66 ุ65
บทที่ 67 66
บทที่ 68 67
บทที่ 69 68
บทที่ 70 69
บทที่ 71 70
บทที่ 72 71
บทที่ 73 72
บทที่ 74 อวสาน
img
  /  1
img
ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY