อย่างแผ่วเบา ราวกับเกรงว่าถ้ากระแทกแรงกว่

วามคิดในหัวของเขายังคงวุ่นวายสับสน ในอกในใจกระวนกระวายจนนั่งไม่ติด สุดท้ายเขาก็เดินไป

่นๆ แต่มันช่วยให้จิตใจสงบไม่คิดฟุ้ง

านแห่งนี้จึงจะมีลูกค้าแวะเวียนเข้ามาไม่ขาดสาย ข้างตึกแถวเป็นโรงจำนำที่ตลอดวันมีคนเดินเข้าๆ ออกๆ ไม่ขาดสาย ถัดไปอีกสองตึกเป็นบาร์เหล้า ชั้นล่างจัดไว้สำหรับนั่งดื่มเหล

ว่างเขากับอรอนงค์ได้เลย ผ่านมาเป็นวันแล้ว ความคิดของเขายังกระจัดกระจายสับสน หลับไปตื่นหนึ่งก็ยังไ

านทำให้หัวใจของ

อนที่เห็นเนินทรวงบด

ระแทกหน้าผากกับ

ียดหรือชัดเจนตั้งแต่ต้น

ัดปลายอย่างอ้อยอิ่ง จำกลิ่นดอกแก้วที่หอมอบอวลยิ่งกว่าคืนใด จำได้แม้กร

ดอยู่ทุกวัน เครื่องเรือนเก่ายังคงวางตั้งอยู่ในที่ที่ควรอยู่ ไม่มีใครโยกย้ายจนกว่าเขาจะสั่ง เม

อบอุ่นในคืนที่เมาหนักเปรียบดั่งวิมาน เขาปล่อยให้จิตใจล่องลอย สะลึมสะลืออยู่ระหว่างความจริงและคว

อนแต่เนินทรวงที่ยั่

ใ

ู่ที่อังกฤษหรืออยู่ในแผ่นดินเกิด สาวๆ

ขาหลายครั้ง แต่เขาทำเป็นไม่เข้าใจก็หลายที คืนนี้ถึงขั้นบุกเข้าหาเขาด้วยตัวเอง เขาเป็นพวกมีความต้องการสูง เจออีกฝ

งเธอน

หมาะพอเจอะก

วย ยามลากผ่านไปบนเนื้อต

งคนนั้นจะไม่ใช่พิไล ยิ่ง

อ โอบรัดเธอ และฉีกทึ้งเสื้อผ้าของเ

ยให้ความปรารถนาควบคุมความรู้สึ

สิ่งอย่าง ลืมแม้กระทั่งสวมเครื่

้าผากโขกกระจ

เขาผิด ผิ

ธอ รุกรานเธอ ครอบครองเธอทั้งๆ ที่ไม่

้มาก่อน แม้วัยล่วงเลยมาจน 43 ปีก็ยังถือว่าเป็นเ

ว่าวินิจเดินเข้ามาในห้องแล้ว เขาเดินไปนั่งที่เก้าอี้ตัวเดิมพร้อมกับแลมองท่านชายด้วยความสงสัย น้อยครั้งที่

้นเลยหรื

ว่าพลางชี้ไปที่ศีรษะของตนเองขณะสาวเท้ากลับมาที่โต๊ะ “ฉันกลับแล้วนะวิน

ำ ท่านชายก็เดินด