กหนึ่งที่ตัวเองจะต้องแสดงให้จบ และต้องแสดงให้แนบเนียน เ

่โต๊ะได

ิบให้ไปนั่งยังโต๊ะกลางห้อง ตรงหน้านั้นมีเจ้าหน้าที่ในชุดสีกากี ก

เลยค่ะ แถมยังสวยราวกับเป็นเจ้า

ว ก้มมองลงไปดูก็เห็นข้อความที่ประกาศว่าตัวเองเป็น ‘นางสาวอาภาภัทร ดิษยากรกุล ชไนเดอร์ เดชาโชติช่วง’ เรีย

ห้ เป็นการตอบแทน ด้วยรู้ดีว่าภายใต้รอยยิ้มของทุกคนนั้น ในใจต่างเต็มไปด้วยความอิจฉาหรืออ

เจ้าสาวตอนถือทะเ

จ่ออยู่ อาภาภัทรเลยเอียงแก้มให้นิดๆ ปากก็ยิ้ม ตาก็มองไปยังคัท

ทว่ากลับเห็นสายตาที่มองมาหานั้น หาได้มีมิตรไมตรีอันดีไม่ แต่มันเ

นที่ได้ชัยชนะมาครอบครอง แม้จะเป็นชัยชนะจอมปลอมก็ตาม แต่ตัวเองก็จะไม่มีวัน

ถอน

ครับ เดินช้าๆ ด้วยนะครับ

่ง หลังจากทักทายแขกโต๊ะสุดท้ายแล้ว ก็ถึงเวลาที่จะต้องกลับไป

ัทนี้ขยันสั่

รื่อต่างจับตามองเป็นพันคู่ จากนั้นเขาก็เดินเข้าไปหาเจ้

ับไปหาแขกเหรื่อแล้วโค้งให้เป็นการขอบคุณ ก่อนจะเดินออกไป

ุ๊

อว่าคนมาส่งเรามากแค่ไห

จกลงแล้วโบกมือให้แขกที่ตามมาส่งด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม เลยจำต้องทำตาม กระทั่งรถแล่นออกไปช้

าบ่าวก่อนได้ส่งตัวเข้าห้องหอหรือ

นึกเกลียดความหยาบของเขาขึ้

อ๊

่วยมือหนึ่งของเขากับทีมงานอีกคนที่นั่งคู่กันมาได้ยิน เชื่อแน่ว่าจะเหน็บกลับให้หนักๆ หรือไม่ก็

ก็แล่นตามถนนคอนกรีตไปจอดยังคฤหาสน์หลังงาม ใหญ่โตโอ่อ่าสไตล์สแปนิช จำได้ว่าแม่ปลื้มใจมากในแรก

่ไปได้ เสียดายเวลาจริงๆ ที่มัวแต่ไปมอง

็กำลังยื่นแขนให้ยายเกาะเดินชมบ้านไปด้วยความอารมณ์ดี สายตาที่เขาห

เท่า ด้วยเขานั้นช่างหล่อเหลาเหลือร้าย ภายใต้ชุดลำลองสบายๆ คือกางเกงยีนสีเข้

มีกี่ห้อ

เฉยๆ ราวกับเห็นข้าวของธรรมดา แต่อาภาภัท

องนอนหกห้องน

ยน้ำเสียงราบเรียบ ส

กว้างดี

าทีเฉยไม่ต่างกัน และนั่นอาภาภัทรก็รู้ดีว่ายายเองก