เมื่อไหร่จ๊ะ มาทำอะไ

พร้อมเป้สะพายหลังตรงมาหาพี่ ที่หิ้วถุงเต็มมือรอ

ห้เอ๋ยกินก่อนออกเรือ แล้วก็ใ

ซื้อจากตลาดให้น้อง เพ

กจะถามแต่มือก็รับถุ

ิดด

ิน เอ๋ยกำลังหิวพอดี แล้วก็เหนื่

้วทำได้ห

โดยเฉพาะวิชาคณิตศาสตร์กับวิทยาศาสตร์ ที่

กจะตาย! เอ๋ยเบื่

สิ พี่จะใส่ของแล้วจะได้สะพ

ี่คอยช่วยอีกแรง พอเป้หลุดออกจากหลังได้ ก็เดินสองก้าวไปนั่งขอนไ

่มีของอยู่หลายอย่างวางไว้กับพื้น แล้วไล่มัดปากจ

รถเลยไป

กไว้ล่ะ กว่าจะมาอีกท

ได้มองเห็นท้ายสองแถว

นยังเก็บของไม่เสร็จ เราก็ขึ้นรถ

แต่ยังคงจ้องถุงแล้วกินต่ออย่างอร่อย ผิดก

ไงดีล่ะ กว่า

ดินลัดเลาะตามแนวป่าไปเรื่อ

ต่เราน่ะสิไห

๋ยเคยเดินกับแม่ตั้งห

ำทางได

ยู่หน้าโรงเรียนนี้เหมือนเดิม บ้านเรากับโรงเรียนอยู่ครึ่งกลางระหว่างเกาะพอดี เดิน

งไปหาแนวป่าเลียบชายหาด นำหน้าพี่ไปด้วยท่าทีสดใสร่าเริงไม่น้

สองแถว แต่สองปีก่อนสาวน้อยไม่ได้กินขนมไปชนิดอิ่มแปล้จนทำให้จุกแบบ

้ำมาด้วยหร

รอก เอ๋

เมื่อคืนเอ๋ยมัวแต่ท่องหนัง

ับแนวป่าที่จะต้องเดินกลับ คะเนระยะทางแล้วน่าจะเพิ่งเดินมาได้ยังไม่ถึงกิโลเมต

อก่อน มันไม่ได้ไกลอย่างนี้นี่นา เอ๋ย

เดินไปต่อไห

ย แล้วก็หิวน้ำด้วยพี่หิน จะ

ายเลยปลดเป้ออกจากหลัง แล้วเดินเข้านั่งย

นทางข้างหน้าที่เราจะเดินไปมันไกลมาก จนเราคิดว่าจะเดินไปไม่ไหว เราก็ควรจ

นกลับไปหน้าโรงเรีย

วหรือเปล่า เรายั

หว

กลับบ้าน” หินสะพายเป้ขึ้นบ่าตา

ยปวดท้อง แล้วก

วก็นั่งตัวงออยู่ตรงป่าด้วยสีหน้

อาหรือเปล่า ใกล้

น้องนั่งครุ่นคิดอยู่ครู

็ไ

ออกจากตัว ไปใส่หลังน้องไว้ แล้วย่อกา

่เบาเลยนะเรา กินข้าว

กลับบ้านไปเอ๋ยจะแบ่งขนมที่แม่ทำให้ครึ่ง

ากระดุกกระดิก เดี๋ยวพี่

้ๆ บ่

ี่คุยด้วย เดี

็ไ

วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม เพรา