ทางไหนแล้วล่

หลายครั้ง เพียงเพื่อหวังว่า พ่อผู้ให้กำเนิดจะช่วยได้ในคราวนี

ไปแล้ว และคิดว่าคงจะไม่มีสิทธิ์เข้าสอบอย่างแน่นอน เพราะท

อาหารเดียวกับเพื่อน คงมีใช้จ่ายโดยไม่ต้องบากหน้าไปขอพึ่งใครทั้งนั้น แต

้องทำยังไ

นสิ้นหวัง หูนั้นได้ยินเพื่อนบอกว่าจะโทรถามใครบางคน ซึ่งเป็นเสมือนผู้เปิดประตูนรกและสว

้รอแป้บ จะติด

ึ่ง มีรถสวยๆ ขับ มีบ้านหลังกะทัดรัดไว้อยู่อาศัยตั้งแต่เรียนอยู่ปี

จ แล้วจะพาไปหาพี่โมฯ อีกที ต้องคุ

ในโชคร้ายนี้ พร้อมกับพยักหน้าน้อยๆ ให้ เพื่อเป

ที่

ว้ ราวชั่วโมงก็มายืนอยู่หน้าห้องชุดหรูหราแล้ว ปริยกรจ้องมองคนมาเปิดปร

ันตรงนี้ ให้คนทั้งคอนโดได้ยิน ว่า

มลแข แล้วทำหน้าเหว๋อ เพราะระดับความสูงแค่ร้อยห้าส

้ค่ะพ

่างล่ำสัน ผิวดำคล้ำไม่ต่างพิมลแขนัก แต่ท่

น่อย! เข้ามา

นใจ ซึ่งเจ้าหล่อนจะยอมให้ไม่ได้ เพราะนั่นหมายถึง เงินราง

ยากกันออกห่างด้วยซ้ำ เพราะ

าให้พี่ฟังทีซิ เอาคร่าวๆ นะ

ในห้องนี้ และยังคงละล้าละลัง ว่าจะเอายังไงดี ระหว่างถอยกับเดินหน้า เพราะอย่างมากก็ทนเรียนซ้ำเ

่างนี้

ดีไม่แพ้กัน และรู้ด้วยว่าเพื่อนกำลังลังเล ไม่ใช่ว่า

ทั้งได้คิดว่า เยื่อบางๆ ที่หวงแหนไว้ให้ชายคนรักที

ป็นน๊อตเลี้ยงแม่กับน้องๆ ที่มีพ่อห่วยๆ เช้าเมาเย็นเมามาตลอด บวกกับเยื่อพรหมจรรย์ที่พิมลแขมอบให้

ความบริสุทธิ์ และสามีดีๆ จึงไม่มีในพจนานุกรมของพิมลแขอีกต่

ิดย้อนๆ กลับไป ออกจะเสียดายด้วยซ้ำ ที่เยื่อบาง

ยอะอยู่นะ แล้วพี่จะแน่ใจได้ยังไงล่ะ ว่าเราไม่เคยถูกซั่มมา

ยืนยันเสียงหนักแน่น เพราะรู้จักเพื่อนมาตั้งแต่เรียนปีหนึ่งด้วยกันแล้ว จี๊ดเองก็ช่วยอ

งรูปให้ลูกค้าก่อนแล้วกัน แต่ต้องมากันคิ้วกับแต

นซ้ายทีขวาที เพื่อดูให้แน่ใ

ังนะ ตอนนี้ต้องรอหลายๆ

่ะ

บใจ แต่ก็ไม่อาจจะช่วยอะไรได้ นอกจากยุให้เปลี่ยนความคิด