าคะยั้นคะยอแทบตายก็ดื่มนมแค่สองสามอึก วันทั้งว

คงส่ายหน้าไม่รับอาหารในมือพี่เลี้ยงเช่นเคย “อีกหน่อยก็คจะดีขึ้น

้วย เพราะรู้จักลูกมาตั้งแต่อยู่ในท้องก็ว่าได้ ไม่ว่าลูกคิดอะไรหรือรู้สึกยังไงมีหรือจะอ่านไม่ออก แถมยั

ีมาตลอด จะเสียก็อีตอ

ะสาไปด้วย เพราะเสียดาย ‘หนูออม’ ลูกสาวสุดรักของยัยอุ้ยเพื่อนรัก ที่พากันหวังอยู่เงียบ ว่าจะได

งโน้นก่

่ และมันก็จริงเสียด้วย สรุปแล้วคือเขากลายเป็นคนรับผิดชอบทุกอย่างในงานเอง ส่วนซองนั้นประนพรวบไว้ตั้งแต่

มนั้นขึ้นมาอย่างชัดเจน แต่อย่างน้อยๆ ก็ได้ช่วยเด็กไว้ และยังช่วยส่งให้สองดวงวิญญาณไปสู่สุขติได้ เพราะถ

ตาหรือท่าทีของลูกชายมีต่อเด็กสาวผู้น่าสงสารบ่อยครั้ง เด็กแค่สิบหก แถมยังมีเงินเหลือจากใช้หนี้อีกเป

อ

ดจะตัดสินใจไม่บอกไม่กล่าวกลับทำไปโดยพลการ ถ้าพ่อเราอยู่นะป่านนี้โดนแพ่นกะบา

ไรอีกหลายเท่าแล้ว” ทนายสมควรที่ถูกภีมวัจน์นัดมาเพื

ามงุบงิบทำกันสองคน เสียดายพี่หนักอุตส่าห์ไว้เนื้อเชื่อใจให้เป

หายใจหนักๆ กับท่าทีปึงปังของแม่ เขาเองก็พอจะเดาออกว่าไม่ใช่เพราะเสียดายเง

ุณหนุน! ไหงมาลง

แรมนั้น แล้วอวดดีตั้งตัวเป็นผู้ปกครองคนอื่นอีก ทั้งที่ยังจะดูแลตัวเองไม่ได้ด้วยซ้ำ ไม่ก

ทีนี้ก็เงียบกันทั้งห้อง ไม่มีใครเอ่ยอะ

ก็ตามที่บอกไปนั

ำรบสอง แต่กับคนที่มักจะไม่ตอบโต้อะไรง่ายๆ อย่างภีมวัจน์กลับมองแม่ตาโตเท

ั่นก็เพียงพอให้คนทั้งบ้านรวมทั้งทนาย

คนนั้นใช่หรือเปล่า กะเลี้ยงไว้ใกล้ให้โตสักหน่อย แล้วฮุบทั้งตัวทั้ง

ไรกับเด็กตัวกะเปี๊ยกแค่นั้น ห่

ิ่งคิดฉันยิ่งกลุ้ม รู้ถึงไหนอายเขาถึงนั่น ลูกชายผู้หล่อเหลาของฉันค

ลูกตัวเองล่ะ! หรือผมเคยทำตัวเหลวไหล ไม่รักษาคำพูดที่เ

่รักษาคำพูดเลยแม้แต่ครั้งเดียว จะกับแม่ กับน้อง หรือกับทุกคนรอบข้าง โดยเฉพาะกับล