ฉู่ชิงหวงชี้ไปยังชายอีกคนหนึ่งที่ใช้กระบี่จ่อคอนางก่อนหน้านี้ “ท่านทั้งสองจงใช้กำลังภายในขับพิษออกจากอวัยวะกลวงทั้งหกของท่านอ๋อง”

“จวินมอ ทำตามที่นางบอก”

“ขอรับ นายท่าน”

จวินโม่เฉินไม่เคยเชื่อเรื่องการทำดีต่อผู้อื่นโดยไม่หวังสิ่งตอบแทน เขายื่นมือเข้าช่วยฉู่ชิงหวงก็มิใช่เพราะต้องการช่วยนางจากใจจริง แต่เป็นเพราะเขาอยากเห็นแม่ทัพใหญ่เดือดดาลก็เท่านั้น บัดนี้นางถึงกับยื่นมือเข้าช่วยเขา จึงทำให้เขารู้สึกว่านางเองก็ย่อมมีจุดประสงค์แอบแฝงเช่นกัน

ทว่าฉู่ชิงหวงฝังเข็มอย่างเบามือและระมัดระวังถึงที่สุด ไม่มีการกระทำที่ล้ำเส้น อีกอย่างนางแทบจะไม่เหลือบไปมองเขาเสียด้วยซ้ำ ท่าทางตั้งอกตั้งใจเช่นนั้นชวนให้อดมองไม่ได้ ท่านหมอโม่เองเพียงเห็นนางลงมือฝังเข็มก็ราวกับตกอยู่ในมนต์สะกดของนาง คิดไม่ถึงว่าสตรีที่อายุยังน้อยเพียงนี้ กลับมีความรู้ลึกซึ้งยิ่งนัก